Nadat we eerst enige twijfel hadden over welke rit er zou gereden worden, werden we flink overtuigd om naar Hertsberge te gaan. "45 km waarvan 40 op onverharde wegen..." "Vorig jaar meer dan 3000 deelnemers..." "De mooiste rit van West-Vlaanderen..."
Om de grootste drukte te vermijden beslisten we om niet al te vroeg te vertrekken. Rond 10u30 kwamen we in de buurt van Hertsberge aan en zagen de eerste geparkeerde voertuigen al staan, reeds kilometers voor we Hertsberge binnenreden. We trokken ons hier niets van aan en reden tot aan de kerk, waar we onmiddellijk een parkeerplaatsje vonden naast het kerkhof. Daar zien we de eerste pechvogels al binnenkomen met afgebroken en geplooide derailleurs... Dit beloofde.
Inschrijving en een babbeltje met de forumbikers en tegen 11uur waren we op weg. Zonder opwarming vliegen we er onmiddellijk in en langs een paar kilometerslange dreven gaat de snelheid de hoogte in. Een paar redelijke off-road stukken laten ons kennis maken met het slechte weer van de voorbije dagen, maar het tempo blijft heel hoog.
Niko heeft ondertussen ook ontdekt wat zijn Muds aankunnen en hij zoekt nu geen spoor meer, hij maakt zijn eigen sporen! Zo blijven we 'vliegen' en na net geen 40 minuten staan we aan de eerste bevoorrading. Een gemiddelde snelheid van bijna 25 km/u!
Na deze bevoorrading (met Red Bull babes) gingen we snel weer op weg. En plots... de man met de hamer. Ik weet niet wat er gebeurde, maar na zo'n 22-23 km waren mijn kuiten plots helemaal op. De stukjes met flink wat modder waren bijna een verademing, aangezien dit de enige plaatsen waren waar ik nog een beetje vooruit kwam, op de wegen en door de dreven was het afzien. Blijven doorstampen en plots was daar de tweede bevoorrading. Nog zelden zo blij geweest om een bevoorrading te zien.
Maar dit had echt niet geholpen. De laatste 12Km waren een gevecht met mezelf. Ik bleef maar proberen om Niko terug in te halen, maar dit ging echt niet meer. Vreemd genoeg ging het modderworstelen vlotter dan het rijden doorheen dreven en min of meer hardere wegen.
Een ongelofelijk mooie rit. Ik wist dat er veel bossen waren, maar had geen idee dat er zoveel waren. Die single-tracks door de bossen, rechte wegen van 1-2 kilometer lang waren echt genieten van de natuur en de modderstukken vergden toch wel heel wat techniek, alhoewel die kan worden samengevat in "stampen, stampen en blijven stampen".
In tegenstelling tot wat gevreesd werd, was het parcours perfect berijdbaar (Ik denk dat ik slechts 1 keer voet aan de grond heb gezet) en de hoeveelheid bikers zorgde niet voor files onderweg. De afspuitinstallatie kon wat meer druk gebruiken, dus besliste ik maar om mijn machien thuis af te sponzen.
Ik weet niet wat mijn kuiten tekort hadden deze week, maar het was toch een prachtige rit, mooi parcours, goede bepijling...zeker voor herhaling vatbaar.
Totaal Gereden Afstand: 45.16Km
Totale Rijduur: 2u20:12
Gemiddelde Snelheid: 19.3 km/u
Hoogste Snelheid 34 km/u
11 december 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten