Tegen 8 uur en een beetje uiteindelijk toch in St. Baafs Vijve geraakt. Was nog een redelijk moeilijke bevalling voor zo'n kort ritje: wegenwerken tussen Ingelmunster en Oostrozebeke, werken tussen Ooigem en Oostrozebeke, werken hier, werken daar...
Ingeschreven en mij bij de forumbikers gezet. Na een beetje wachten op de rest, gingen we zo rond 8u30 van start. En of dat ze startten. De beroemde TGV was duidelijk weer op dreef na een paar weken met een boemel te hebben gereden. Ik probeerde eventjes mee te rijden, maar aan dat tempo kon ik geen 50 km doorgaan. Dus, ik liet ze maar rijden.
Vrijwel direct ging het naar de Carmel, om van daaruit Wortegem-Petegem aan te doen. Het moet gezegd, de regen van de voorbije dagen heeft de paadjes wel flink diep gemaakt. Ik denk niet dat er 1 plas water op het hele traject lag, het waren allemaal modderpoelen. Maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door een groot aantal private en eenmalige doorgangen over prive-terreinen. Eigenlijk deden we vrijwel alle bossen rond het Wortegemse BLOSO pad. Wat in de modder gaan spelen achter het Oud Konijntje en het Stokerijtje om weer het bos in te fietsen, leuk...
Redelijk veel off-road, zeker toen we via Moregem en Ooike naar Nokere gingen. Eerst omhoog op Nokereberg via de gewone weg. Als 'niet-klimmer' dacht ik even dat die klim in Nokere flink overroepen was, maar na een beetje afdaling tussen de velden, gingen we er nog een keer omhoog, niet meer op de weg. Toen wist ik dat die klim toch wel serieus was.
Plotseling waren we aan de watertoren in Waregem en gingen we via allerlei tracks meer en meer richting St. Baafs Vijve. Ik had plotseling 45km op de teller en dacht dat we er wel vanaf zouden zijn. Misschien nog een slijkparcours of twee, maar verdorie, daar zaten nog een paar stukken in, die meer dan de moeite waren. Plotseling was daar een redelijk lange single track, naast een expressweg. Dat stuk bleef maar duren. Mijn linkervoet raakte plotseling los van mijn pedaal en ik kon hem niet opnieuw vastkrijgen. Blijven stoempen tot het einde. Bleek dat het plaatje er gewoon af is, en verdorie, bleek dat we gewoon een U-turn maakten om alles nog eens te doen aan de andere kant. Daar uiteindelijk aangekomen liep het parcours de trap op. Mijn fiets woog toch iets meer dan 's morgens!
Van daar nog een beetje spelen langs de Leie om uiteindelijk over de weg terug naar St. Baafs te rijden. Daar aangekomen zat de forumtrein mij al gewassen en geschoren op te wachten. Een paar glazen gedronken en terug naar huis gegaan. Hoorde een paar mannen zeggen dat het niet zo zwaar was, maar ik vond het toch een behoorlijk lastige tocht. Leuk, voor herhaling vatbaar, maar zeker geen wandeltochtje.
Gereden afstand: 52.22 km
Totale rijtijd: 2:49:00
Gemiddelde snelheid: 18.5 km/u
Hoogste snelheid: 46.4 km/u
26 november 2006
19 november 2006
MTB TT Torhout - 17 en 19/11/2006
DEEL EEN
De nachttocht van Torhout. We hadden er al veel over gehoord en wilden dit ook eens proberen. Een paar weken terug had Niko al een set koplampen gekocht om U tegen te zeggen. Ik deed het wat zuiniger en had ook flink wat licht. Daar aangekomen wisten we niet wat we zagen. Allerlei toestellen in allerlei formaten op fietsen en op helmen gemonteerd. Je kan het zo gek niet bedenken of het was uitgevoerd.
Tegen acht uur waren we op weg. De weg beschrijven is niet te doen, het was donker weet je wel! Maar nachtrijden is toch wel heel iets anders. Je rijdt en denkt dat er een gewone aardeweg voor je wielen ligt en plotseling zit je midden in een stuk modder. Andere techniek. Best iets 'kleiner' rijden dan normaal is aan te raden.
Licht... Heel belangrijk! Ik wil zeker mijn lichtje niet vergelijken met Niko's verstralers, maar eigenlijk lukte dit redelijk. Ik miste alleen een lichtje op de helm, dat licht geeft in de kijkrichting.
De rit zelf was niet al te lastig, maar de wind maakte een paar stukjes wel knap lastig. Toch is het zeker een rit om nog eens te doen, met iets betere uitrusting. Mijn lamp gaf op na zo'n 25 km wegens gewoon compleet leeg. Niko lichtte nog wat bij. Dit lukte nog net, maar is zeker af te raden. Ik denk dat hijzelf ook al zijn lamp-kracht kon gebruiken, zonder ook nog eens een ander bij te lichten.
Het mooiste op deze rit was toch het rondkijken... Voor je tientallen rode lichtjes, achter je een lang lint van licht in allerlei kleuren.
Nog een klein incidentje meegemaakt: een koppel reed op een aardeweg elk in een van de karresporen. Net op het ogenblik dat ik er tussendoor in het midden wil voorbijgaan beslissen ze net om van kant te veranderen. Ik riep nog, maar we kwamen redelijk dicht bij elkaar. De man kwam mij vlug achterna om een beetje te schelden, maar ik wist echt niet dat hij van de baan was gegaan. Ik hoorde van Niko dat de man in de gracht terechtkwam, wat zeker de bedoeling niet was, maar zomaar van kant veranderen zonder even te kijken is ook niet echt slim.
Enfin, heel leuke avond, met extra ambiance in de kroeg afteraf. Lang geleden dat we zo gelachen hebben.
Totale Afstand: 32.70 Km
Totale Rijtijd: 1:45:04
Gemiddelde Snelheid: 18.6 Km/u
Hoogste snelheid: 41.1 Km/u
DEEL TWEE
En dan was het zondag... De regen viel met bakken uit de lucht heel de nacht en nog altijd tijdens de rit naar Torhout. Gelukkig was het vrijwel voorbij toen ik de rit begon. Ik startte voor de 47Km en dit ging vrijwel onmiddellijk een andere richting uit dan vrijdagavond. Een paar boswegels, die meer dan leuk waren en dan een maisveld over. Dit was toch wel weer ploeteren. Hoe langer ik reed, hoe breder mijn banden werden...
Na zo'n 15Km kwamen we op het cross-parcours van de vrijdag. Van daar was het bekend terrein, of niet? Alles lag net iets vettiger (en prettiger) dan vrijdag. Het bos waar vrijdag al een file stond van Aalst tot in Afligem was nog nets iets erger. Ik kon er vrijdag met doorduwen door zonder voeten aan de grond, dit lukte vandaag niet meer.
Ook die strook langs de snelweg was redelijk moeilijk op vrijdag. Ik dacht dat die in het licht makkelijker zou zijn als je een pad kon kiezen, maar het was gewoon vettigheid 'all over'. Op een bepaald moment kon ik niet meer veranderen van blad vooraan. Ik vreesde het ergste, maar sinds mijn machine weer proper is,loopt alles op wieltjes. Misschien was het een beetje modder: http://www.hinnaert.net/images/Torhout.jpg.
Een paar paadjes (met die boomstronken in het midden van de 'rijweg' - single tracks met prikkkeldraad op 15mm van de ellebogen - karresporen waar bakstenen de gaten een beetje opvulden...) ben ik doorgereden op vrijdag zonder nadenken, maar niet op zondag...
Heel de tijd alleen gereden. Niemand gevonden die min of meer dezelfde snelheid reed - de meesten waren heel fel op asfalt maar vielen stil in de modder. (Zouden die muds toch helpen?) Op het laatste moment nog ingehaald door Traxer en zijne copain, waarmee ik samen Torhout terug ben binnen gereden.
Vreemd is dat ik met al die wind op vrijdag een hogere topsnelheid heb bereikt, maar het is duidelijk dat rijden overdag toch makkelijker is, zelfs als je er een stukje bijdoet:
Totale Afstand: 46.63 Km
Totale Rijtijd: 2:15:08
Gemiddelde Snelheid: 20.72 Km/u
Hoogste snelheid: 32.8 Km/u
Moeten we nu nog een jaar wachten voor een nieuwe rit in Torhout?
De nachttocht van Torhout. We hadden er al veel over gehoord en wilden dit ook eens proberen. Een paar weken terug had Niko al een set koplampen gekocht om U tegen te zeggen. Ik deed het wat zuiniger en had ook flink wat licht. Daar aangekomen wisten we niet wat we zagen. Allerlei toestellen in allerlei formaten op fietsen en op helmen gemonteerd. Je kan het zo gek niet bedenken of het was uitgevoerd.
Tegen acht uur waren we op weg. De weg beschrijven is niet te doen, het was donker weet je wel! Maar nachtrijden is toch wel heel iets anders. Je rijdt en denkt dat er een gewone aardeweg voor je wielen ligt en plotseling zit je midden in een stuk modder. Andere techniek. Best iets 'kleiner' rijden dan normaal is aan te raden.
Licht... Heel belangrijk! Ik wil zeker mijn lichtje niet vergelijken met Niko's verstralers, maar eigenlijk lukte dit redelijk. Ik miste alleen een lichtje op de helm, dat licht geeft in de kijkrichting.
De rit zelf was niet al te lastig, maar de wind maakte een paar stukjes wel knap lastig. Toch is het zeker een rit om nog eens te doen, met iets betere uitrusting. Mijn lamp gaf op na zo'n 25 km wegens gewoon compleet leeg. Niko lichtte nog wat bij. Dit lukte nog net, maar is zeker af te raden. Ik denk dat hijzelf ook al zijn lamp-kracht kon gebruiken, zonder ook nog eens een ander bij te lichten.
Het mooiste op deze rit was toch het rondkijken... Voor je tientallen rode lichtjes, achter je een lang lint van licht in allerlei kleuren.
Nog een klein incidentje meegemaakt: een koppel reed op een aardeweg elk in een van de karresporen. Net op het ogenblik dat ik er tussendoor in het midden wil voorbijgaan beslissen ze net om van kant te veranderen. Ik riep nog, maar we kwamen redelijk dicht bij elkaar. De man kwam mij vlug achterna om een beetje te schelden, maar ik wist echt niet dat hij van de baan was gegaan. Ik hoorde van Niko dat de man in de gracht terechtkwam, wat zeker de bedoeling niet was, maar zomaar van kant veranderen zonder even te kijken is ook niet echt slim.
Enfin, heel leuke avond, met extra ambiance in de kroeg afteraf. Lang geleden dat we zo gelachen hebben.
Totale Afstand: 32.70 Km
Totale Rijtijd: 1:45:04
Gemiddelde Snelheid: 18.6 Km/u
Hoogste snelheid: 41.1 Km/u
DEEL TWEE
En dan was het zondag... De regen viel met bakken uit de lucht heel de nacht en nog altijd tijdens de rit naar Torhout. Gelukkig was het vrijwel voorbij toen ik de rit begon. Ik startte voor de 47Km en dit ging vrijwel onmiddellijk een andere richting uit dan vrijdagavond. Een paar boswegels, die meer dan leuk waren en dan een maisveld over. Dit was toch wel weer ploeteren. Hoe langer ik reed, hoe breder mijn banden werden...
Na zo'n 15Km kwamen we op het cross-parcours van de vrijdag. Van daar was het bekend terrein, of niet? Alles lag net iets vettiger (en prettiger) dan vrijdag. Het bos waar vrijdag al een file stond van Aalst tot in Afligem was nog nets iets erger. Ik kon er vrijdag met doorduwen door zonder voeten aan de grond, dit lukte vandaag niet meer.
Ook die strook langs de snelweg was redelijk moeilijk op vrijdag. Ik dacht dat die in het licht makkelijker zou zijn als je een pad kon kiezen, maar het was gewoon vettigheid 'all over'. Op een bepaald moment kon ik niet meer veranderen van blad vooraan. Ik vreesde het ergste, maar sinds mijn machine weer proper is,loopt alles op wieltjes. Misschien was het een beetje modder: http://www.hinnaert.net/images/Torhout.jpg.
Een paar paadjes (met die boomstronken in het midden van de 'rijweg' - single tracks met prikkkeldraad op 15mm van de ellebogen - karresporen waar bakstenen de gaten een beetje opvulden...) ben ik doorgereden op vrijdag zonder nadenken, maar niet op zondag...
Heel de tijd alleen gereden. Niemand gevonden die min of meer dezelfde snelheid reed - de meesten waren heel fel op asfalt maar vielen stil in de modder. (Zouden die muds toch helpen?) Op het laatste moment nog ingehaald door Traxer en zijne copain, waarmee ik samen Torhout terug ben binnen gereden.
Vreemd is dat ik met al die wind op vrijdag een hogere topsnelheid heb bereikt, maar het is duidelijk dat rijden overdag toch makkelijker is, zelfs als je er een stukje bijdoet:
Totale Afstand: 46.63 Km
Totale Rijtijd: 2:15:08
Gemiddelde Snelheid: 20.72 Km/u
Hoogste snelheid: 32.8 Km/u
Moeten we nu nog een jaar wachten voor een nieuwe rit in Torhout?
18 november 2006
MTB TT Bruyelle - 11/11/2006
Sorry voor het late posten van deze bijdrage... Ben net het eerste hotel tegengekomen in heel lange tijd zonder werkbare internetverbinding... Dus, als het enigszins kan, vermijd het Novotel in Hammersmith, London West.
Zaterdag 11 november stond al een tijdje hoog op de lijst van ritten die eens moesten worden afgewerkt. Foto's van vorige versies werden opgezocht en op het forum kreeg deze toch haast mytische proporties: de grootste open steengroeve van West Europa, bulldozers zo groot als huizen... Met al deze wijsheid gingen Niko en ik op pad, om samen met de forumbikers deze tocht aan te vatten.
Van bij de aankomst was het duidelijk dat de organisatie toch wel iets anders was dan we gewoon zijn: parkeerassistentie langs de straat, vriendelijke mensen overal klaar om bij te staan met raad. Je voelde je gewoon welkom. Vlug ingeschreven en wijle weg!
We vertrokken langzaam langs de Schelde naar Antoing, waar we een eerste klimmetje op de kasseien te verwerken kregen. Nog geen 5 kilometer gereden en daar stond de eerste pechvogel langs de weg: ketting doorgetrapt. In de loop van die morgen zouden we nog 2 andere kapotte kettingen tegenkomen.
Net toen ik begon te denken dat we eigenlijk al veel op de weg hadden gereden begonnen de eerste stukjes off-road. Dit ging snel over in een cross parcourtje, waar we eigenlijk de eerste echte modder van het jaar tegenkwamen. Niet zomaar een beetje, maar echte vette klei. Ik dacht even slim te zijn en de lange rij in de single track rechts voorbij te steken, maar mijn muds waren duidelijk niet opgewassen tegen dit soort klevend materiaal. Op een bepaald moment draaiden mijn wielen zelfs niet meer en moest ik eerst 2-3 kg van tussen mijn remmen en mijn voorvork halen. De forumtrein was die dag duidelijk een boemel, want hier stopten we al voor de eerste foto's van de dag. Plotseling ontdekten we een gracht en voor we er erg in hadden, werd dit de eerste bike-wash van de dag.
Vandaar ging het recht naar de steengroeve. (Ik denk trouwens dat het cross parcours ook op grond van Cimescaut was.) Afdaling in 'de put' langs de bulldozers en vreemde vrachtwagens bracht ons op het tweede fotomoment van de dag. Flink wat onnozel staan doen, om uiteindelijk de groeve verder in te rijden over een echte vieze donkergrijze modder. Bijna beneden draaiden we linksaf, klimmend op de terril. Deze kunstmatige berg was eigenlijk niet slecht als parcours. De paden waren duidelijk niet echt veel gebruikt. Wel jammer was het feit dat we echt zwaar in de mist gecombineerd met hele lichte regen reden. voor het parcours is dit geen probleem, maar een bril op je neus verminderd je zichtbaarheid nogal als je niet elke 15 meter de glazen schoonwrijft. Eenmaal boven kwam de afdaling over verschillende soorten van grove kiezel. Problemen met de zichtbaarheid en mijn aangeboren hekel voor kiezelstenen zorgden ervoor dat ik toch niet al te snel reed. Cowboy Peter deed zelfs een stuk op zijn zij! Beneden stond de tweede bike-wash en de eerste bevoorrading.
Na het stoppen van de eerste platte tube van de dag vertrokken we daar opnieuw richting Schelde, naar het natuurgebied 'Les 5 rocs'. Eens we dit hadden doorgeworsteld was het opnieuw een forum pauze, platte tube en flink wat leute. Net toen we vertrokken bleek ik zelf ook weer plat te staan. De forumtrein was weg en Niko en ik begonnen te jagen om die weer in te halen.
Vanaf de tweede bevoorrading, was er plotseling niets meer verhard! De enige asfalt die we zagen waren de baantjes die we kruisten. Nog een serieuze klim van een paar kilometer over een kassei en dan terug naar beneden om uiteindelijk terug langs de Schelde naar Bruyelle af te zakken.
Daar aangekomen werd het duidelijk waarom we de forumtrein niet meer konden inhalen: zij misten de splitsing en deden de 38km.
In mijn hele carriere al veel keer goed smerig geweest, maar nog nooit zo vuil als in Bruyelle. Als modder echt goed is voor de huid, dan is de mijne weer als nieuw!
In den apres gevlogen, terwijl de organisatie ons niet wou laten gaan als we niet elk een half brood met pate hadden verorberd!
Leuke rit, zeker de moeite, voor herhaling vatbaar, maar waarschijnlijk de slechtste sportprestatie van het jaar:
Totale gereden afstand: 47.5 Km
Totale rijduur: 2:50:45
Gemiddelde snelheid 16.6 km/u
Hoogste snelheid 40.6 km/u
Foto's op http://www.hinnaert.net/bruyelle2006
Zaterdag 11 november stond al een tijdje hoog op de lijst van ritten die eens moesten worden afgewerkt. Foto's van vorige versies werden opgezocht en op het forum kreeg deze toch haast mytische proporties: de grootste open steengroeve van West Europa, bulldozers zo groot als huizen... Met al deze wijsheid gingen Niko en ik op pad, om samen met de forumbikers deze tocht aan te vatten.
Van bij de aankomst was het duidelijk dat de organisatie toch wel iets anders was dan we gewoon zijn: parkeerassistentie langs de straat, vriendelijke mensen overal klaar om bij te staan met raad. Je voelde je gewoon welkom. Vlug ingeschreven en wijle weg!
We vertrokken langzaam langs de Schelde naar Antoing, waar we een eerste klimmetje op de kasseien te verwerken kregen. Nog geen 5 kilometer gereden en daar stond de eerste pechvogel langs de weg: ketting doorgetrapt. In de loop van die morgen zouden we nog 2 andere kapotte kettingen tegenkomen.
Net toen ik begon te denken dat we eigenlijk al veel op de weg hadden gereden begonnen de eerste stukjes off-road. Dit ging snel over in een cross parcourtje, waar we eigenlijk de eerste echte modder van het jaar tegenkwamen. Niet zomaar een beetje, maar echte vette klei. Ik dacht even slim te zijn en de lange rij in de single track rechts voorbij te steken, maar mijn muds waren duidelijk niet opgewassen tegen dit soort klevend materiaal. Op een bepaald moment draaiden mijn wielen zelfs niet meer en moest ik eerst 2-3 kg van tussen mijn remmen en mijn voorvork halen. De forumtrein was die dag duidelijk een boemel, want hier stopten we al voor de eerste foto's van de dag. Plotseling ontdekten we een gracht en voor we er erg in hadden, werd dit de eerste bike-wash van de dag.
Vandaar ging het recht naar de steengroeve. (Ik denk trouwens dat het cross parcours ook op grond van Cimescaut was.) Afdaling in 'de put' langs de bulldozers en vreemde vrachtwagens bracht ons op het tweede fotomoment van de dag. Flink wat onnozel staan doen, om uiteindelijk de groeve verder in te rijden over een echte vieze donkergrijze modder. Bijna beneden draaiden we linksaf, klimmend op de terril. Deze kunstmatige berg was eigenlijk niet slecht als parcours. De paden waren duidelijk niet echt veel gebruikt. Wel jammer was het feit dat we echt zwaar in de mist gecombineerd met hele lichte regen reden. voor het parcours is dit geen probleem, maar een bril op je neus verminderd je zichtbaarheid nogal als je niet elke 15 meter de glazen schoonwrijft. Eenmaal boven kwam de afdaling over verschillende soorten van grove kiezel. Problemen met de zichtbaarheid en mijn aangeboren hekel voor kiezelstenen zorgden ervoor dat ik toch niet al te snel reed. Cowboy Peter deed zelfs een stuk op zijn zij! Beneden stond de tweede bike-wash en de eerste bevoorrading.
Na het stoppen van de eerste platte tube van de dag vertrokken we daar opnieuw richting Schelde, naar het natuurgebied 'Les 5 rocs'. Eens we dit hadden doorgeworsteld was het opnieuw een forum pauze, platte tube en flink wat leute. Net toen we vertrokken bleek ik zelf ook weer plat te staan. De forumtrein was weg en Niko en ik begonnen te jagen om die weer in te halen.
Vanaf de tweede bevoorrading, was er plotseling niets meer verhard! De enige asfalt die we zagen waren de baantjes die we kruisten. Nog een serieuze klim van een paar kilometer over een kassei en dan terug naar beneden om uiteindelijk terug langs de Schelde naar Bruyelle af te zakken.
Daar aangekomen werd het duidelijk waarom we de forumtrein niet meer konden inhalen: zij misten de splitsing en deden de 38km.
In mijn hele carriere al veel keer goed smerig geweest, maar nog nooit zo vuil als in Bruyelle. Als modder echt goed is voor de huid, dan is de mijne weer als nieuw!
In den apres gevlogen, terwijl de organisatie ons niet wou laten gaan als we niet elk een half brood met pate hadden verorberd!
Leuke rit, zeker de moeite, voor herhaling vatbaar, maar waarschijnlijk de slechtste sportprestatie van het jaar:
Totale gereden afstand: 47.5 Km
Totale rijduur: 2:50:45
Gemiddelde snelheid 16.6 km/u
Hoogste snelheid 40.6 km/u
Foto's op http://www.hinnaert.net/bruyelle2006
05 november 2006
MTB TT Amougies - 05/11/2006
Niet al te vroeg begonnen deze morgen. om de zaterdagavond toch een beetje weg te slapen... Om 8u30 bij Niko (SuPaH FLY) afgesproken om rond 9u30 ingeschreven en wel op de fiets te zitten voor de 53km.
Voor ons een papa met drie kleine mannen, twee op de fiets en één in een karretje achter aan zijn MTB vastgemaakt. Aangezien Niko een handschoen tekort had nog even gestopt aan de auto om te zien of die daar was achtergebleven, maar helaas. Met enkel een linkerhandschoen gingen we toch op weg. Even later kwamen we het konvooi van karretje en fietsen tegen op de eerste single track. Naar het schijnt zat de kleinste in het karretje zich te pletter te amuseren. (We hebben ze achteraf ook nog gezien en ze zagen er alle vier levend en wel uit!)
Na zo'n twintig minuten gingen we de eerste helling op: de Trieu. Heel verraderlijk. Je wil erin vliegen en het gaat redelijk, maar plots een bochtje en ik schat zo'n 12% klimmen. Van daaruit ging het redelijk goed, wat eigenlijk zo'n beetje voor de hele toch zo was: inspanning en stukken om te recupereren mooi afgewisseld.
Na wat 'vals plat' uiteindelijk naar de Scherpenberg, die bijkt over te gaan in de Hotond. Daar had ik 25-50 meter benen te kort! De laatste neep heeft nog een extra hellingsgraad en die was er te veel aan. Gelukkig ging het onmiddellijk naar beneden naar de eerste bevoorrading.
Ontgoocheling... vrijwel alles wat uitverkocht! Niets te eten en de sportdrank was flink aangelengd. Gelukkig reden we toch een paar kilometer flink naar beneden. Gratis kilometers noemt Niko ze. We bleven dalen. Dit kon niet goed aflopen... Zoveel hadden we nog niet geklommen, of toch? Enfin, met die kilometer voor de bevoorrading erbij hadden we zeker 5 kilometers 'for free'.
Vandaar richting een andere bult (ik denk de Patersberg), waar we niet echt opgeklommen zijn. Alle zijkanten netjes afgereden, gedraaid, gekeerd en plotseling waren we op de BLOSO route van de Kluis aangekomen en jaja, de oude Kwaremont kasseien kwamen eraan. Ik ben nu geen klimmer, maar die vind ik nu toch wel eens een leuke om op te rijden (trager dan sommige bikers, maar sneller dan andere). Boven de splitsing voor de 53, waar Niko me stond op te wachten.
Wat rondgereden, gelukkig weer naar beneden tot aan de volgende bevoorrading. Weeral niets te eten, alhoewel, we deelden een appelsientje met zijn zessen. Niet leuk.
De Pensemont op. Vreemd, het eerste stuk op de weg is stukken erger dan het bos erachter, wat eigenljk steiler, maar veel leuker is. En dan naar de Kluisberg. Twee, drie keer omhoog en wat leuker is, naar beneden. Plotseling waren we weer in Amougies. De kerk stond links, maar... de pijltjes naar rechts. Na honderd meter of zo zagen we het lint terug naar boven gaan. Ik probeerde even, maar na 2-300 meter waren mijn kuiten helemaal leeg. Echt niets meer over. Ik riep naar Niko iets van "ze kunnen mijn..." en keerde 180 graden terug naar Amougies. Niko ging verder voor de volle 53, die uiteindelijk nog drie of vier klimmen en een bevoorrading aan de Toren met de Red Bull babes inhield. En... niet te vergeten, het beruchte stuk vettige modder terug naar Amougies.
Zelf bleef ik gespaard van die laatste verzoeking, maar had uiteindelijk toch volgende gegevens:
Totale gereden afstand: 44.8 Km.
Total duur: 2u30
Gemiddelde snelheid: 17.9 km/u
Maximum snelheid: 54.4 km/u
Jammer dat ik leeg was, maar een leuke rit, ook jammer dat de bevoorradingen helemaal in het honderd zijn gelopen. Toch iets om volgende keer meer aandacht aan te schenken, beste Tower Bikers.
Nog een beetje zitten uitblazen op den après met een paar forumbikers tot Niko binnenreed en na 2 of 3 Leffes naar huis getrokken. Veel later dan normaal thuisgekomen, maar een goede dag gehad.
Vandaag maandag nog vlug een hoogte-overzichtje toegevoegd... Had zelf verschoten dat het hier om zo'n 1000 hoogtemeters ging. Alhoewel, ik zal er wel een pak minder hebben... Het punt waar ik rechtsomkeer heb gemaakt staat aangegeven met de rode lijn!
(Klik op de grafiek voor een grotere weergave)
Voor ons een papa met drie kleine mannen, twee op de fiets en één in een karretje achter aan zijn MTB vastgemaakt. Aangezien Niko een handschoen tekort had nog even gestopt aan de auto om te zien of die daar was achtergebleven, maar helaas. Met enkel een linkerhandschoen gingen we toch op weg. Even later kwamen we het konvooi van karretje en fietsen tegen op de eerste single track. Naar het schijnt zat de kleinste in het karretje zich te pletter te amuseren. (We hebben ze achteraf ook nog gezien en ze zagen er alle vier levend en wel uit!)
Na zo'n twintig minuten gingen we de eerste helling op: de Trieu. Heel verraderlijk. Je wil erin vliegen en het gaat redelijk, maar plots een bochtje en ik schat zo'n 12% klimmen. Van daaruit ging het redelijk goed, wat eigenlijk zo'n beetje voor de hele toch zo was: inspanning en stukken om te recupereren mooi afgewisseld.
Na wat 'vals plat' uiteindelijk naar de Scherpenberg, die bijkt over te gaan in de Hotond. Daar had ik 25-50 meter benen te kort! De laatste neep heeft nog een extra hellingsgraad en die was er te veel aan. Gelukkig ging het onmiddellijk naar beneden naar de eerste bevoorrading.
Ontgoocheling... vrijwel alles wat uitverkocht! Niets te eten en de sportdrank was flink aangelengd. Gelukkig reden we toch een paar kilometer flink naar beneden. Gratis kilometers noemt Niko ze. We bleven dalen. Dit kon niet goed aflopen... Zoveel hadden we nog niet geklommen, of toch? Enfin, met die kilometer voor de bevoorrading erbij hadden we zeker 5 kilometers 'for free'.
Vandaar richting een andere bult (ik denk de Patersberg), waar we niet echt opgeklommen zijn. Alle zijkanten netjes afgereden, gedraaid, gekeerd en plotseling waren we op de BLOSO route van de Kluis aangekomen en jaja, de oude Kwaremont kasseien kwamen eraan. Ik ben nu geen klimmer, maar die vind ik nu toch wel eens een leuke om op te rijden (trager dan sommige bikers, maar sneller dan andere). Boven de splitsing voor de 53, waar Niko me stond op te wachten.
Wat rondgereden, gelukkig weer naar beneden tot aan de volgende bevoorrading. Weeral niets te eten, alhoewel, we deelden een appelsientje met zijn zessen. Niet leuk.
De Pensemont op. Vreemd, het eerste stuk op de weg is stukken erger dan het bos erachter, wat eigenljk steiler, maar veel leuker is. En dan naar de Kluisberg. Twee, drie keer omhoog en wat leuker is, naar beneden. Plotseling waren we weer in Amougies. De kerk stond links, maar... de pijltjes naar rechts. Na honderd meter of zo zagen we het lint terug naar boven gaan. Ik probeerde even, maar na 2-300 meter waren mijn kuiten helemaal leeg. Echt niets meer over. Ik riep naar Niko iets van "ze kunnen mijn..." en keerde 180 graden terug naar Amougies. Niko ging verder voor de volle 53, die uiteindelijk nog drie of vier klimmen en een bevoorrading aan de Toren met de Red Bull babes inhield. En... niet te vergeten, het beruchte stuk vettige modder terug naar Amougies.
Zelf bleef ik gespaard van die laatste verzoeking, maar had uiteindelijk toch volgende gegevens:
Totale gereden afstand: 44.8 Km.
Total duur: 2u30
Gemiddelde snelheid: 17.9 km/u
Maximum snelheid: 54.4 km/u
Jammer dat ik leeg was, maar een leuke rit, ook jammer dat de bevoorradingen helemaal in het honderd zijn gelopen. Toch iets om volgende keer meer aandacht aan te schenken, beste Tower Bikers.
Nog een beetje zitten uitblazen op den après met een paar forumbikers tot Niko binnenreed en na 2 of 3 Leffes naar huis getrokken. Veel later dan normaal thuisgekomen, maar een goede dag gehad.
Vandaag maandag nog vlug een hoogte-overzichtje toegevoegd... Had zelf verschoten dat het hier om zo'n 1000 hoogtemeters ging. Alhoewel, ik zal er wel een pak minder hebben... Het punt waar ik rechtsomkeer heb gemaakt staat aangegeven met de rode lijn!
(Klik op de grafiek voor een grotere weergave)
Abonneren op:
Posts (Atom)
