Ingeschreven en nog een taske koffie vooraleer we op weg gingen. "Mijn hart slaat al aan honderd" riep Motorbiker. Ik, ik was klinisch dood, want ik was blijkbaar de batterij van mijn Garmin vergeten op te laden en het toestel schakelde zichzelf uit.
Bleek dat de eerste kilometers de sight-seeing toer van Ecaussines waren, waar de organisatoren ons wilden tonen dat ze elk paadje in de ruime omtrek kenden. Niet wereldschokkend, maar leuk om de benen los te rijden.
Een pak veldwegels en hop een bosje in, eerst op semi-verharde wegen, maar naar het einde een leuk stukje off-road. Terug Ecaussinnes binnen en we gingen de rue de la Redoute op en ja hoor, net als die andere ging hij flink omhoog. Ecaussinnes-Lalaing door en op naar het Bois de la Houssiere. Daar begon het bos waarvoor we gekomen waren. Een lange single track, die draaide en keerde, op en neer en het was verdorie leuk om te doen en de autorit hiernaartoe was onmiddellijk vergeten.
Mijn flauwe conditie werd duidelijk op elke klim, gelukkig waren er ook afdalingen, waardoor ik telkens terug bij de groep kon blijven. Na zo'n 20 kilometer reden we de eerste bevoorrading binnen.
We gingen verder in het bos, maar jammer genoeg flink wat verhard in dat bos, wat niet altijd leuk was. Gelukkig kwamen hier en daar leuke tracks die het weer plezierig maakten.Plots een flinke drop naar links en een lusje van een zestal kilometer eer we terug op hetzelfde punt terugkwamen. Het begon veelbelovend met nijdige klimmetjes en leuke afdalingen, terwijl we naast ons de bikers die terug naar boven aan het klimmen waren konden zien. Onderweg deden we nog een rozenkrans aan het plaatselijk kapelletje, terwijl we op Motorbiker wachtten, die even uit zijn concentratie was door vreemde geluiden aan zijn bike. Heel leuk stukje, dat sommigen misten door de pijltjes niet te volgen en te rijden naar de andere bikers die ze voor zich zagen.
Geen meter was hier plat en het asfalt kwam ook enkel in hellende vlakken. Een flinke afdaling in de Rue Arthur Brancard (uitvinder van?) en daar kwamen we in de buurt van het kanaal met het echte hellende vlak van Ronquieres. Nog wat goedlopende wegels terug richting Ecaussinnes, waar ik de groep moest laten rijden. Dju, 46 kilometer gereden en het was op.
Gelukkig recupereerde ik snel en ik kon de groep terug bijbenen, die eventjes de snelheid een beetje had getemperd. De laatste tracks waren nog heel leuk en kon zelfs terug voorin meerijden voor de laatste paar kilometers, maar was blij dat we terug in Ecuassinnes aankwamen. Toen ik de bike achterop de wagen gooide zag ik nog onze vriend AMG, die jammer genoeg het lusje in het bos gemist had en met zo'n 50km op de teller was binnengereden.
Niet de spectaculaire rit die we hoopten te vinden, maar wel zeer leuk om te doen. Bleek dat het parcours op het laatste ogenblik moest worden omgegooid om een wandeltocht te laten doorgaan. Gemakkelijkheidshalve is er voor asfalt gekozen, wat met het enorme potentieel in dat bos waarschijnlijk moeilijker was dan paden te gebruiken. Jammer, jammer.
Gereden afstand: 55.31 km
Totale rijtijd: 3:26'47
Gemiddelde snelheid: 16.0 km
Geen hoogtemeters maar wel een GPS track en kaartje
(met dank aan S-Biker Gino)
http://www.hinnaert.net/KML/2010Ecaussines.kml
Grotere kaart weergeven
2 opmerkingen:
angezien dat de conditie nie te bjin is zoe me beter woensdag een toerke doen zekerst
Yep, 't zal moeten...
Een reactie posten