In tegenstelling tot vorige keer was er bij aankomst in Kemmel heel veel volk op de been. Ik moest zowaar al in een file de laatste kilometers afleggen en mocht dan ook nog een beetje zoeken naar een geschikte plek om mijn auto kwijt te raken.
Met een beperkte delegatie (9 man en 1 zoon) gingen we er voor. Kalmpjes aan was het motto, toen we de Kemmelstraat rustig omhoog klommen. Een eerste track in het veld bracht ons terug op de Kemmelstraat maar we wisten toen al dat de ondergrond eerder uitdagend zou liggen. Toen we in Wulvergem een tweede track uitreden duurde het toch zeker tweehonderd meter voor ik doorhad dat we op asfalt reden, want het wegdek lag verstopt onder zeker 5 cm modder die van de wielen van onze voorgangers was gevallen en gedropen.
Gelukkig wat asfalt en zo de Monteberg omhoog, terwijl we een hele tijd uitzicht op de Kemmelberg aan onze rechterkant bleven behouden. Ieder stuk off-road dat eraan kwam lag redelijk verzopen. De zeshonderd bikers van gisteren hadden waarschijnlijk de ondergrond ook geen deugd gedaan, waardoor ik meerdere malen blij was om met modderbanden te rijden, jammer genoeg had ik niet de bijpassende benen. Ik raakte meerdere malen van heel achterin langs de anderen voorin, maar kon de inspanning niet volhouden.
Even op de flanken van de Scherpenberg om via de Sulferbergstraat naar Westouter af te dalen. Rechts het bosje in en deze track waar je in de zomer zelfs niet eens moet schakelen bracht mening biker tot stilstand. Langs cafe "De Zwaan" in Westouter (sommigen zouden zeggen langs de kerk van Westouter, maar ik reed samen met Rolling Stone, die daar waarschijnlijk aandelen heeft bij een lokale brouwer). Niet de Bellestraat omhoog maar via de Hellegatstraat Westouter uitgereden. Een kleine maar zeer welkome omweg via de eerste bevoorrading, die zeer verzorgd was. Ik was klaar voor de klim via het Hellegat, maar dit ging niet door, deze track lieten we links liggen.
De Rodeberg werd weliswaar bedwongen, zij het met flink wat stapwerk. De kleigrond maakte rijden vrijwel onmogelijk en ik was niet de enige. We hadden nog wat plezier met mannen die niet tijdig uit hun klikpedalen raakten en zich ofwel rechts op hun zij ofwel links in de beek lieten vallen zoals die X2POP-er uit Bailleul, die voor onze neus verdween in het struikgewas, allemaal zonder veel erg.
Toen we in Loker voor een hartverscheurende keuze werden gesteld (verder via de Zwarte en de Catsberg of terug naar Kemmel) volgde ik de pijltjes van WTC De Plooiers. Rolling Stone offerde zich op om me gezelschap te houden en samen reden we Frankrijk binnen met zicht op de kerktorens van Dranouter en Loker. Al snel zouden we Bailleul in de verte zien liggen. Hier bolde het een stuk beter en net voor het binnenrijden van Belle draaiden we richting Dranouter, waar we al snel de tweede bevoorrading vonden.
Het was lastig vertrekken. Binnen allerlei lekkers en buiten op de barbecue knapperig gebakken spek. We maakten van ons hart een steen en gingen verder richting Kemmelberg. Aangezien we dus flink aan het inkorten waren moesten we dus de Kemmelberg erbij nemen om de eer te redden. Toen we de klim van 17% hadden bedwongen op asfalt konden we nog de klim van 23% op kassei erbij nemen. Drie mannen stonden beneden al te voet en rekening houdende met het feit dat die kasseien kletsnat lagen gingen we links voor de veel leukere off-road klim door het bos.
Terug Kemmel binnen en de bike wash eens gebruikt. De douches overgeslagen (slotje voor mijn bike vergeten) en een frisdrank tot ons genomen alvorens terug naar huis te rijden om daar Niels te zien zegevieren en Sven te zien plooien.
Prachtige organisatie waar heel veel werk ingestoken is, maar het weer kunnen ze dus niet controleren. Ik denk toch dat ik de bevroren versies leuker vond.
Gereden afstand: 36.43 km
Totale rijtijd: 15.8 km
Gemiddelde snelheid: 15.8 km/u
Hoogste snelheid: 46.4 km/u
Hoogtemeters: 562 m
http://www.hinnaert.net/KML/2011Kemmel.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten