01 augustus 2010

MTB TT Waudrez (Binche) - 01/08/2010

Mountainbiken is een gevaarlijke sport wordt wel eens gezegd, maar het gevaarlijkste aan onze zondagse tripjes is het stukje met de auto naar het startpunt, omdat we op dat vroege uur de weg moeten delen met mensen die naar huis rijden na een nachtje stappen. Net voor Mons was het weer prijs en de midden- en rechterrijstrook waren geblokkeerd, een Beierse bolide stond een beetje te roken tegen de vangrail. Aangezien beide chauffeurs vrijwel op de vuist gingen op de middenstrook wist ik dat ze redelijk ongedeerd waren.

Verder richting Waudrez, waar we vorig jaar de rit afwerkten terwijl er tientallen liter water per vierkante meter uit de lucht viel. We reden toen een aangepaste versie van zo'n 50 km, dit jaar gingen we voor het volle pond. "Dit wordt een rit voor echte mannen" had Sliekske gezegd en dat bleek inderdaad te kloppen: de op de grond gespoten pijltjes waren het bekende "cirkeltje met pijltje" symbool.

Door de passage van een windhoos een paar weken geleden waren een aantal bospassages geschrapt. Dju toch, maar toen we langs het bos reden zagen we niet alleen de schade aan de boomtoppen in het bos, hier en daar lag een ontwortelde boom. Toen we er echt begonnen op de letten waren flink wat daken voorlopig met een zeil hersteld en was hier en daar zelfs een schuur half ingestort. Hierdoor was de aanloop een beetje geasfalteerd, maar hier en daar kregen we al een bosje om het gewoon te worden. Net zoals vorig jaar reden we de afgedankte spoorwegbrug met kapotte leuning over om de bevoorrading in te duiken.

De eerste klim na de drenkplaats kon ik zowaar Traxer voorbijgaan in het klimmen, maar zou op mijn plek gezet worden op de eerstvolgende helling. We reden plots het bos in de buurt van de Abbaye d'Aulne binnen en konden genieten van straffere klimmetjes en leuke afdalingen. Een was jammer genoeg onmiddellijk gevolgd door een nieuwe klim. Mijn bike stond nog in de afdaalstand, waardoor ik even moest afstappen om hem onmiddellijk twee maten lager te zetten voor de klim over rotsen en wortels, door een beekje en nog een beetje dalen en een flink stuk omhoog.

Terwijl we even wachtten op de rest van de groep was Jonas een beetje aan het spelen op een paar bultjes toen we hem plots zagen rollen terwijl zijn bike boven bleef hangen op de boomwortels. "Zo'n Lefty voorvork is dus niet gemaakt voor rechtse bochten" merkte Traxer op. Het ging weer naar beneden, dus nam ik de pole position, die ons na een hele leuke track aan de tweede bevoorrading en aan de abdijruine bracht.

Ik wist wat nu zou volgen, dus was ik niet gehaast om de bevoorrading te verlaten. Toen we het uiteindelijk toch deden reden we langs de Samber, brug over en lap, daar was ie: de klim die veel beter lukt op je nuchtere maag dan na 40 kilometer. Ik had de benen niet en slipte nog wat door op de keien, maar de eerste twee meter, die iets platter waren lieten me toe te herbeginnen en ik reed na een korte wandeling dan toch naar boven. Vooral het feit dat hier en daar andere bikers aan het sukkelen waren was een extra stimulans om door te blijven gaan. Boven stonden Winnitou en Motorbiker op ons te wachten en toen Lisa er ook bijkwam waren we vertrokken voor flink wat leuke tracks.

We reden op een bepaald moment een serieus gehavend bos door, waar de bomen links en rechts kwistig waren uitgestrooid door die windhoos. Wat vorig jaar een autostrade door het bos was, was nu hindernissenkoers met hier en daar een jumpke maar vooral heel veel draaien en keren. Het klimpercentage was duidelijk minder dan daarnet en ik ging weer goed vooruit. Een korter klimmetje liet me zelfs toe om samen met Winnitou boven te raken en zonder op Lisa te wachten ging ik in de afdaling een andere biker achterna, die me boven een smalende blik had toegeworpen. Toen ik hem halverwege voorbijsprong over een boomwortel was hij al kalmer.

De wind kwam ons nog een beetje ambeteren, maar toen we die niet meer voelden liep het redelijk goed, zo goed zelfs dat Motorbiker plots een spurtje bergop tussen de korenvelden eruit perste. Het ging snel en het ging omhoog, wat niet evident is. Met nog een paar kleinere bultjes en een paar smalle paadjes langs de prikkeldraad te gaan, reden we de laatste bevoorrading binnen, op 500 meter van de aankomst: sangria en watermeloen om ons in de juiste sfeer te brengen. Nog een flinke afdaling met een tricky put op het einde en hop, we waren terug aan de tent.

Zoveel leuker om te doen dan vorig jaar en was het bos in het begin dan nog geschrapt. Wat zou dit geweest zijn met een extra 10 kilometer bostracks?


Gereden afstand: 61.70 km
Totale rijtijd: 3:21'29
Gemiddelde snelheid: 18.4 km/u
Hoogste snelheid: 51 km/u
Hoogtemeters: 720 m


http://www.hinnaert.net/KML/2010Waudrez.kml


Grotere kaart weergeven

Geen opmerkingen: