MTB TT Oudenburg - 30/08/2008

Het is duidelijk dat de vakantieperiode is afgelopen. Bij de start in Oudenburg waren er al meer dan de drie of vier forumbikers, het aantal dat we de voorbije ritten zagen. We genoten van koffie en croissants ons door het huis aangeboden en hadden eigenlijk geen haast om te vertrekken. Toen we dat dan uiteindelijk toch deden, was dit aan een slakkegangetje. Veeteeteetje won de eerste tussensprint in de Stationsstraat, waar we een aankomstlijn van een zomerkoerske overreden.

We hadden al bijna een kilometer op de teller staan en slechts 50 meter off-road. De troepen begonnen te morren, maar daar kwam het eerste bosje eraan. Draaien en keren, lachen met degene voor je die een te breed stuur had, waardoor hij achter de bomen haakte, kreunen om de plotse hoogteverschilletjes te overwinnen en binnensmonds vloeken op degenen die voor elke afdaling van hun crossfiets stapten.

Bij het buitenrijden ging de bende bissen, terwijl ik maar samen met peepeetje de tocht verder aanvatte. Samen gingen we door een eerste weide door, met de ondertussen reeds beroemde brug, maar ook met een brug zonder foto, slechts een 30cm breed zat hier ergens in het parcours.

Samen ging we verder... tot de eerste splitsing, waar hij voor de kidstour ging. Alleen ging ik maar verder, met peepeetjes wijze woorden in mijn hoofd: "Zorg ervoor dat ze je niet inhalen".

Ik ontdekte een tunnel onder de snelweg, speciaal gebouwd voor koeien, die voor de gelegenheid voor ons bikers was geopend... wie denken ze wel dat we zijn???

Een tweede technische bosje en dan gingen we na een eerste bevoorrading op weg voor de ronde van Zerkegem. Zeker twaalf bordjes "Zerkegem" heb ik gezien, al kan ik niet zeggen dat er veel asfalt onder de wielen schoof.

Nog een derde technische bosje en daar gingen we voor een pad in verhakselde houtresten. Dju toch, dit rijdt voor geen meter. Honderd meter weide en dan... een ondergrond waar je bijna van je bike daverde. Gelukkig was de bevoorrading niet veraf.

Weer op weg en verdorie na een tijdje kwamen we weer op de houtresten, de "dokkerweide" en hop, weer op weg. We reden nog een lusje rond een vijver "verboden voor jetskiers" en in 1 2 3 kwamen we na 50 kilometer terug op het vertrekpunt. Waren we fout gereden? Bleek tijdens de rehydratatie dat de organisatoren een beetje misrekend hadden, waardoor de 57 eigenlijk iets minder was.

En... ik volgde peepeetjes goede raad en kwam op de bike-wash een heel stuk voor de forumtrein aan (toch een volle twaalf seconden), waardoor mijn dag niet meer stuk kon. Het feit dat zij alle technische bosjes gebist en getrist hebben laat ik hier maar gewoon buiten beschouwing.

http://www.hinnaert.net/KML/2008Oudenburg.kml



Grotere kaart weergeven

MTB TT Ellezelles - 24/08/2008

Vandaag was er weer een grote keuze aan toerritten op een steenworp afstand. Zowel West- en Oost-Vlaanderen, Henegouwen en Noord-Frankrijk hadden iets te bieden. Ik moest kiezen tussen Vichte en Ellezelles, maar aangezien Vichte duidelijk mijn pech-rit is (twee keer gestart, nooit aangekomen: eerste jaar freehub kapot na 10 km, tweede jaar velg opengesprongen na 4 km) ging ik voor de tweede dag op rij de taalfaciliteiten opzoeken.

Het blijft telkens mooi om te horen: Vlamingen doen hun uiterste best om Frans te spreken tegen de plaatselijke bevolking, die meestal perfect tweetalig is en de Franstaligen proberen hun beste mondje "skoon vlaamsch". Het wordt helemaal mooi als Vlamingen tegen elkaar Frans praten omdat beiden denken dat de ander Franstalig is!

Enfin, ingeschreven en daar ging de Cowboy ervandoor om al eens de bosjes en de hellingen langs het parcours te verkennen. We lieten hem spelen en vertrokken rustig op het parcours. Een kilometer verder kwamen we voor het eerst op een stukje verhard en niemand had goesting om meer dan 15 per uur te rijden: de opwarming was geslaagd.

Gisteren had ik een toeristisch uitstapje gemaakt en genoten van vals plat en hier en daar een afdaling, vandaag zou mij dit niet gegund worden. Na nog geen 10 kilometer wist ik dat ik mijn benen thuis vergeten was: het zouden er vandaag geen 50 worden. Het eerste beetje klimmen na de spoorwegbedding was er al te veel aan vandaag.

De andere forumbikers wachtten in het begin nog even op mij, maar ik liet hun snel weten dat dit vandaag nutteloos was. Gelukkig waren er nog de bevoorradingen waar ik ze twee keer kon inhalen.

Verder omhoog om langs het "Bois du Pottelberg" terug af te dalen. De afdaling en het vlakke stuk erachter hielpen me om opnieuw dichterbij te komen en ik zag Veeteepeepeetje's rug al dichterbij komen. Tweede bevoorrading, waar ik hoopte samen met hem verder te rijden, maar hij was er als een bliksem vandoorgegaan zonder stoppen.

Weer op weg en tweehonderd meter later was het weeral achtervolgen, langs Flobecq en Wodecq, zonder echte klimmetjes, maar flink wat vals plat en daar kwam de splitsing: 35 of 50 km. Even gerekend: nog 5 km te gaan of nog 20... Ik dus rechtdoor de 35 op. Onmiddellijk had ik spijt van mijn beslissing. De paadjes waren hier heel diep. Plassen van 20-30 cm diep en verder dikke klei die aan de banden bleef kleven. Zo worden zij die opgeven gestraft. En in al die modder slechts 1 bandenspoor: dat van Peepeetje, die daar een paar minuten voor mij gereden had.

De 35 bleken er bijna 38 te zijn, maar het kon mij niets schelen, ik was al gestorven op kilometer 12! De laatste velddoorsteken in de laatste kilometers dreigden me zelfs nog de das om te doen, maar toen ik in de verte de lichtmasten van het voetbalveld zag wist ik dat ik er zou raken.

Een deugddoende douche en een frisdrank later voelde ik me weer een stuk beter.

Zelf heb ik weinig rondgekeken vandaag, maar hier en daar toch gezien dat er technische stukjes gemist werden (niet dat ik daar vandaag behoefte aan had), maar al bij al een hele mooie rit, die ik eens wil rijden als ik mijn benen niet thuis vergeten ben.

Gereden afstand: 37.90 km
Totale rijtijd: 2:08'20
Gemiddelde snelheid: 17.7 km/u
Hoogste snelheid: 42.1 km/u
Hoogtemeters: 490 m.

Achteraf eens het grafiekje bekeken... Nu weet ik waarom ik na 15 km zonder benen "piepedood" was: het klom verdorie heel de tijd en na zo'n 15 km hadden we dus al bijna 400 hoogtemeters.

http://www.hinnaert.net/KML/2008Ellezelles.kml


Grotere kaart bekijken

MTB TT Voormezele - 23/08/2008 (Peter Pan Tocht)

Vorig jaar eindigde deze tocht in mineur, toen de ziekenwagen met Rik vertrok en ik daar ergens achterbleef. Gelukkig bleek er weinig fout en na een nachtje observatie mocht hij weer naar huis. Om de een of andere reden vroeg ik hem dit jaar niet of hij Voormezele zag zitten... Ik dus wel.

Bij het binnenrijden van de St. Denijsstaat in Voormezele, laveerde ik langs de wegafsluiting, die daar voor de gelegenheid was geplaatst en werd ik zowaar door de militaire politie achtervolgd. Die ene op zijn moto keek me vreemd aan. Ik wou al uitleggen dat ik wel degelijk "plaatselijk verkeer" aan het beoefenen was, maar zij draaiden een straatje links in.

Ingeschreven in een vrijwel lege voetbalkantine en hop, op weg. Pijltjes hingen in de andere richting dan vorig jaar, dus gingen we links en na honderd meter zaten we op het parcours van de 4-daagse van de Ijzer. Een kruispuntje en daar stonden mijn beide MP's het verkeer te regelen voor zowel de wandelaars als de MTB-ers.

Nog eventjes op de weg en daar gingen we het veld in. Bleek dat de regen van de voorbije dag en nacht hier toch flink wat sporen had nagelaten. Ik wilde toch een tweetal keer dat ik mijn muds had gemonteerd, want hier en daar was het toch flink pompen, het vele "vals plat" hielp ook niet echt om snel vooruit te komen.

De naam van de tocht heeft iets te maken met een soldaat van de grote oorlog, begraven in Voormezele en dat is er ook aan te merken in die streek. Begraafplaatsen, monumenten en bomkraters, die er nu uitzien als mooie, rustige vijvertjes...

Langs Wijtschate, Wulvergem reden we zowaar tweetalig gebied binnen. Ik dacht eventjes dat we Frankrijk binnengereden waren, maar vond die tweetalige bordjes heel vreemd en begreep het pas toen we Mesen-Messines binnenreden: taalfaciliteiten. Langs het bos van..., pardon, le bois de Ploegsteert reden we terug richting Heuvelland.

Ik vreesde even de "Mont du Savon Noir" te zullen tegenkomen toen we de "Zepestraat" inreden, maar daar doemde de Kemmel op in de verte, waar we niet de gewone paden volgden.

Al hadden we eigenlijk niet echt geklommen, het daalde mooi om uiteindelijk langs Dikkebus vijver terug naar Voormezele te rijden, aankomend langs de veldwegel waar we vorig jaar vertrokken waren.

De inrichters hebben hier dit jaar een gedurfde keuze gemaakt en gebruikten vrijwel geen enkele van de klassieke bulten in de streek. We gingen op de flanken van verschillende heuvels, maar klommen er geen enkele volledig op. Merkwaardig genoeg vonden ze hier dan nog meer dan voldoende off-road om het interessant te maken. Ik vond het een geslaagde keuze.

Gereden afstand: 52.34 km
Totale rijtijd: 2:43'22
Gemiddelde snelheid: 19.2 km/u
Hoogste snelheid: 42.7 km/u
Hoogtemeters: 431 m

http://www.hinnaert.net/KML/2008Voormezele.kml



Grotere kaart bekijken

MTB TT St. Joris - Beernem - 17/08/2008

Na wat een eeuwigheid leek te zijn, terwijl het pas drie weken is, dit weekend terug het plan opgevat om te biken. Samen met Rik naar Beernem getrokken om daar de eerste zomertocht van de WTC St. Joris eens uit te proberen.

We kwamen niet al te vroeg aan en waren tegen iets na negen klaar om te vertrekken. Mijn GPS machien had precies moeite om satelieten te vinden (ofwel te lang in de kast gezeten ofwel zijn al die hoge antennes daar in de buurt hiervoor verantwoordelijk), maar uiteindelijk konden we toch vertrekken. Een parcoursbeschrijving op hun website was redelijk gedetailleerd, waardoor ik wist dat we de brug over gingen en daan langs het kanaal Gent-Brugge. Dit is toch altijd een leuk stukje, een single track van bijna 4 kilometer, waar we zelfs nog Motorbiker en zijn dochter tegenkwamen.

We reden in een kleine groep van een achttal tot we aan de jachthaven (plezierhaven heet het daar!) kwamen om het jaagpad op te rijden. Een aaneenschakeling van allerlei dreven (jammer genoeg nogal wat grinderige ondergrond waar ik een bloedhekel aan heb) en dreven, dreven, dreven, afgewisseld door een dreef en een kasseibaantje.

Drie weken inactiviteit en het ging redelijk goed vooruit. We haalden een paar bikers in, maar bleven precies honderd meter achter een trio hangen met een jonge blonde god en daartussen een zwart en gele biker. Dit zou zo blijven tot vrijwel het eind. Ze inhalen zou wel lukken, maar zou de rest van het parcours dan nog lukken met onze belabberde conditie?

We reden heel flink achter ze aan en kregen zelfs plotseling een helling van twaalfde categorie te verwerken. De afdaling liep ook weer goed en we mochten er zelfs nog eens op langs de kassei. Eigenlijk waren de spoorwegbruggen venijniger nepen dan Oedelem Berg, maar je kan geen klimrit organiseren waar het plat is natuurlijk.

We hadden al bijna 25 kilometer op de teller en nog altijd niet meer dan 750 meter asfalt gereden: het stuk in het begin. Voor de rest waren er allerlei sporen, waarvan sommige al beter bolden dan andere, die liepen als een vierkant wiel. Ik begon toch al een klein beetje te verlangen naar de bevoorrading, die er na zo'n 30 km. gelukkig aankwam.

We gingen er weer vandoor nadat ik mijn achterband een beetje had bijgepompt (ik had met het weer van de voorbije dagen alles toch iets vochtiger verwacht) en voor we het wisten reden we in Beernem opnieuw over de brug over het kanaal om dit keer aan de andere kant van het kanaal terug richting Sint Joris te rijden. We reden nog een beetje op en neer langs dat pad, maar ik herinner me precies dat daar vroeger meer werd uitgepuurd door een andere organisatie waarschijnlijk.

We kwamen langs de spoorweg, waar het asfaltbaantje toch vroeg om wat snelheid te maken. Op het eerste stukje zat er een beetje wind tegen, maar na een lusje dat ons langs de E40 bracht konden we nog een stukje van dit pad meepikken, dit keer met de (weliswaar flauwe) wind achterop. "Allez, voor het gemiddelde dan maar" en ik ging even jagen. Na een kilometertje dacht ik Rik maar even te laten koptrekken, maar hij keek me aan van "hela, 't zal gaan zeker?", waarna we maar gewoon zachtjes terug naar "af" reden.

Deze rit zal geen awards winnen, is niet technisch, maar was perfect wat nodig na de vakantie om de benen eens los te gooien. Nu en dan eens kijken of je nog wat snelheid kunt halen en hopen dat je nog 50 kilometer kan biken, terwijl je ondertussen kan genieten van het landschap.

De bike was zelfs niet het afspuiten waard, hooguit eens afstoffen met de plumeau. De Leffe stond koud en 33 cl. later gingen we braafjes terug naar huis om patatjes te eten. Ons goed geamuseerd en vooral blij dat we het nog niet verleerd hebben.

Gereden afstand: 50.12 km
Totale rijtijd: 2:09'52
Gemiddelde snelheid: 23.2 km/u
Hoogste snelheid: 33.9 km/u
Hoogtemeters: niet eens de moeite om te vermelden

http://www.hinnaert.net/KML/2008St.Joris-Beernem.kml


Grotere kaart weergeven