Hoe ziet het parcours eruit? Even de kaart bekeken en een rechte aanloop naar het bos van Phalempin, terug via de terril van Carvin en dan nog wat gaan spelen langs het kanaal aan het moeras van Annoeulin. Dat kon niet echt slecht aflopen.
Allennes buiten gereden en snel kwamen we op single tracks die we al jaren kennen of toch minstens een paar keer per jaar doorrijden. Ik zette me op kop en hoorde achter me allerlei vreemde opmerkingen over biefstukken met Clenbuterol en ook "zero punto zero zero zero zero zero zero zero zero zero cinco". Ik kan het toch niet helpen dat ik een week te laat in superform ben geraakt?
Richting Gondecourt, waar we een eerste kassei konden smaken. Ik ging er op de grote plaat in, maar toen er een kleine knik naar rechts kwam, hadden we plots de wind pal op de neus. Traxer kwam me links voorbij en sprak de wijze woorden "nie trunten hee". Ik zag hem samen met Hein verdwijnen.
De brug over de snelweg over en nog meer kassei, ondertussen ook van het slechtere soort, waar je hier en daar een kinderkopje ontdekt. Gelukkig kwam het bos iedere meter dichterbij en joehoe... daar was het. We zagen de eerste modder van de dag, maar bijlange niet de hoeveelheid die we verwachtten. Het bos liep vlot en de track was leuk uitgetekend. Telkens toen je dacht dat het voorbij was, toonden de pijltjes een nieuwe track links of rechts en hop, wijle weer den bos in. Motorbiker gooide zich even op zijn zij (om aandacht te zoeken) en Lisa voelde zich niet op haar gemak. Dit was duidelijk een familiekwestie vandaag.
Een zes, zeven kilometer verder was er de terril van Carvin. Na de eerste klim had Traxer een klein "malheurke" met zijn derailleur, even een rondje gedraaid en hop naast hem verder naar boven. De pijltjes stonden blijkbaar duidelijk naar rechts, maar wij gingen rechtdoor, waar een vervaarlijke afdaling over grote steenbrokken onze aandacht trok. Toen we beneden kwamen was er niets meer en wachtten we even op de rest, die niet kwam. Dus terug naar het begin van de terril, waar we eerst het juiste parcours ontdekten en afwerkten, vooraleer we Traxer en de hulptroepen terugvonden.
Dit keer de juiste afdaling genomen en hop, het terrein afgereden richting het duwvaartkanaal. We reden nog even het cross-parcours door, zelfs al zat het niet in het parcours, maar dit kan je toch niet laten liggen. "Vrijwel allemaal mannen van boven de 40 en ze kunnen hun niet inhouden" zei Motorbiker nog. Hij had gelijk.
Aan het kanaal aangekomen was er de korte venijnige afdaling die we twee weken geleden tijdens de rit van Douvrin ook al deden. In plaats van de losse ondergrond links te nemen, was het vandaag blijkbaar tijd voor het grasland aan de rechterkant. Hein zette zijn bike even dwars en ik slaagde erin om hem voorbij te gaan. Toen ik beneden kwam ging ik al weer op mijn zadel zitten, maar die put onderin zorgde ervoor dat mijn achterwiel omhoogkwam. Door een ongelofelijk toeval slaagde ik erin mijn gewicht naar achter te schuiven en draaide ik het jaagpad op, met een licht verhoogde hartslag, terwijl de anderen pijn hadden aan hun lachspieren. Enfin, iemand moet voor het entertainment zorgen.
We gingen daar een singletrackske binnen dat duidelijk onder de regen van de voorbije dagen had geleden en ja hoor, de enige bos netels in het parcours stond daar links van ons. Ik streek even neer en na een paar krachttermen ging ik er weer vandoor. En toen, toen stonden er geen pijlen meer. Links geprobeerd, rechts geprobeerd en dan maar rechtdoor gereden. Achter de bocht ligt een terril riep ik nog, en ja hoor, daar lag een bult van anderhalve meter hoog. Het parcours waren we kwijt, dus ging het over de weg terug naar Allennes, waar we met net geen 50 kilometer op de teller terug aankwamen.
Plots wou niemand nog die laatste lus van 10 km vinden en gingen we snel ons broodje en pintje in de zon verorberen. Niet de beste die ik ooit heb gereden, maar een heel leuke rit, die op elk moment goed bolde. Misschien iets te veel veldwegels, maar dan denk ik weer aan die Vlaamse toertochten waar de veldwegels elkaar opvolgen. Het is dus niet terecht dat die andere Allennes-les-Marais tocht zoveel meer volk aantrekt, want deze is meer dan de moeite. Vriendelijk volk, goede bevoorradingen en hadden die twee man hun voiture niet bovenop de pijlen geparkeerd, dan was er niets aan de hand geweest.
Gereden afstand: 49.68 km
Totale rijtijd: 2:56'38
Gemiddelde snelheid: 16.9 km/u
Hoogste snelheid: 33.6 km/u
Hoogtemeters: eigenlijk niet. (slechts een 230 m)
http://www.hinnaert.net/KML/2010Allennes-l-M.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten