MTB TT Beuvry (Fr) - 16/05/2010 (La Terril...ble)

Deze morgen stond de wekker een kwartier vroeger dan ik nodig had om klaar te zijn. Waarom? Het had een reden, die ik me pas herinnerde toen ik in de auto stapte: tanken. De vergetelheid snel opgelost en op weg naar Beuvry voor het jaarlijkse terrilfestijn.

Samen met een aantal andere bikers Beuvry binnengereden en de zaal onmiddellijk gevonden. Ons klaargemaakt en binnen voor een kopje koffie en de inschrijving. We vertrokken heel gezapig en wandelden de eerste kilometers door Verquigneul richting Verquin, waar we een eerste keer van de zwarte ondergrond konden genieten.

Het was enkel een voorsmaakje, voor we de eerste terril van Verquin aanpakten. Deze was snel achter de rug, maar niet getreurd, daar kwam Verquigneul er al aan. De eerste vreugdekreten stegen uit het peleton en de Franse bikers rondom ons keken ons verbaasd aan. Zelf vonden we het ook weer vreemd om in dit prachtige weertje de terril omgebouwd tot skipiste in de verte te zien liggen.

"Dit is de Forumbikers terril" zei Veeteeteetje plots. Wij dachten eerst dat hij reeds vroeg in de tocht aan het ijlen was, maar neen hoor, toen we de brug over de snelweg namen herkenden we ons heel duidelijk. Het parcours ging links en wij, wij gingen rechtdoor, het avontuur tegemoet. "Follow the leader" zei Jonas en hop, het maisveld door recht naar "onze" bult. De klim was zoals telkens verschrikkelijk, maar eens de afdalingen beginnen vergeet je onmiddellijk dat het even lastig was. Vier kilometer later reden we terug het parcours op.

Hierna ging het richting Mazingarbe, waar we eerst een klein terrilletje mochten smaken om dan een nieuwe track aan te doen. Orbeabiker maakte een koprol om in die track te raken, wat hem een pijnlijke schouder bezorgde. We gingen via een compleet onbekende kant de eerste van de grote terrils van Mazingarbe op. Zelfs ik raakte dit keer helemaal boven en toen we die reusachtige halfpipe (drop van vijftien meter, vijf meter plat en terug vijftien meter omhoog) probeerden raakte ik er ook wel op zeker! Het parcours daarentegen lag beneden, dus snel een andere afdaling gezocht en hop, naar beneden, waar we dan nog eens naar boven konden om dan een hele geleidelijke afdaling te maken naar straatniveau.

De straat over en terug naar boven op de tweede bult, waar het parcours halverwege de klim al naar links afboog. Even voet aan de grond en het democratisch proces in gang gezet: wij dus verder naar boven voor de klim tot op de hoogste bult van Mazingarbe. Een helse afdaling gevonden en terug het parcours opgezocht om de lange, gezapige afdaling aan te vatten naar straatniveau, zo'n 80 meter hoogteverschil in net geen kilometer afstand, met kleine bultjes en kronkelend tussen de bomen.

Orbeabiker besliste hier om een kortere afstand te volgen, want die koprol had hem toch geen deugd gedaan. Wij op weg naar de tweeling terril van Loos-en-Gohelle. De hoogste van West-Europa. We vielen deze aan in omgekeerde richting, die je eerst een aanblik van het monster geeft om stil van te worden. De lange bosstrook aan de voet door om de lange klim aan te vatten op de eerste bult. Vrijwel boven was er een afdaling en een klim, die ik maar oversloeg wegens spectakelwaarde nul komma nul.

Boven samen met een half peleton even gewacht op onze klimgeiten om dan met open mond Jonas de klim naar de volledige top te zien demonstreren. Een klim van driehonderd meter, twee haarspeldbochten, met een gemiddeld klimpercentage van 35%. Niet voor deze benen. Samen de alpine afdaling langs de tweede bult aangevat en dan wat gaan crossen in de bossen om dan terug naar boven te klimmen voor een tweede spectakelafdaling aan de andere kant. Heel de klim reed ik achterop en daar reed ik na wat afdalen als eerste het terrilterrein af met de bende in mijn kielzog richting bevoorrading.

Het stuk dat er nu aankomt heeft weinig spectakelwaarde wisten we van vorige edities. Meestal waait de wind dan nog eens vlak op de neus. Het was niet anders. Gelukkig waren er twee van de groep bereid om kop te trekken, waardoor we samen nog een laatste stukje terrilgrond konden smaken in Annequin. Eerst twee en dan nog een bendelid gingen er vandoor. Traxer probeerde ons nog een aantal principes over uit de wind zitten bij te leren, maar de versnelling die hij hiermee gepaard liet gaan was er te veel aan, toch reden we bij momenten flink boven de 30. "We gaan die laatste kilometers rustig aan doen" had Motorbiker nog gezegd...

Een laatste splitsing: bonus +2 km. Motorbiker en ik gingen ervoor, tot aan het kanaal, de brug over en dan de laatste rechte lijn van een drietal kilometer, met een klein speelbosje op vijfhonderd meter van de aankomst. De laatste vijftien kilometer hadden we gevlamd, waardoor we moe en voldaan terug de parking opreden, met tien kilometer meer op de teller dan de andere bikers.

Mijn vierde deelname en zeker niet de laatste. Hopelijk zien we snel de foto's van Jonas, die onvermoeibaar een hele reportage aan het maken was.

Gereden afstand: 69.09 km
Totale rijtijd: 4:09'09
Gemiddelde snelheid: 16.6 km/u
Hoogste snelheid: 45.7 km/u
Hoogtemeters: 867 m


http://www.hinnaert.net/KML/2010Beuvry.kml


Grotere kaart weergeven