Voor ons een papa met drie kleine mannen, twee op de fiets en één in een karretje achter aan zijn MTB vastgemaakt. Aangezien Niko een handschoen tekort had nog even gestopt aan de auto om te zien of die daar was achtergebleven, maar helaas. Met enkel een linkerhandschoen gingen we toch op weg. Even later kwamen we het konvooi van karretje en fietsen tegen op de eerste single track. Naar het schijnt zat de kleinste in het karretje zich te pletter te amuseren. (We hebben ze achteraf ook nog gezien en ze zagen er alle vier levend en wel uit!)
Na zo'n twintig minuten gingen we de eerste helling op: de Trieu. Heel verraderlijk. Je wil erin vliegen en het gaat redelijk, maar plots een bochtje en ik schat zo'n 12% klimmen. Van daaruit ging het redelijk goed, wat eigenlijk zo'n beetje voor de hele toch zo was: inspanning en stukken om te recupereren mooi afgewisseld.
Na wat 'vals plat' uiteindelijk naar de Scherpenberg, die bijkt over te gaan in de Hotond. Daar had ik 25-50 meter benen te kort! De laatste neep heeft nog een extra hellingsgraad en die was er te veel aan. Gelukkig ging het onmiddellijk naar beneden naar de eerste bevoorrading.
Ontgoocheling... vrijwel alles wat uitverkocht! Niets te eten en de sportdrank was flink aangelengd. Gelukkig reden we toch een paar kilometer flink naar beneden. Gratis kilometers noemt Niko ze. We bleven dalen. Dit kon niet goed aflopen... Zoveel hadden we nog niet geklommen, of toch? Enfin, met die kilometer voor de bevoorrading erbij hadden we zeker 5 kilometers 'for free'.
Vandaar richting een andere bult (ik denk de Patersberg), waar we niet echt opgeklommen zijn. Alle zijkanten netjes afgereden, gedraaid, gekeerd en plotseling waren we op de BLOSO route van de Kluis aangekomen en jaja, de oude Kwaremont kasseien kwamen eraan. Ik ben nu geen klimmer, maar die vind ik nu toch wel eens een leuke om op te rijden (trager dan sommige bikers, maar sneller dan andere). Boven de splitsing voor de 53, waar Niko me stond op te wachten.
Wat rondgereden, gelukkig weer naar beneden tot aan de volgende bevoorrading. Weeral niets te eten, alhoewel, we deelden een appelsientje met zijn zessen. Niet leuk.
De Pensemont op. Vreemd, het eerste stuk op de weg is stukken erger dan het bos erachter, wat eigenljk steiler, maar veel leuker is. En dan naar de Kluisberg. Twee, drie keer omhoog en wat leuker is, naar beneden. Plotseling waren we weer in Amougies. De kerk stond links, maar... de pijltjes naar rechts. Na honderd meter of zo zagen we het lint terug naar boven gaan. Ik probeerde even, maar na 2-300 meter waren mijn kuiten helemaal leeg. Echt niets meer over. Ik riep naar Niko iets van "ze kunnen mijn..." en keerde 180 graden terug naar Amougies. Niko ging verder voor de volle 53, die uiteindelijk nog drie of vier klimmen en een bevoorrading aan de Toren met de Red Bull babes inhield. En... niet te vergeten, het beruchte stuk vettige modder terug naar Amougies.
Zelf bleef ik gespaard van die laatste verzoeking, maar had uiteindelijk toch volgende gegevens:
Totale gereden afstand: 44.8 Km.
Total duur: 2u30
Gemiddelde snelheid: 17.9 km/u
Maximum snelheid: 54.4 km/u
Jammer dat ik leeg was, maar een leuke rit, ook jammer dat de bevoorradingen helemaal in het honderd zijn gelopen. Toch iets om volgende keer meer aandacht aan te schenken, beste Tower Bikers.
Nog een beetje zitten uitblazen op den après met een paar forumbikers tot Niko binnenreed en na 2 of 3 Leffes naar huis getrokken. Veel later dan normaal thuisgekomen, maar een goede dag gehad.
Vandaag maandag nog vlug een hoogte-overzichtje toegevoegd... Had zelf verschoten dat het hier om zo'n 1000 hoogtemeters ging. Alhoewel, ik zal er wel een pak minder hebben... Het punt waar ik rechtsomkeer heb gemaakt staat aangegeven met de rode lijn!
(Klik op de grafiek voor een grotere weergave)
1 opmerking:
Die eerste klim na de Hotond was inderdaad de Patersberg, maar dan langs de zijkant/achterkant en niet de volledige klim, gelukkig maar want de andere kant (kasseitjes) is vele steiler ...
Een reactie posten