MTB TT Assebroek - 30/12/2006

Assebroek, waar is dat nu weer? Oh ja, Brugge, juist buiten het centrum. Tegen een uur of 9 (redelijk laat eigenlijk) kon er gestart worden, dus reed ik de parking op tegen kwart voor. Schoenen aan, fiets van het rek genomen en daar zag ik Traxer al rijden.

Vlug ingeschreven en op weg. Een paar kilometer asfalt en daar gingen we het eerste bosje in. Een beetje zigzaggen tussen de bomen en een heuveltje over, dit beloofde voor deze tocht. (We zagen wel twee mannen die al moesten afstappen op die molshoop van 2 meter hoog, maar ja, alle begin is moeilijk zeker?)

En dan waren we op weg, vrij weinig asfalt, maar kilometers lange dreven en kasseitjes, met hier en daar een modderspoortje. De weerman had al aangekondigd dat er rukwinden tot 85km/u zouden waaien. Dit was niet overdreven. Gelukkig bleef de beloofde regen grotendeels uit en was er enkel een beetje motregen.

Traxer zijn machientje maakte eigenlijk vreemde geluiden. We probeerden een eliminatieproces en constateerden dat er waarschijnlijk iets fout was met de achterste kogellagers en toen we na 10km een eerste splitsing hadden, besloot hij wijselijk de korte afstand te nemen, kwestie van niet te ver te voet te gaan! (Achteraf vernomen dat er niets fout was met de kogellagers... Het frame was op drie plaatsen gescheurd...)

De rit was bijwijlen heel zwaar, maar dit kwam enkel door de wind. Trouwens, enkel de wind heeft me doen terugschakelen en ik denk dat ik toch wel één keer bewust op mijn middenblad heb gereden, ander schakelwerk was niet nodig. De wind daarentegen was hard, héél hard en was duidelijk de reden waarom er soms trager werd gereden. Doordat ik alleen reed, was er geen mogelijkheid om even te schuilen achter een rug.

Ik vond dat ik nog altijd niet de juiste benen had, totdat we de tweede bevoorrading voorbij waren. Plotseling haalde ik al die mannen die mij eerder voorbij geschoten waren weer in. Misschien hadden ze die wind wel onderschat.

Dit is duidelijk de rit van de gemiste kansen. Hoeveel akkers zijn we niet langsgereden waar een strookje van 100 of 200 meter ploeteren kon worden ingelast? Het aantal dreven waar er kon worden ingefietst, waar we gewoon langsreden was helaas niet te tellen. Jammer, jammer, jammer.

Beide bevoorradingen waren best OK, allebei gesponsord en genoeg vanalles. De bepijling was heel goed en de douches waren warm. (Toen ik uit de douche kwam ontdekte ik dat mijn handdoek nog thuis op de keukentafel lag, dus afdrogen met een T-shirt dan maar...)

Deze rit was goed voor mij vandaag, aangezien ik nog steeds worstel met een flinke verkoudheid, maar kalmpjes rijdend haalde ik nog altijd hoge gemiddelden voor een winter toerrit:

Gereden afstand: 48.38 Km
Totale rijduur: 2:11’43
Gemiddelde snelheid: 22.0 Km/u
Maximum snelheid: 35.9 Km/u

MTB TT Veldegem - 23/12/2006

Een echte schande... Bijna een week na datum breng ik hier mijn verslagje on-line. En dan is een mens verwonderd dat de fans afhaken...

Tegen een uur of 8 kwam ik de sporthal van Veldegem binnengewandeld met mijn kerstmanpakje aan. Ik besliste de baard te gebruiken, maar de snor authentiek te laten! Onder de forumtent vond ik nog een paar kerstmannen, maar, veel minder dan gedacht. Uiteindelijk wou het madammeken van Het Laatste Nieuws ons heel enthousiast fotograferen toen we vertrokken (we moesten haar bijna wakker maken verdorie!) en... wijle op weg.

Na eerst een beetje poseren voor de krant, brachten we de bikes in het gelid: een kerstboom op wielen (kerstman met kerstboom op de helm), een slee met full surround (kerstman met mp3 en speaker-systeem in een drinkfles ingebouwd), kerstman grote muts (luchtzakjes ingebouwd onder de klassieke muts), enz...

Wijle weg. Met de forum bende vertrokken en gelukkig waren er nog een paar volledige verklede kerstmannen, die vonden dat die coureurs weer veel te rap gingen. Mijn benen zijn de laatste weken niet al te sterk, maar deze keer had ik echt een excuus: dat kerstmannenpak, die muts en dienen baard waren misschien toch maar een beetje textiel, maar moest ik 5 kg kwijt willen, ik zou drie weken met zo'n pakske gaan fietsen. Verdorie, zweten, zweten en nog eens zweten. Niet te doen.

De rit was redelijk snel, eigenlijk nogal veel verhard, maar heel veel leuke stukjes bos. Echte stukjes draaien en keren, echt leuk boswerk. Een keer zelfs mijn muts kwijtgespeeld ergens aan een tak, maar teruggevonden.

Heel veel bos stukjes, flink wat prive, maar de kers op de taart was toch het Ruddervoordse Superprestige cyclocross parcours.

Alhoewel, de echte kers op de taart was de hele leuke après, die misschien wel lang, maar zeker niet te lang duurde (alhoewel mijn madam hier niet mee akkoord is...). Nog een derde prijs in ontvangst mogen nemen (neen, neen, niet voor mijn sportieve prestaties, enkel voor de vestimentaire inspanningen!) en toch nog voor het donker thuis geraakt.


Gereden Afstand: 50.19 Km
Totaal gereden tijd: 2:30'05
Gemiddelde Snelheid: 20.08 Km/u
Maximum Snelheid: 41.5 km/u

MTB TT Veldegem - 23/12/2006 - Voorproefje

Alleen om jullie een beetje nieuwsgierig te maken, hier een fotootje of twee van de voorbereidingen voor komende zaterdag...

MTB TT Lendelede - 17/12/2006

Lendelede, startpunt op minder dan 2 kilometer van de deur. Het zou zonde zijn om de rit niet mee te maken. Vorig jaar moest ik mijne copain gaan ophalen 900m van mijn deur. Ik was al een keer gevallen en reed de rest met mijn voeten niet vastgeklikt om niet nog eens op mijn @#@# te vallen. En... kun je het geloven? De eerste dag dat het weer een beetje heeft gevroren dit jaar was vanmorgen. Dit kan geen toeval zijn.

We reden tegen iets later dan de afgesproken 8u30 binnen voor de inschrijving en waren heel vlug onderweg. Na 200 meter was het al van dattum. Ploeteren door een stukje veld om in een single track te geraken, die er super vettig bij lag. Voor zij die de BLOSO route kennen was het een verrassing, want niets lag erbij zoals het ooit lag. De 2Km BLOSO route die we hebben gereden lag super vettig, dat het eigenlijk niet vergelijkbaar was met de 'normale' route.

We gingen snel via St. Catherina naar Heule om via Gullegem terug Lendelede aan te doen. Maar we deden nogal flink wat privé stukjes aan, meestal hoeve's waar we eerst over het erf fietsten om dan door het veld te koersen. Het eerste stukje maisveld was lastig, maar het tweede en het derde en het vierde waren verdorie van langsom lastiger. Hoe zou dat nu toch komen?

Hier en daar waren een paar stroken klaargemaakt zodat ze konden worden ontweken door strategisch geplaatste 'licht' en 'zwaar' bordjes. Het eerste 'zwaar' stukje hebben we gemist, maar daarachter geen enkel meer, alhoewel, misschien hadden we dat beter gedaan.

We reden echt stroken van een kilometer en meer door 10-15cm modder. Achterwieltje links en rechts uitslaand (te veel kracht op die achterwieltractie natuurlijk), alhoewel dit al veel minder was in de tweede helft van de tocht. Waren de reserves toen al aan het opraken?

Op een bepaald ogenblik raakte ik door een maisveld en hadden we een modderstrade van 2-3 meter breed. Ik gooide mijn gewicht een beetje naar achter en ontdekte dat die muds eigenlijk nog wel goed gerief zijn als er maar genoeg gewicht op die wielen hangt. De kerel voor mij zwalpte links, dus probeerde ik rechts. Maar dan ging zijn achterwiel naar rechts, dus ik weer naar links. Plotseling ging hij beide kanten terzelfdertijd en zette hij een voetje aan de grond. Ik kon hem niet meer ontwijken en besloot me maar gewoon op mijn zij te leggen! Ik had niet gedacht dat ik ook mijn schouder en gezicht een beetje zou in de modder dippen. Maar als nen echten sprong ik weer op mijn machien om verder te ploeteren.

Op het forum had 'Stafke' al gezegd dat er veel stukjes bijzaten waar nog nooit een MTB had gereden en dit was geen leugen. Een stukje privé hier een stukje daar en een paar leuke technische stukjes geimproviseerd in een bosje of een ander stukje dat er gewoon om vroeg.

Beide bevoorradingen waren een beetje overrompeld toen we eraan kwamen, maar er was meer dan voldoende van alles om terug op krachten te komen. (Waren de RedBull babes er niet bij vorig jaar? - Niet dat we dit belangrijk vinden hoor!)

Toen de laatste splitsing 38-50 km eraan kwam ging ik links, de 50Km. Plotseling was ik helemaal alleen. Geen bikers achter mij, geen bikers vóór mij. Was ik verkeerd gereden? Bleek dat ik nog altijd 'on track' was. Maar wat heet 'on track'? Plots kwam ik daar een echte West-Vlaamsche meersch doorgereden. Met een plas ter grootte van een gemiddelde woonkamer. Links erdoor, rechts erdoor of middendoor? Ik koos voor rechts en moest een voetje in het water zetten toen mijn voorwiel meer dan halverwege verdween in het water. Natuurlijk vond mijn voet het pad waar ik had moeten rijden, maar ik ging weer onverschrokken door. (alhoewel, onverschrokken?!?!)

Bijna op het einde was er nog de strook rond de kapel in Lendelede. Ik besliste dit maar zo te laten, aangezien ik daar twee mannen zag terugkeren met de fiets op de schouder. Bleek dat mijne copain daar nog aan het ploeteren was. Op die manier raakten we uiteindelijk nog samen terug aan de meet. Recht naar de bikewash (ietsiepietse te weinig druk op de spuiten) en naar binnen voor vitamientjes.

Een tafeltje opgezet voor de forumbikers (Cowboy Peter was tegen dan al weer thuis met zijn voeten onder de stoof). Wat sterke verhalen en een paar glaasjes later fietsten we weer naar huis. Nog een beetje zot gedaan (het ging bergaf...) en hier zit ik nu, met een voldaan gevoel en pijnlijke kuiten.

Sven Nys heeft weer gewonnen en ik ga subiet een tukske doen! Sssst...

Gereden afstand: 51.60Km
Totale gereden tijd: 2u59:54
Gemiddelde snelheid: 17.2km/u
Maximum snelheid: 40km/u

MTB TT Hertsberge - 09/12/2006

Nadat we eerst enige twijfel hadden over welke rit er zou gereden worden, werden we flink overtuigd om naar Hertsberge te gaan. "45 km waarvan 40 op onverharde wegen..." "Vorig jaar meer dan 3000 deelnemers..." "De mooiste rit van West-Vlaanderen..."

Om de grootste drukte te vermijden beslisten we om niet al te vroeg te vertrekken. Rond 10u30 kwamen we in de buurt van Hertsberge aan en zagen de eerste geparkeerde voertuigen al staan, reeds kilometers voor we Hertsberge binnenreden. We trokken ons hier niets van aan en reden tot aan de kerk, waar we onmiddellijk een parkeerplaatsje vonden naast het kerkhof. Daar zien we de eerste pechvogels al binnenkomen met afgebroken en geplooide derailleurs... Dit beloofde.

Inschrijving en een babbeltje met de forumbikers en tegen 11uur waren we op weg. Zonder opwarming vliegen we er onmiddellijk in en langs een paar kilometerslange dreven gaat de snelheid de hoogte in. Een paar redelijke off-road stukken laten ons kennis maken met het slechte weer van de voorbije dagen, maar het tempo blijft heel hoog.

Niko heeft ondertussen ook ontdekt wat zijn Muds aankunnen en hij zoekt nu geen spoor meer, hij maakt zijn eigen sporen! Zo blijven we 'vliegen' en na net geen 40 minuten staan we aan de eerste bevoorrading. Een gemiddelde snelheid van bijna 25 km/u!

Na deze bevoorrading (met Red Bull babes) gingen we snel weer op weg. En plots... de man met de hamer. Ik weet niet wat er gebeurde, maar na zo'n 22-23 km waren mijn kuiten plots helemaal op. De stukjes met flink wat modder waren bijna een verademing, aangezien dit de enige plaatsen waren waar ik nog een beetje vooruit kwam, op de wegen en door de dreven was het afzien. Blijven doorstampen en plots was daar de tweede bevoorrading. Nog zelden zo blij geweest om een bevoorrading te zien.

Maar dit had echt niet geholpen. De laatste 12Km waren een gevecht met mezelf. Ik bleef maar proberen om Niko terug in te halen, maar dit ging echt niet meer. Vreemd genoeg ging het modderworstelen vlotter dan het rijden doorheen dreven en min of meer hardere wegen.

Een ongelofelijk mooie rit. Ik wist dat er veel bossen waren, maar had geen idee dat er zoveel waren. Die single-tracks door de bossen, rechte wegen van 1-2 kilometer lang waren echt genieten van de natuur en de modderstukken vergden toch wel heel wat techniek, alhoewel die kan worden samengevat in "stampen, stampen en blijven stampen".

In tegenstelling tot wat gevreesd werd, was het parcours perfect berijdbaar (Ik denk dat ik slechts 1 keer voet aan de grond heb gezet) en de hoeveelheid bikers zorgde niet voor files onderweg. De afspuitinstallatie kon wat meer druk gebruiken, dus besliste ik maar om mijn machien thuis af te sponzen.

Ik weet niet wat mijn kuiten tekort hadden deze week, maar het was toch een prachtige rit, mooi parcours, goede bepijling...zeker voor herhaling vatbaar.

Totaal Gereden Afstand: 45.16Km
Totale Rijduur: 2u20:12
Gemiddelde Snelheid: 19.3 km/u
Hoogste Snelheid 34 km/u

MTB TT Pittem - 03/12/2006

Vorige week had ik mijn schoenen om zeep gereden in St.Baafs Vijve en ik was de hele week in het buitenland. Ik had nog geen nieuw gerief kunnen kopen, dus stonden we zondagmorgen om 9uur bij de fietsenboer om nieuw gerief te kopen. Tegen de tijd dat we in Pittem geraakten was het 10 uur.

Toen we ingeschreven waren zagen we VTT-tje al aan tafel zitten, gewassen en geblonken. Vreemd... Bleek dat hij na 10 km zijn pedaal had afgestampt en had moeten opgeven. Jammer, want als er nu iemand was die graag deze tocht had gereden was hij het wel.

Enfin, tegen 10u30 waren we onderweg en ja hoor, het begon onmiddellijk te regenen. Het kleine parcours rond de sporthal en die strook vettige modder tussen de bomen toonden onmiddellijk wat het zou worden: vettig en prettig. We draaiden links de weg op en kregen daar een windzweep in ons gezicht. Wel, eigenlijk duurde die wind tegen een volle 27 km. Lastig, lastig, maar we waren gekomen en zouden overwinnen. Aan de eerste bevoorrading bekeken we even of we nog een hoekje konden afsnijden door eventueel een andere splitsing te nemen, maar dan zouden we de kleiputten op het einde moeten missen. Neen, "Dat kon niet zijn!"

Ondertussen bleef dat ander liedje door ons hoofd spoken: "Door de wind, door de regen, dwars door alles heen..." Dat was het wel, dwars door alles heen. Stukjes BLOSO route afgewisseld met stukjes prive links en rechts, maar verdomme, die wind. Na de eerste bevoorrading kwamen we snel in Ardooie en ontdekten daar het veldrijdershoekje. Alles ging redelijk, tot ik boven die strook ontdekte waar er vrijwel geen rechte sporen waren. Alle sporen waren heel breed en gingen van links naar rechts. Voor ik er erg in had lag ik al op mijn zij de grondsoort te bestuderen. Plotseling was de wind niet meer tegen ons aan het vechten. Een hemelsbreed verschil, maar de regen hield nog niet op.

Nog een beetje gespeeld links en rechts en dan via Koolskamp naar de tweede bevoorrading. Bril even proper gemaakt en dan nog een paar honderd meter richting steenbakkerij. Een glooing naar beneden en wij op het specialisten pad. Niko stopte plotseling aan wat het einde van de wereld leek. Een stukje afdaling, dat ik toch net iets te veel vond. Ik bekeek het even en hield het dan voor bekeken en liet mij met fiets en al naar beneden glijden. Niko probeerde het rijdende, maar moest de fiets platgooien om niet helemaal in de dieperik te geraken. Iets te steil voor ons (en compleet kapotgereden tegen de tijd dat wij er aankwamen). Het tweede stukje was ook nogal tricky, maar daar reden we beiden gezwind af. Dan de lichte helling tot beneden door de modder, rond het paaltje RIP(*) draaien en terug naar boven. Niko vloekte als een ketter wegens een aanval van chainsuck en ik geraakte vrijwel boven. Een keer voet aan de grond gezet, maar toch opnieuw (kleine plateau) naar boven.

Honderd meter verder was het weer van datte. Een afdaling om U tegen te zeggen. Ik probeerde de linkerkant en gooide mijn fiets om toen ik een stapeltje kasseistenen tussen de modder zag liggen. Niko ging rechts "all the way" in één keer. Ik had twee keer plezier! En dan weer klimmen tot op grond-niveau. Zonder muds moet dit niet te doen zijn. Gelukkig waren we alletwee uitgerust (met banden, zeker niet voldoende geslapen) en we kwamen snel aan het laatste speeltje van de dag: een afdalingetje van een heuveltje, eindigend in vettige modder.

Hadden we niet heel de tijd tegen de wind moeten vechten, dan deden we de kleiputten zeker nog een keer, maar nu wilden we eigenlijk gewoon naar huis, voeten 'onder de stove'.

Dan nog 3-4 km (meestal verhard) terug naar Pittem en klaar was Kees. Helemaal doorweekt en koud (dju het was toch zo koud) aangekomen. Een roemloos einde wachte ons binnen in de sporthal: wegens al redelijk laat vrijwel niemand meer op den après. We lieten het niet aan ons hart komen en met de airco op 28 graden zijn we dan maar naar huis gereden na 2 glaasjes vitamine Tongerlo.

Totaal gereden afstand: 45.53km
Totale rijduur: 2:34:09
Gemiddelde snelheid: 17.73 km/u
Hoogste snelheid: 42.4 km/u

Achteraf gehoord op de radio: rukwinden to 95km/u...

* Recht In Put? Ik denk dat niemand daar recht in gereden is. Het modderspoor was eerder "Van boven naar onder van links naar rechts...")