Om 8u10 zullen we er zijn las ik op het forum. Een klein uurtje zou volstaan, dus tegen kwart na zeven vertrok ik met een paar kilo appelsienen en wat gerief voor den apres naar Grenay. (let op het rijm, apres-Grenay...)
Toen ik de parking van de kerk opreed, bleek daar al een flinke samenscholing te zijn. Naast de gekende verdachten, was een kleine (maar niet te onderschatten) delegatie Grysperre's aanwezig en zelfs onze eerste franse Forumbiker: Laurent. Traxer arriveerde en het inschrijvingsritueel werd vervangen door het ontbijt, koffie en echte franse croissants.
Zonder het tossen van het vijffrankstuk besliste ik als "Prez" om eerst Mazingarbe aan te doen. We reden een volle kilometer op asfalt en hop, wijle weg voor de eerste tien kilometer van de dag, die we op beide bulten van Mazingarbe zouden doorbrengen. We ontdekten dat ons geheugen toch niet zo belabberd is als sommigen ons willen laten geloven, want we vonden de meeste interessante tracks terug zelfs zonder bepijling. We ontdekten zelfs dat sommigen konden klimmen op de hellingen die wij enkel als afdalingen beschouwden en hadden nog wat ander plezier onderweg.
We lieten het aan ons hart niet komen en bleven rondsjeezen op de eerste helft van Mazingarbe. We waren er twee kwijt en na een korte wachttijd gingen we voor de lange klim aan de andere kant van de straat. De rondrit boven was een kleinigheid tricky nu het paadje eigenlijk een beetje is weggespoeld door de regen van de laatste maanden. Zelfs de "straffe" afdaling deden we een tweetal keer en de rondrit, die ook natuurlijk. Hier hadden we een beetje pech, want er reed er wel enen plat zeker. Ondertussen gingen we nog wat rondjes rijden en zelfs ik reed terug omhoog op de klim die ik normaal niet echt zie zitten.De Grysperre's probeerden hier en daar nog een afdaling en toen den bakker voor de tweede keer een moeilijk stukske afvloog riep Motorbiker: "En j'is direct deure toet an de stroate". Gelukkig was het niet waar want dat was nog een veertig-vijftig meter verder naar beneden.
Na nog wat meer pech (kettingbreuk) reden we uiteindelijk terug langs de single track die we al een tijdje zochten om terug naar de kerk te rijden voor de bevoorrading. Het buffet werd daar in de vlucht op de parking uitgezet en er was eigenlijk veel meer dan we ooit zouden opdoen.
Richting Loos. We namen de lange rit rond de grootste terril van West-Europa. Op die manier konden we niet alleen de Grysperre's een beetje imponeren, het zou ons toelaten om via de single track de eerste bult rond te rijden voor de klim kwam. Hier verloren we Laurent. Eerst dachten we dat hij "la pipe a Martin" had gegeven, maar later bleek dat hij kettingproblemen had.
Op de terrils van Loos-en-Gohelle gingen we voor het volle pond. Alle klimmetjes, alle afdalingen en alle single tracks die we kenden (hier en daar zelfs een pad dat we niet kenden) en het was verdorie genieten. De Grysperre's staken Jonas even naar de kroon door dezelfde bult op te rijden die hij een tijd geleden als enige ooit (door Forumbikers in real life gezien) was opgereden. Ze kregen er zelfs nog een volgeling bij.
Enfin, we deden alle paadjes die we maar konden vinden en raakten uiteindelijk van het parcours via de trapjes, die nu een gewone helling zijn geworden. Op het asfalt zette ik een demarrage in en haalde de hoogste snelheid van de dag, boven de 45 per uur. Ja, het ging lichtjes naar beneden en ik was verwonderd dat het zo lang duurde voor de rest me inhaalde, maar toen ze eraan kwamen hing ik direct achteraan.
De vlakke terril van Grenay waar we nog een afdalingetje in trapjes probeerden was het laatste oorlogsfeit van de dag en we reden den apres binnen, waar er meer dan genoeg was. De laatste rijsttaartjes en een aantal blonde Leffe's zorgden ervoor dat we wat sterke verhalen en een aantal aangebrande moppen konden horen. Onze eerste franse Forumbiker had ons nog opgewacht, maar verdween toen we het apres buffet installeerden. Hij had ongelijk, want het zonnetje deed deugd. We konden nog een beiaard concert meemaken, toen de de plaatselijke klokkentoren voor de tweede maal tilt sloeg en toen we de parking hadden opgeruimd reden we terug naar huis. Voldaan.
Gereden kilometers: een belachelijke 27.56 km
Totale rijtijd: een verschrikkelijke 2:12'47
Gemiddelde snelheid: een niet te doene 12.5 km/u
Hoogste snelheid: 47.0 km/u (op asfalt stel je voor)
Hoogtemeters: niet om te lachen op deze korte afstand (na barometrische correctie) 548m. Voor de Grysperre's moet je daar nog 150 m. bijtellen, want ze jumpen als ze boven komen, en klimmen waar anderen naar beneden rijden.
Wil je die track nog eens narijden? Je vindt hem hier:
http://www.hinnaert.net/KML/2010GrenayGW.kml
Grotere kaart bekijken
De foto's en filmpkes volgen.
PS. Slijkcrosserke: Eat your heart out.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten