De streek een beetje kennende, vermoedde ik flink wat verhard en semi-verhard, dus blies ik mijn banden tot een volle 4 kilo. Op de kasseien van de markt van Diksmuide vreesde ik even dat dit geen goed idee was, maar eens vertrokken was dit ideaal voor de wegen die we aandeden. Er was al wel een poging eerder, maar het eerste echte off-road stukje kwam na 6 of 7 kilometer.
Cowboy Peter reed samen met mij en het was duidelijk dat dit een wegritje zou worden. We balladeerden samen door het landschap en passeerden langs kerktorens van allerlei gemeentes die weliswaar bekend waren, maar waar ik nooit naartoe zou kunnen rijden zonder eerst een kaart te raadplegen: Stuivekenskerke, Kaaskerke, Heernisse...
Die 4 kilo druk op mijn banden gaven me nul vering en ik had daar nog geen last van gehad, totdat we een doorsteekje waagden over een pas gemaaid stukje, waar duidelijk geen geregeld bike-verkeer plaatsvindt. Ik moet jammer genoeg zeggen dat ik over de hele tocht slecht 1.5 kilometer spijt had van mijn beslissing om eens "hard" te rijden. Wat het tempo betrof, Peter en ikke gingen op een slakkegangetje verder, genietend van het landschap.
We reden langs de Dodengang. Dju toch, het moet geleden zijn van het vierde of vijfde leerjaar (de vorige eeuw dus) dat ik hier nog eens was. Een mens wordt er nog altijd stil van, of was het die strook van kilometers beton die er weer aankwam?
Plotseling stonden we naast beide Ijzermonumenten te wachten aan het rode licht en reden we Diksmuide weer binnen?!?!?!? Gelukkig reden we hier naar een speeltuintje, letterlijk en figuurlijk, waar we een beetje konden mountainbiken. We hadden hier en daar wat moeite met de pijltjes en ik reed zelfs bijna iemands garage binnen. Bepijling was eigenlijk heel goed, alleen was de kleur van de pijltjes soms moeilijk te onderscheiden van de omgeving, waardoor ze niet onmiddellijk gezien werden. Cowboy bleef heel braaf en liet zelfs twee mannen voorbijgaan, kwestie van samen te blijven voor dit wandeltochtje. Hij liet me zelfs de eer om ze alletwee terug te gaan halen op een strookje off-road. De volgende asfaltstrook waren ze weer vertrokken en het kon ons niet schelen. We kregen het gezelschap van een andere biker, die met de Cowboy technische "Epic" gegevens uitwisselde en ik reed maar. Soms vooraan, soms achteraan.
Waren we niet samen aan het rijden, dan hadden we alletwee aan de splitsing de 40km gevolgd, want zonder een praatje en een grapje zou dit jammer genoeg een vervelend ritje geweest zijn. Maar, mooi weer, zondagmorgen en we waren we nog eens buiten!
We reden een dikke 45 km een tweede bevoorrading binnen (weer dik in orde) en prepareerden ons voor de eindsprint. Posities werden ingenomen en voor we er erg in hadden reden we na net geen 54 km terug de Grote Markt van Diksmuide op. Waren we fout gereden of was dit de juiste afstand was eigenlijk niet belangrijk. De bike-wash was helemaal niet nodig, alleen een beetje afstoffen en op naar de tent voor een re-hydratatie oefening, die we heel sober afwerkten. Traxer vervoegde ons nog even voor deze oefening en nog voor de middag gingen we op weg naar huis. Dit wordt excuses zoeken als we nog eens in de vooravond thuis komen...
Gereden afstand: 53.91 km
Totale rijtijd: 2:17'15
Gemiddelde snelheid: 23.6 km/u
Hoogste snelheid: 35.6 km/u
(tijdens die ongelofelijke afdaling)
Hoogtemeters (waar hebben we die verzameld???): 171m
Geen opmerkingen:
Een reactie posten