MTB TT Diksmuide - 27/07/2008

Deze morgen in alle rust naar Diksmuide vertrokken voor de na-Tour evenementen op de laatste dag van de Tour 2008. Cadel is een beetje ontgoocheld na zijn tijdrit gisteren, maar we kunnen dit aan ons hart niet laten komen. Life goes on, get over it verdorie. Tweedes is ook een mooie plek in het klassement! (Als je altijd een wiel kiest om te volgen kan je ook nooit als eerste arriveren !)

De streek een beetje kennende, vermoedde ik flink wat verhard en semi-verhard, dus blies ik mijn banden tot een volle 4 kilo. Op de kasseien van de markt van Diksmuide vreesde ik even dat dit geen goed idee was, maar eens vertrokken was dit ideaal voor de wegen die we aandeden. Er was al wel een poging eerder, maar het eerste echte off-road stukje kwam na 6 of 7 kilometer.

Cowboy Peter reed samen met mij en het was duidelijk dat dit een wegritje zou worden. We balladeerden samen door het landschap en passeerden langs kerktorens van allerlei gemeentes die weliswaar bekend waren, maar waar ik nooit naartoe zou kunnen rijden zonder eerst een kaart te raadplegen: Stuivekenskerke, Kaaskerke, Heernisse...

Die 4 kilo druk op mijn banden gaven me nul vering en ik had daar nog geen last van gehad, totdat we een doorsteekje waagden over een pas gemaaid stukje, waar duidelijk geen geregeld bike-verkeer plaatsvindt. Ik moet jammer genoeg zeggen dat ik over de hele tocht slecht 1.5 kilometer spijt had van mijn beslissing om eens "hard" te rijden. Wat het tempo betrof, Peter en ikke gingen op een slakkegangetje verder, genietend van het landschap.

We reden langs de Dodengang. Dju toch, het moet geleden zijn van het vierde of vijfde leerjaar (de vorige eeuw dus) dat ik hier nog eens was. Een mens wordt er nog altijd stil van, of was het die strook van kilometers beton die er weer aankwam?

Plotseling stonden we naast beide Ijzermonumenten te wachten aan het rode licht en reden we Diksmuide weer binnen?!?!?!? Gelukkig reden we hier naar een speeltuintje, letterlijk en figuurlijk, waar we een beetje konden mountainbiken. We hadden hier en daar wat moeite met de pijltjes en ik reed zelfs bijna iemands garage binnen. Bepijling was eigenlijk heel goed, alleen was de kleur van de pijltjes soms moeilijk te onderscheiden van de omgeving, waardoor ze niet onmiddellijk gezien werden.

Cowboy bleef heel braaf en liet zelfs twee mannen voorbijgaan, kwestie van samen te blijven voor dit wandeltochtje. Hij liet me zelfs de eer om ze alletwee terug te gaan halen op een strookje off-road. De volgende asfaltstrook waren ze weer vertrokken en het kon ons niet schelen. We kregen het gezelschap van een andere biker, die met de Cowboy technische "Epic" gegevens uitwisselde en ik reed maar. Soms vooraan, soms achteraan.

Waren we niet samen aan het rijden, dan hadden we alletwee aan de splitsing de 40km gevolgd, want zonder een praatje en een grapje zou dit jammer genoeg een vervelend ritje geweest zijn. Maar, mooi weer, zondagmorgen en we waren we nog eens buiten!

We reden een dikke 45 km een tweede bevoorrading binnen (weer dik in orde) en prepareerden ons voor de eindsprint. Posities werden ingenomen en voor we er erg in hadden reden we na net geen 54 km terug de Grote Markt van Diksmuide op. Waren we fout gereden of was dit de juiste afstand was eigenlijk niet belangrijk. De bike-wash was helemaal niet nodig, alleen een beetje afstoffen en op naar de tent voor een re-hydratatie oefening, die we heel sober afwerkten. Traxer vervoegde ons nog even voor deze oefening en nog voor de middag gingen we op weg naar huis. Dit wordt excuses zoeken als we nog eens in de vooravond thuis komen...

Gereden afstand: 53.91 km
Totale rijtijd: 2:17'15
Gemiddelde snelheid: 23.6 km/u
Hoogste snelheid: 35.6 km/u
(tijdens die ongelofelijke afdaling)
Hoogtemeters (waar hebben we die verzameld???): 171m


Grotere kaart weergeven

MTB TT Ingelmunster - 13/07/2008 (Tourtocht der Brigands)

Aangezien mijn vaste bike-maat gisteren zowel een trouwfeest als een verjaardag moest afwerken, besloot hij om Ingelmunster aan zich voorbij te laten gaan. Gelukkig, want de vorige keren dat hij op alcohol reed was hij niet bij te houden. Dus vertrok ik maar alleen met de bike een kleine vijf kilometer naar de nieuwe sporthal van Ingelmunster, waar het startschot om 7u30 zou gegeven worden.

Een kopje koffie gedronken (aangeboden door het huis) en in groep vertrokken. Recht (of toch zo goed als) naar de kasteelgronden waar een zig zaggy riding stukje was aangelegd, die ons volledig rond het kasteel bracht. Door de grote poort naar buiten voor de eerste splitsing. Eerst zouden we de 45 afwerken. De beukendreef door om helemaal tot het einde en dan via allerlei gekende en minder gekende paden naar Ardooie Veld te sjeezen. We pikten onderweg nog een bevoorrading mee en reden eigenlijk vrijwel zonder parcourskennis, buiten het feit dat we sommige tracks kenden, de gehele streek door, hier en daar een single track, soms zelfs een stukje prive.

We bewonderden Izegems nieuwe windmolens in de verte (blijkbaar hebben ze nog geen elektriciteit nodig, want ze stonden daar gewoon stil te staan) en kwamen stilletjes dichter en dichter bij het kanaal, waar we weer een beetje in de bosjes mochten spelen vooraleer langs de Mandel terug naar Ingelmunster te rijden. We gingen het Kasteelbos stukje "Klein Zwitserland" en het stuk achter de waterzuivering door om terug naar "af" te rijden, waar we een tweede bevoorrading mochten smaken. Slijkcrosserke wou even de sporthal binnen om "nen bruinen" te consumeren, maar besliste toch om samen met de bende opnieuw te vertrekken voor de lus van de 60.

Opnieuw het kasteelterrein binnen en hop, de kanaalbrug over voor een stukje langs het kanaal, dit keer aan de overkant. We deden even een omwegje om een stukje nieuw parcours van de toertocht van Oostrozebeke in oktober te keuren (nu nog niet afgewerkt en qua score toch zeker al een 8 of 9 op tien) voor we via allerlei paadjes naar Lendelede reden om een stukje Backeland-route te smaken. Hulste rondgereden en daar zagen we de bomen al opduiken: Ooigem bos kwam eraan.

Hier verloor ik de forumtrein. Ik zag ze nog rijden, maar toen ik uit Ooigem bos reed en aan de overkant van het kanaal de ingang van het crossparcourske zag reden zij daar al binnen. Net geen 70 kilometer op de teller en ze waren vertrokken als een bende overjaarse schoolkinderen richting speelpleintje. Toen ik daar ook aankwam zag ik er een paar nog een beetje in actie, maar bleek dat ze al een flinke voorsprong hadden opgebouwd, zodat ik alleen op de wereld was toen ik richting Unilin langs de QuickStep fabrieken mocht gaan spelen in een paar zig zaggy bosjes, die voor de gelegenheid waren opengesteld.

Ik kreeg een dipje, maar toen ik andere bikers zag naderen wou ik me niet geven en ging er zelfs nog een paar voorbij. Bleek dat ik op asfalt niets meer waard was, maar op zachte ondergrond ging ik toch nog redelijk vooruit, tenminste tot aan de bevoorrading midden in de boomgaard. Ik had toch twee blikjes nodig om weer mens te worden.

Toen ik weer vertrok gingen we richting Meulebeke, waar de bultjes plots als cols van eerste categorie voelden. Ik wou eigenlijk stilletjes doodgaan, maar aan de andere kant wou ik die 100 kilometer achter de kiezen hebben. Mijn gemiddelde snelheid bleef dalen en dalen, tot ik andere bikers zag. Telkens gaf me dit weer extra kracht om ze toch maar proberen in te halen, wat meestal lukte. Slechts 4 bikers haalden me in in de hele 100 kilometer maar het hadden er gerust 100 kunnen zijn op dit laatste stuk.

Ik was al aan het rekenen en probeerde al een noodplan op te stellen, maar het Mandes-circuit zat nog in het laatste stuk. Ik probeerde me hierop te concentreren en het lukte wel zeker. Voor ik het goed besefte kwam ik aan het oude oval racing circuit aan. Jaaaaren geleden dat ik hier nog was. Een leuk parcours was hier naast het auto-circuit aangelegd en ik ging de trapjes die op het forum waren aangekondigd af alsof ik elke dag niets anders doe. Ik zag de "Voltman" in de verte staan op een helling en schakelde al wat kleiner.

Toen ik dichtbij kwam schakelde ik helemaal op het kleinste blad om goed op de foto te staan en daar ging mijn voorwiel de lucht in. Ik ging onderuit, net voor de fotograaf van dienst. Om het helemaal in orde te maken moest hij me zelfs nog uit mijn bike pellen, want ik raakte niet meer op mijn voeten. Hopelijk heeft hij niet al te veel actiefoto's gemaakt van dit gebeuren.

Ik kwam na een stukje off-road terug op de grote baan en vond de pijltjes niet direct terug. Het begon ook nog lichtjes te regenen dus de korste weg naar de sporthal was meer dan voldoende voor mij. Bleek dat ik enkel nog de zandbak aan het Aviflora park had gemist, maar daar hadden mijn benen al geen behoefte meer aan.

Een leuke apres later terug naar huis gebiket, waar ik met bijna 110 kilometer moe, versleten, maar zeer voldaan aankwam.

Gereden parcours afstand: 98.42 km
Totale rijtijd: 5:12'09
Gemiddelde snelheid: 18.9 km/u
Hoogste snelheid: 36.0 km/u
Hoogtemeters: 446m

Bedankt aan Moozemeiske en The Voltman voor de foto's.

http://www.hinnaert.net/KML/2008Ingelmunster.kml



Grotere kaart weergeven

MTB TT Otegem - 06/07/2008

In mijn MTB leven al veel Krierecrossers tegengekomen maar nog nooit zelf "gekrierecrost" in Otegem. Niko had gisteren sociale verplichtingen, die ervoor zorgden dat hij forfait moest geven. De wagen geparkeerd en naar de inschrijving gereden. Dju helm en handschoenen liggen nog in de auto. Terug. Dju, GPS vergeten thuis... Dit beloofde voor de rest van de dag. Nog vlug een deal gemaakt met Rock Rider of Zanneis (ik kan ze alleen herkennen als ik ze allebei samen zie), waardoor ik de GPS file toch zou doorgestuurd krijgen.

8 uur was de vroegste starttijd, dus ruimschoots op tijd om 7u59 kwam ik bij de inschrijving aan. Verschillende Forumbikers, Steenbakkers en Torhoutse TOF-ers waren al vertrekkensklaar. Mijn twee euro "in de vlucht" op de tafel gegooid en hop, naar buiten om de groepsstart niet te missen. Samen met Motorbiker de trein in gang gezet. Het is duidelijk dat Otegem een deelgemeente van Zwevegem is, "waar zelfs de kerkwegels gebetonneerd zijn". Gelukkig werden deze niet meegerekend in de off-road stukken, maar het was weer van dattum natuurlijk. Dit keer vond ik het minder erg dan anders, vooral omdat bleek dat mijn ingrepen van deze week mijn bike deugd hadden gedaan: geen springende ketting meer.

Vertrokken in de Scheldestraat en het duurde verdorie dertien kilometer eer we over de Schelde reden in Berchem. Ik denk dat ze daar een beetje verkeerd uitgepijld hadden! Gelukkig was ik bij Motorbiker gebleven om mij de statistieken te geven en daar gingen we dichter en dichter naar het Kluisbos. Maar eerst gingen we een beetje langs de oude spoorbedding spelen om in Nukerke de Patersberg op te biken. Ik bekeek dat even en zag het eigenlijk niet echt zitten, tot ik de fotograaf zag halverwege. Ik gaf er een lap op om voor Motorbiker voorbij de camera te rijden (de rappe mannen waren toen al lang verdwenen). Boven gekomen moest ik toch wel een beetje aan mijn asem werken, maar haha, I did it.

We kwamen aan de bevoorrading en ontdekten dat we vandaag een illustere compagnon zouden hebben voor de dag: Grote Plateau zou ons groepje met Motorbiker, Orbeabiker, Filip en ikzelve vervolledigen. In geen tijd mocht de Kwaremont eraan geloven: tot halverwege op de weg en dan de rest off-road omhoog, om uiteindelijk de laatste 25 meter op asfalt omhoog te gaan aan heel veel percent. Twee weken geleden was ik hier gestorven tijdens de Kluisbergen TT, maar deze week ging het verrassend vlot: ik geraakte zelfs boven voor mijn medebikers.

Een beetje afdalen, daarvoor doen we het uiteindelijk, en in geen tijd kwamen we aan de Vierschaar, waar we tweemaal langs mochten rijden. De Kluisberg deden we twee of zelfs drie keer, gekend parcours zonder echt te sterven en ooh zoo geestig en leuk om te doen. Ik liet me zelfs even langs de grond glijden, kwestie van de voeling met de natuur niet te verliezen. Uiteindelijk langs de camping naar beneden en dan een stommiteit: een bevoorrading midden een afdaling!!! Wie wil er nu remmen in een afdaling? Gelukkig was het weer een buffet om "U" tegen te zeggen, anders...

We gingen weer de Schelde over (Motorbiker op kop!) en zochten de betontegels van Groot Zwevegem. Het duurde niet lang of we vonden ze weer terug. Echt vreemd, waarom toch? We dachten er nog even over na hoe die "menschen" al die kilometers betontegels hadden gelegd. We waren het over eens dat het zwaar labeur moet zijn geweest. Nog een paar off-road stroken en dan de "laatste kriere" of het laatste stuk single track naar de aankomst, waar we na precies ongeveer 4832 betontegels arriveerden.

Leuke organisatie, goed bepijld, bevoorradingen meer dan OK en een parcours waar niet professionelen ook eens konden genieten zonder dat het vervelend was. Leuke klimmetjes en leuke afdalingen waar we tot boven de 60 per uur naar beneden konden sjeezen. Een zonneterrasje met een frisse Leffe achteraf, meer moet dat allemaal niet zijn.

Merci Krierecrossers.

Gereden afstand: 55.1 km
Totale rijtijd: 2:46'00
Gemiddelde snelheid: 19.9 km/u
Hoogste snelheid: Motorbiker had 62.4 km/u toen hij mij in de achtervolging efkes moest laten gaan, dus... net iets meer dan 63 km/u zeker?
Hoogtemeters: meer dan genoeg (GPS vergeten, weet je nog...?)

Met dank aan Nick voor de GPS file:

http://www.hinnaert.net/KML/2008Otegem.kml


Grotere kaart weergeven