We kwamen niet al te vroeg aan en waren tegen iets na negen klaar om te vertrekken. Mijn GPS machien had precies moeite om satelieten te vinden (ofwel te lang in de kast gezeten ofwel zijn al die hoge antennes daar in de buurt hiervoor verantwoordelijk), maar uiteindelijk konden we toch vertrekken. Een parcoursbeschrijving op hun website was redelijk gedetailleerd, waardoor ik wist dat we de brug over gingen en daan langs het kanaal Gent-Brugge. Dit is toch altijd een leuk stukje, een single track van bijna 4 kilometer, waar we zelfs nog Motorbiker en zijn dochter tegenkwamen.
We reden in een kleine groep van een achttal tot we aan de jachthaven (plezierhaven heet het daar!) kwamen om het jaagpad op te rijden. Een aaneenschakeling van allerlei dreven (jammer genoeg nogal wat grinderige ondergrond waar ik een bloedhekel aan heb) en dreven, dreven, dreven, afgewisseld door een dreef en een kasseibaantje.
Drie weken inactiviteit en het ging redelijk goed vooruit. We haalden een paar bikers in, maar bleven precies honderd meter achter een trio hangen met een jonge blonde god en daartussen een zwart en gele biker. Dit zou zo blijven tot vrijwel het eind. Ze inhalen zou wel lukken, maar zou de rest van het parcours dan nog lukken met onze belabberde conditie?
We reden heel flink achter ze aan en kregen zelfs plotseling een helling van twaalfde categorie te verwerken. De afdaling liep ook weer goed en we mochten er zelfs nog eens op langs de kassei. Eigenlijk waren de spoorwegbruggen venijniger nepen dan Oedelem Berg, maar je kan geen klimrit organiseren waar het plat is natuurlijk.
We hadden al bijna 25 kilometer op de teller en nog altijd niet meer dan 750 meter asfalt gereden: het stuk in het begin. Voor de rest waren er allerlei sporen, waarvan sommige al beter bolden dan andere, die liepen als een vierkant wiel. Ik begon toch al een klein beetje te verlangen naar de bevoorrading, die er na zo'n 30 km. gelukkig aankwam.
We gingen er weer vandoor nadat ik mijn achterband een beetje had bijgepompt (ik had met het weer van de voorbije dagen alles toch iets vochtiger verwacht) en voor we het wisten reden we in Beernem opnieuw over de brug over het kanaal om dit keer aan de andere kant van het kanaal terug richting Sint Joris te rijden. We reden nog een beetje op en neer langs dat pad, maar ik herinner me precies dat daar vroeger meer werd uitgepuurd door een andere organisatie waarschijnlijk.
We kwamen langs de spoorweg, waar het asfaltbaantje toch vroeg om wat snelheid te maken. Op het eerste stukje zat er een beetje wind tegen, maar na een lusje dat ons langs de E40 bracht konden we nog een stukje van dit pad meepikken, dit keer met de (weliswaar flauwe) wind achterop. "Allez, voor het gemiddelde dan maar" en ik ging even jagen. Na een kilometertje dacht ik Rik maar even te laten koptrekken, maar hij keek me aan van "hela, 't zal gaan zeker?", waarna we maar gewoon zachtjes terug naar "af" reden.
Deze rit zal geen awards winnen, is niet technisch, maar was perfect wat nodig na de vakantie om de benen eens los te gooien. Nu en dan eens kijken of je nog wat snelheid kunt halen en hopen dat je nog 50 kilometer kan biken, terwijl je ondertussen kan genieten van het landschap.
De bike was zelfs niet het afspuiten waard, hooguit eens afstoffen met de plumeau. De Leffe stond koud en 33 cl. later gingen we braafjes terug naar huis om patatjes te eten. Ons goed geamuseerd en vooral blij dat we het nog niet verleerd hebben.
Gereden afstand: 50.12 km
Totale rijtijd: 2:09'52
Gemiddelde snelheid: 23.2 km/u
Hoogste snelheid: 33.9 km/u
Hoogtemeters: niet eens de moeite om te vermelden
http://www.hinnaert.net/KML/2008St.Joris-Beernem.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten