Samen met Motorbiker en Lisa reed ik de parking op waar S-biker Gino, Smdd en Mountainbiker66 zich klaarmaakten. Nog even gewacht om zeker te zijn dat we niemand achterlieten en hop, vertrokken.
Dit kon niet goed aflopen: daalden de hele tijd en plots ging het links omhoog. Toen we 1600 meter hadden gereden hadden we al 68 hoogtemeters. Iedereen was onmiddellijk opgewarmd. Ik kon al een pauze gebruiken. Het bolde nog redelijk goed, want de veldwegels die we gebruikten waren redelijk droog en hier en daar klommen we verschrikkelijk op asfalt. Toen kwam het eerste stuk bos: le Bois des Foulons.
Klimmen OK, maar klimmen in de modder is nog een andere discipline. Na een tiental kilometer vond ik het al leuk geweest met al dat ploeteren, gelukkig kwam daar de eerste bevoorrading met alles erop en eraan.
De ploeg bleef samen en zodra we een klimmetje hadden bedwongen of een stuk asfalt tegenkwamen werd er even gewacht om te hergroeperen. Recupereren daarentegen bestond niet. Als er wat asfalt was klom die en geen klimmetjes van anderhalf procent over tweehonderd meter...
Met zo'n 28 kilometer reden we de tweede bevoorrading binnen, waar de dametjes ons vertelden dat we eigenlijk nog maar 21 kilometer mochten hebben. Help! Zo'n zware tocht en wij verkeerd gereden met als resultaat 7 kilometer meer.
Enfin, het volgende stuk liep heel goed, half-verhard, lichtjes naar beneden en wind vanachter. Wat heeft een mens nog meer nodig? Tot iemand zei: "alles wat we nu dalen zullen we straks weer mogen klimmen". Een flauwe bocht naar rechts en lap, we hadden het zitten.
Gelukkig kwam er weer wat bos, niet zozeer voor de modder, maar om riviertjes in alle vormen te ontdekken:
- zij die naar beneden lopen als je klimt
- zij die naar beneden lopen als je daalt
- zij die dwars over de weg lopen en waar je door kan sjeezen
Hier en daar kwamen plassen die een avondcursus "hoe word ik een stuwmeer?" met succes hadden gevolgd. Ik reed er een door en had ontdekte dat het water tot kniehoogte stond.
Net voor we Frankrijk binnenreden was er de derde bevoorrading. Daar bleek dat de dametjes niet op de hoogte waren van de juiste afstanden en wij waren nog op schema. We genoten van de bevoorrading, die naast de klassieke sportdrank, fruit, suikerwafels en chocolade ook nog spek met eieren, ajuinsoep en ander fraais in de aanbieding had, alhoewel die Bacardi waarschijnlijk niet voor ons bedoeld was.
Ik had ondertussen mijn mouwen afgeritst en met een zware maag gingen we links. Omhoog. Hoger. Nog hoger. Nog 15 kilometer te gaan, maar zodra het bolde kon ik niet klagen, tot we weer het bos indraaiden. De Franse bossen lagen ook vochtig genoeg en ik gleed rond als de Marie-Louise: van boven naar onder van links naar rechts... Ik begon er genoeg van te krijgen. Klimmen ging nog, maar dat ploeteren.
Ik sloeg me erdoor en plots een pijltje naar links... een late afslag van de 35 kilometer (ondertussen hadden er er al een dikke 45 gereden). Mijn besluit stond vast tot Motorbiker fijntjes opmerkte dat dit misschien het begin van de 35 km tocht was. Ik liet me overhalen en wij weer weg. Het paadje veranderde in een kanaal en ik erdoor. Zolang het plat was of daalde was alles OK, maar natuurlijk, het moest en het zou klimmen.
De laatste twee klimmetjes deed ik grotendeels te voet, zonder echt veld te verliezen, want hun klimsnelheid lag op wandelsnelheid. Ik had nog een paar keer problemen met de concentratie waardoor ik het spoor miste en ja hoor, twee of drie keer tegen de vlakte ging, van pure vermoeidheid.
De laatste klim wou ik aanvatten met een aanloop maar voor mij reed een papa met zijn klein gastje de kidstoer. De kleine begon wat te slingeren en ik ging nog maar eens tegen de vlakte, anders reed ik pal op dat kereltje. Gelukkig raapte Motorbiker mijn beker met materiaal op en hop, daar gingen we terug naar de parking achter de sportzaal.
Nog een spurtje voor het gemiddelde (hum-hum) en de douches in. Ik hou van warm water. Veel warm water.
Zelfs met al de miserie een mooie rit, maar mijn benen laten me nog altijd niet toe om trappen af te dalen, waardoor ik hier al heel de namiddag met grote dorst rondloop. Straks probeer ik iemand in de kelder te krijgen om me te bevoorraden. Toch denk ik van deze nog eens over te doen.
Gereden afstand: 53.88 kmTotale rijtijd: 3:55'58
Gemiddelde snelheid: 13.7 km/u
Hoogste snelheid: 53.2 km/u
Hoogtemeters: 991m
http://www.hinnaert.net/KML/2010Beaumont.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten