De Forumbikers waren eveneens in groten getale aanwezig, zelfs met Herdersmarathon-kilometers in de benen konden we deze niet links laten liggen om hier rustig 60 km de kramp van gisteren uit de benen te rijden.
Vertrokken voor wat speelstukjes door de lokale Base de Loisirs (what's in a name!) en hop, een paar dreven in het bos aangedaan om op een kruispuntje van boswegels te stoppen voor een eerste platte band van de dag. Terwijl dit euvel werd opgelost merkte Veeteeteetje op dat we eigenlijk aan de voet van een prachtterril stonden. Dat mogen ze me niet zeggen, dus in geen tijd waren we vertrokken voor 8 of 9 klimmetjes aaneengeregen met evenveel haarspeldbochten. De laatste twee klimmetjes deden Henkieboy en ik te voet, maar boven zouden we geraken.
Jammer genoeg was de mist zo dik dat we niet konden genieten van het vergezicht over de bossen. Dan maar terug naar beneden, waar de rest ons niet had opgewacht. Hop, nog geen vijf kilometer op de teller en in de achtervolging. Gelukkig was dit nog in het begin van de rit, want het werd duidelijk dat 60 kilometer meer dan voldoende zou zijn vandaag.
Recht naar "de grote terril" van Raismes en daar had Hanzi zijn tweede platte band van de dag. De rest ging voor een bisnummer, maar toen Cowboy Peter voor een derde keer rond zou gaan, ging ik verder in de achtervolging. Een terril (klim en afdaling) later reed ik de eerste bevoorrading binnen, waar ik de anderen terugvond.
We vertrokken weer en na een paar leuke stukjes was het wachten tot het stuk aan de camping eer het weer heel leuk werd. Het middenstuk van de tocht was een beetje minder dan we hier gewoon zijn. Let wel, we spreken nog altijd over 90% off-road, maar iets te veel rechte lange stukken om ons te boeien.
De tweede bevoorrading deed ons eraan herinneren dat we terecht muggenmelk hadden meegenomen, die we nog eens rijkelijk op verschillende lichaamsdelen aanbrachten. We gingen er weer vandoor en het ging een rotvaart. We vlogen verschillende paden op, die in de wintereditie "niet te doen" zijn, maar met de droge ondergrond nu vlogen we erover. Zelfs het pad voor ruiters met twintig centimeter droog zand was "doenbaar".
We vlogen een single track op aan meer dan 30 per uur en ik wou nog sneller. Ik ging langs Henkieboy en Motorbiker net iets sneller rechts over het gras. Motorbiker had me niet gezien in zijn spiegels en ging ook naar rechts. Enfin, ik zou nog lang kunnen doorvertellen, maar wij haakten in elkaar en gingen beiden even door de lucht. Henkie kon ons niet ontwijken en lag naast ons. Het duurde even, want de smak was niet onaanzienlijk, maar gelukkig was de ondergrond zacht. Geen doden en enkel wat schrammen en wijle weer weg naar de laatste terril van de dag.
Dit was weer een moment om te genieten. De parcoursbouwer himself stond ons nog een beetje aan te moedigen voor de klim begon en hop, weer omhoog om 85 meter te klimmen in nog geen 400 meter afstand, gemiddeld meer dan 20% dus. Met ondertussen 50 kilometer op de teller raakte ik zowaar helemaal boven zonder voet aan de grond en het was niet evident, vooral die laatste scherpe klim... De afdaling was nog meer de moeite en plotseling kwamen we weer de Base de Loisirs binnengereden. Sneller dan gedacht, maar toch met een voldane glimlach.
Niet de beste editie, maar meer dan voldoende om de meeste toerritten in de schaduw te zetten. Prachtige 25 km om te starten en een mooie eindsprint van nog eens 10 kilometer. Nu nog het middenstuk wat verlossen van de lange rechte stukken en dit nieuw parcours kan nog jaren mee.
Gereden afstand: 55.46 km
Totale rijtijd: 2:59'37
Gemiddelde snelheid: 18.5 km/u
Hoogste snelheid: 42.6 km/u
Hoogtemeters: 509 m
Grotere kaart bekijken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten