25 juli 2010

Geleide Wandeling Wingles (Fr) - 25/07/2010

Veel moet hier niet over gezegd worden:

We waren met zijn achten en reden net geen 40 km rond in Wingles. Verrassend genoeg haalden we meer dan 550 hoogtemeters en reden we vrijwel elk pad die we daar ooit nog eens reden door. We hebben nog een beetje gezocht maar vrijwel geen nieuwe paden gevonden.

En, was het leuk? Het was verdorie een prachtige morgen in die speeltuin voor bikers. Een paar keer de politie tegengekomen, die daar in "daguren" ook een beetje aan het bollen waren met hunne VTT, misschien is het tijd voor een nieuwe carriere?

Enfin, we moeten dit soort dingen waarschijnlijk meer gaan doen op andere plekken in de buurt: Delta 3, Loos-en-Gohelle, le Bois des Dames...

Bekijk de track hieronder maar, je zal wel zien dat we vrijwel elk pad twee keer hebben gedaan.

http://www.hinnaert.net/KML/2010Wingles_Forumbikers.kml


Grotere kaart weergeven

18 juli 2010

MTB TT Quartes - 18/07/2010

Daar ging ik, na drie (of is het al vier weken?) niet op de mountainbike te hebben gezeten. Deze week gingen we voor de sympathieke tocht "Le VTT des Collines Tournaisiennes", vertrekkende bovenop de beerput van de hoeve aldaar. Gelukkig waren we hier al eens geweest, anders geloofde niemand dat dit de moeite zou kunnen zijn. Het is niet duidelijk wie dit nu inricht, maar ik denk dat een paar mannen dit doen en dan met de winst een gratis barbecue aanbieden aan de rest van het dorp. Voor ons niet gelaten.

Bleek dat Bresciani en ikke de eersten waren en na een korte tijd kwam de rest van de troepen er ook aan. Het was redelijk frisjes en een krant zou echt niet misstaan om de borststreek te beschutten dacht Motorbiker. Alleen lezen boeren geen krant in hun schuur. Gelukkig lag daar nog een stuk papieren tafellaken van de avond ervoor, nog lichtjes ruikend naar bier, mayonaise en frieten, maar dat kon de pret niet derven.

Het erf afgereden en net als vorig jaar direct een bosje binnen. Vorig jaar was ik hier mijn tellerke kwijtgeraakt, maar het lag er niet meer, iedereen heeft speciaal uitgekeken om het te ontdekken. Enfin, dat hebben ze toch allemaal beloofd. Een aantal stoppelvelden later kwamen we aan de eerste asfalt van de dag. Veel zouden we er niet zien. In geen tijd kwamen we aan de plaatselijke alpenweide, waar je op een koeienpad naar boven meandert om dan naar beneden te sjeezen, waar de boer-eigenaar staat te genieten van al de aandacht die hij krijgt.

"De meeste hoogtemeters zitten in het begin" zei Cowboy Peter deze week nog. Met die wijsheid in het achterhoofd ging ik er voor. Zolang de benen fris waren zou ik eens kijken hoe het ging om wat sneller en op een groter verzet dan normaal te klimmen. Vreemd genoeg lukte dit redelijk.

In de verte zagen we een stofwolk die toch redelijk groot was. Dit was niet veroorzaakt door een grote meute bikers, maar het bleek de site van CCB te zijn, je kent die drie letters wel van op de zakken cement. De rit steekt de snelweg niet over, waar de steengroeve ligt die elk jaar in november door de mannen van Bruyelle wordt aangedaan, maar blijft kalmpjes in de bermen van de E42, waar vorig jaar een trackje van een paar honderd meter was aangelegd, dit jaar was dit trackje een track geworden. Kalmpjes is het woord niet. Wat was hier gebeurd? Zijn die mannen ooit in Ingelmunster gaan rijden of kwam onze man uit Ingelmunster hier op het idee om taluds in te richten als uitdagende single track? The chicken or the egg?

Het doet er niet toe, het was leuk om te doen en toen we uit die track kwamen bleken er twee met een platte band te staan, dus gingen wij nog eens bissen terwijl ze hun machines repareerden. Ik rolde ergens halverwege van de talud en Motorbiker reed lek. Toen we alle platte banden gestopt hadden bleek er na vijfhonderd meter nog iemand plat te staan. Zes lekke banden op 1 kilometer is wel een heel hoog gemiddelde.

Toen we de tweede bevoorrading waren gepasseerd hadden we nog de Mont St. Aubert. Een redelijk lange klim op een kassei die daar slordig was uitgegoten, korte afdaling en hop, nog eens tot helemaal boven dit keer. Gelukkig was de afdaling lang en deugddoend. Maar toen begon de calvarie.

Ik herinnerde mij nog van vorig jaar dat de laatste loodjes... Het was niet anders. Twaalf kilometer die lichtjes bergop gingen, met op het einde, met 60 km in de benen, nog de klim naar de goddelijke verlossing: het kruis.

Toen we uiteindelijk de parking opreden stonden daar de Red Bull madammen en ik kon die shot gebruiken. Ik zette voet aan de grond en kon direct weer rondrijden om de kramp weg te duwen. Vier rondjes later was iedereen aangekomen en gingen we terug naar de schuur om een natje en een droogje tot ons te nemen.

Was dit vorig jaar een mooie rit, dan is hij nog mooier geworden. Heel veel werk ingestoken om hier en daar leuke tracks toe te voegen, die zowel uitdagend als leuk waren. Mooi, mooi. Hier komen we nog terug.

Gereden afstand: 62.39 km
Totale rijtijd: 2:39'01
Gemiddelde snelheid: 17.9 km/u
Hoogste snelheid: 42 km/u
Hoogtemeters: 665 m


http://www.hinnaert.net/KML/2010Quartes.kml


Grotere kaart weergeven