19 september 2010

MTB TT Douvrin - 19/09/2010 (Rando de la Francaise Mecanique)

Vorig jaar had ik deze voor de Transsambrienne laten schieten, maar dit jaar kwamen we vorige week een paar van de mannen van Douvrin tegen in Eleu-dit-Leauwette. "Allez, tot volgende week dan" zeiden ze. De keuze voor de rit was gemaakt, niet noodzakelijk door ons, maar zeker niet tegen onze zin. Veeteeteetje maakte ons nog even zot door ons op de langste afstand, de 80 km, te laten intekenen, aangezien hier het mooiste van het parcours zou worden aangeboden.

Ik kwam redelijk vroeg aan de parking van FM in Douvrin, maar aan de kant waar de trucks worden binnengelaten. Tegen de tijd dat ik het enorme bedrijfsterrein was rondgereden was ik een van de laatste die de parking opreden. Haast en spoed...

De organisatie is duidelijk niet uit haar voegen gebarsten. Toen ze 11 jaar geleden hun eerste toer organiseerden voor 80 mountainbikers wist niemand dat ze nu al extra tenten zouden moeten opslaan om de meer dan 1300 "vetetistes" te ontvangen, naast de honderden road bikers en hier en daar nog een wandelaar. Dit is allemaal zo goed opgezet dat zelfs met dergelijke hoeveelheden bikers alles binnen de twee minuten was geklonken. Nog vlug een tas koffie en wat koekjes binnengewerkt en hop, wijle weg.

Jaren geleden reed enkel Hanzi naast de trappen de brug over het kanaal helemaal tot boven, dit jaar kon zelfs een mindere god als ik zelve dit aan. De helling is even steil, dus moet ik toch ergens iets hebben bijgeleerd in al die tijd.

Deze rit is een rit met vrijwel geen hoogtemeters, dus hadden we na een uur al meer dan 20 kilometer off-road achter de rug, waaronder een aantal single tracks waar het draaien en keren was, zonder echt snelheid te maken. We konden de "Base de Loisirs de Wingles" al een paar keer zien liggen, maar mochten niet naderen. De andere bosjes hadden me al een "one hundred and eighty" laten doen, toen ik een verkeerd spoor koos en plots een berkenboompje in de armen hield, terwijl mijn bike al wou terugkeren, maar dit was gewoon een stunt om de rest van de bende te plezieren.

We reden richting Estevelles en reden recht naar een terril, die we zouden links laten liggen. Mijn bike wou niet meer verder. Met nog meer dan 50 kilometer te gaan beslisten we om het parcours even te verlaten voor een spielerei. Een klim met haarspeldbochten tot een honderd meter boven de rest van de omgeving. Ik hoopte op een spectaculaire afdaling, maar Traxer raadde die af wegens echt tricky.

Terug op weg en met hier en daar een klein speelstukje reden we redelijk snel Wingles binnen. De snelheid ging samen met de hartslag snel omhoog. Wingles kan je dus niet doorcruisen, het moet snel gaan en inderdaad, we vlogen de singletracks aan 27, 28 per uur door en we vonden het verdorie nog leuk ook. Een slordige 10 kilometer single track met hier en daar een nijdig klimmetje ("dju er staan er hier twee voor mij te voet" - "mijn achterwiel slipte door") maar vooral veel "je passe a gauche", terwijl we daar doorheen sjeesden.

De bevoorrading na Wingles was een kleine hergroepering. Terwijl we een tweetal minuutjes wachtten op nog wat koekjes en wat fruit, die door een quad werden aangevoerd, ontdekten we dat Slijkcrosserke aan het jagen was op Cowboy Peter en Lisa, die gewoon het stuk in Wingles twee keer hadden gereden...

We reden snel langs de kanalen (eerst naar links, dan naar rechts, dan weer hier dan weer daar) om via de laatste bevoorrading de laatste rechte lijn van een vijftal kilometer aan te vatten. Deze rechte lijn is een single track langs het duwvaartkanaal die verre van simpel is. aangezien je niet alleen langs de diepe sporen moet laveren, hier en daar rijdt ook nog een tragere biker voor je, maar vooruit zal je gaan.

De eindsprint was op de (immense parking) van de Francaise de Mecanique, waar we na bijna 80 kilometer nog even boven de 30 per uur wilden rijden, om het gemiddelde even op te krikken. Ik verloor de eerste plaats aan al die rappe mannen, maar won de sprint van het peleton (amper), waardoor ik snel een drankje en een broodje in mijn handen had.

Ik kreeg nog een T-shirtje aangeboden voor mijn vertaaldiensten (ik help die mannen met hun nederlandstalige website nu al een jaar of drie) en we reden met een voldaan gevoel terug naar huis. 80 km zou ik vorig jaar niet overleefd hebben, nu konden we achteraf zelfs nog praten en ademen zonder beademimg.

Gereden afstand: 79.32 km
Totale rijtijd: 4:17'29
Gemiddelde snelheid: 18.5 km/u
Hoogste snelheid: 37.1 km/u
Hoogtemeters: 479 (waarvan een dikke 80 m buiten parcours!)

http://www.hinnaert.net/KML/2010FMDouvrin.kml


Grotere kaart weergeven

Geen opmerkingen: