Jaja, na Waregem wilden we per se ook eens wat zand tussen onze banden (of tanden) krijgen. Om 12u00 stipt moesten we gewassen en blinkend op 'den diner van mémé' zijn. Het mens is er ondertussen 86 en veel tijd om te wachten heeft ze niet meer. Dus, wij tegen 7u15 onderweg naar het zeetje.
Gelukkig mochten we vannacht een uurtje langer slapen door het einde van de zomertijd. Tegen 8u00 waren we onderweg en het weerbericht was dit keer juist. 3 tot 4 beaufort met rukwinden tot 45-50 km per uur. De eerste 5-10 kilometer waren nogal veel asfalt, maar dan begon ik zowaar te verlangen naar een stukje gewone straat, met huizen om de wind tegen te houden.
Redelijk in het begin (Raverszijde denk ik) was er plots algemene paniek. Bikers kwamen vanuit alle richtingen en op aanwijzing van degenen die al een paar dingen hadden geprobeerd gingen we links-rechts-links (of zoiets). Ik denk dat we daar toch een paar stukjes leuke off-road hebben gemist. Het klassieke verhaal van verdwenen pijltjes. (Wie houdt zich daar toch mee bezig?)
Moest ik de streek wat beter kennen, dan kon ik veel meer detail geven, maar volgende stroken herinner ik levendig:
- We fietsten ergens over een wandelpaadje tussen de bomen, die er toch voor hadden gezorgd dat er een flinke groene aanslag op de bodem was achtergebleven. Voor mij gingen er daar een stuk of drie tegen de vlakte en mijne copain werd voorbijstoken door zijn achterwiel. Lichterveldenoartje slaagde erin om een deel van zijn voorarm af te schaven, maar hij fietste door 'als nen echten'
- Een cross-parcours ergens in the middle of nowhere. Een paar leuke prikken, genoeg om het peleton te laten verdwijnen. Plotseling reden we alleen...
- Het jaagpad langs het kanaal tot aan de eerste bevoorrading. Djutedjutedju... die wind. Enfin, ik slaagde erin om terug bij mijne copain te geraken, doordat die aan de bevoorrading was gestopt. Een leuk maar zwaar stuk.
- Een redelijk lang technisch stukje (ik wist niet dat er bossen waren aan de zee) voor we uiteindelijk door een vriendelijk flikje over de straat werden geloodst. Nog een beetje ploeteren en dan de basis van Lombardsijde binnen voor een natje en een droogje...
- Eerst wat spelen en dan droog mul zand. Alles geprobeerd: grote plateau, middenblad en kleine plateau. Zand lukt dus niet. Toch twee keer op mijn @£$kel gevallen, maar in het zand is dit geen probleem. Stond daar een madammeke commentaar te geven: "D'er moeten d'er ier nog vele afstappen he Jacques!" Niets van aangetrokken en zo snel mogelijk naar het hardere zand gelopen-gefietst.
- Het strand... En ik die dacht dat nat zand eigenlijk asfalt zou zijn. En ik die dacht dat als het jaagpad tegen wind was, het strand met wind in de rug zou zijn. Enfin, 7-8 kilometer met wind schuin tegen. (Op 10 uur zouden de militairen van Lombardsijde zeggen). Niet om te lachen, maar echt een ervaring voor onze eerste strandrit. Hadden we gisteren in onze zetel blijven liggen was het waarschijnlijk beter gegaan, maar je hoort ons niet klagen. Het strand net onder de 20 km/u afgehaspeld, om de 600 meter over een golfbreker. De zondagstoeristen dachten waarschijnlijk dat we een bende zotten waren, wat eigenlijk wel een beetje klopte. Flink wat bikers zien sterven op dit stuk.
Uiteindelijk weer op de vaste grond geraakt en zeer snel naar de aankomst voor een Choufke en een hotdog. Jammer genoeg geen tijd voor 'den après' (Kan mémé eigenlijk nog wachten?) en naar huis voor douche en omkleden.
Zeker voor herhaling vatbaar, beste Choufkes!
Totale Duur 2:38:47
Afstand 50.64 Km
Gemiddeld 19.1 Km/u
Maximum 33.0 Km/u
29 oktober 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten