We wachtten niet op de groepsstart en rond een uur of acht vertrokken we. Rond het sportterrein, waar we moesten vaststellen dat de zandbak waar de Cowboy vorig jaar voor het eerste spektakel zorgde verdwenen was. Dju toch, we waren er nochtans klaar voor. Vijftig meter asfalt en het bos in.
Heel gezapig vatten we de eerste paar kilometer aan. Na een tijdje reden we het bos buiten en opnieuw binnen, langs een verzopen wegeltje. Gekend van de verschillende toertochten in het bos, maar lang geleden dat het zo vettig lag. Een paar honderd meter verder reed het weer veel vlotter en gingen we weer genieten, om in geen tijd de eerste bevoorrading al binnen te rijden.
De brug over en rond de vijver van Amaury richting Conde-sur-l'Escaut, maar niet zonder het eerste terriletje van de dag te smaken. Dit werd onmiddellijk gevolgd door de oude versterkte wallen van Conde. Waar we vorig jaar door een surrealistisch landschap onderin reden, ging het dit jaar bovenop. Hier en daar hing een oranje-rood vangnet en dat was best: de diepte was een paar tientallen meter lager. Hier en daar een paar tientallen meter op een smalle richel met de afgrond links maakten het boeiend.Dit alles om ons klaar te maken voor de tweede terril van de dag. We zagen meer en meer bordjes "Prudence" (de zus van Marie-Ange waarschijnlijk) en die hingen er duidelijk niet om leuk te doen. In tegenstelling tot vorig jaar toen ik over de Lichtblauwen naar beneden schoof en mij nog net kon rechthouden aan een boom, reed ik dit jaar als nen echten naar beneden. Het zou een goede dag worden, al de plekken waar bikers te voet naar beneden gingen reed ik vlotjes naar beneden. Losse ondergrond, trappen, wortels, bochtjes en paaltjes in de afdaling waren vandaag geen probleem.
Terug langs Conde en dan de oude spoorweg op. Het werd even leuk toen we daar zelfs nog een oud perron langsreden met twee wachtende Fransen en wij daarlangs als een bende kinderen terwijl we "tchoeke tchoeke tuut tuut" geluiden maakten: de Forumtrein aan het racen op de oude spoorbedding.
De natuurlijke biotoop van de Forumbikers kwam eraan. Nog twee terrils die elkaar snel opvolgden, De eerste was een beetje spelen met een flinke afdaling en de tweede was de ons welbekende "waaiterril". Een flink hoge bult midden in het bos, waar de wind vrij spel heeft en gretig op de bikers beukt. We lieten het aan ons hart niet komen en deden het parcours zelfs twee keer met hier en daar een onderbreking voor een korte fotosessie en zelfs wat stand-up comedy momenten.
Terug het bos in en hier en daar waren er een paar minder lopende paadjes. Gelukkig kwamen we snel aan de derde bevoorrading. Nog 8 kilometer te gaan en Lisalized ging er als een pijl uit een boog vandoor. Nog vlug de papa een beetje opjutten om te tonen dat ze in topvorm is. Het was verdorie hard trappen in de achtervolging, gelukkig kwamen er nog een beetje modderpaadjes, waar een steviger gebouwd lichaam de bike wat meer grip geeft. Dit is een zeldzaam moment waarop een mens blij is een pondje meer te wegen.
We reden het sportcomplex terug binnen en konden naast het gebruikelijke broodje voor onze inschrijvingsprijs ook nog een Leffe, een tombolaprijs en een beker mee naar huis nemen. Nog wat zitten lachen met ons avonturen, nog eens Hein bekeken die een beetje toegetakeld was na zijn koprol op een terril-afdaling en afgesproken voor volgende week, waar we Lapugnoy zullen onveilig maken.
Een hele leuke rit en een leuke voormiddag met de bende.
Gereden afstand: 59.54 km
Totale rijtijd: 3:35'27
Gemiddelde snelheid: 16.6 km/u
Hoogste snelheid: 38.7 km/u
Hoogtemeters: 491m.
http://www.hinnaert.net/KML/2010StAmand.kml
Grotere kaart weergeven
