11 april 2010

MTB TT Gondecourt (Fr) - 11/04/2010 (15ieme Ronde des Lucioles)

Gisteravond nog even een "Vadderke" meegepikt, waardoor ik deze morgen spontaan "Wuk?" riep, toen de wekker afliep. Gelukkig had mijn madam "de vroegen", anders zou dit niet in dank zijn afgenomen.

Mij klaargemaakt en de gegevens in de GPS ingegeven. Wat? Slechts 64km ver? Terug naar binnen voor nog een tas koffie en een boterham met speculaaspasta. De weg naar Gondecourt was vlak en liep goed, waardoor ik meer dan vijf minuten voor de afspraak de zaal van het lokale schooltje binnenstapte.

Met zijn twaalven, waaronder het heroptreden van Orbeabiker, vertrokken we gezapig op de veldwegels rond Gondecourt. Ik herkende de wegels waar ik vorig jaar nog niet goed in het zadel zat, maar dit jaar moesten we oppassen dat we het wiel van Orbeabiker niet verloren.

In geen tijd raakten we langs het kanaal, waar we het eerste beetje extra toevoegden aan het parcours. Streekkennis is leuk, vooral als je het kan gebruiken om singletracks toe te voegen die toch maar liggen te wachten op enthousiaste bikers. Vreemd genoeg stond er op het einde van deze track een pijltje om ons terug op het juiste pad te brengen, alsof ze wisten dat we dit zouden doen.

Het kanaal over en we vatten "La Tortue" aan, een heel leuk padje, draaiend en kerend langs het duwvaartkanaal (dat in de andere richting tot in Wingles loopt, maar dit geheel terzijde...). We probeerden nog een nieuw pad aan te leggen, toen Hanzi het pijltje naar links interpreteerde als "hier nu onmiddellijk links en niet wachten tot het volgende straatje links". Enfin, het zou de enige keer niet zijn dat we Hanzi volgden en de gevolgen mochten dragen.

De eerste bevoorrading kwam er na bijna 26 kilometer en niets te vroeg, want het tempo lag redelijk hoog. We vlogen over de veldwegels en hier en daar een kassei toch aan snelheden die hoger lagen dan normaal de gewoonte was. Alles erop en eraan en we genoten van de zon, die stilletjes begon door te breken. We vertrokken opnieuw met de wijze raad van Lisa aan haar pa: "Maakt maar dat ge u niet overdoet hee..."

De snelweg over en het bos lag te lonken. Twee kasseien over en hop, den bos in. Het eerste stukje deed naar meer verlangen en gelukkig kwamen er nog veel stukjes bij. Een bevoorrading met muziek en ambiance in het midden van het bos was welgekomen. Nog 14 kilometer, waarvan vijfhonderd meter ploeteren hoorden we. We gingen voor de single track en de kleine plasseltjes.

Toen we plots een uit de kluiten gewassen moddersectie voor ons zagen, ontdekte Hanzi een paadje links. Wij erachter. "Vergeet niet om eens naar rechts te draaien" riepen we nog, maar hij was vertrokken en wij, wij gingen erachter.

Plots stond hij stil. Een diepe, brede gracht vol water zowel links, rechts als voor ons. Terugkeren is ons ding niet, dus ging ik maar over een paar boomstammetjes naar de overkant. Samen met Veeteeteetje verstevigde ik vlug deze vluchtroute en wijle naar de overkant, waar we snel het parcours terugvonden.

Toen we het bos uitreden was er dit jaar een flinke extra lus, waardoor we kilometers later op hetzelfde punt uitkwamen met iets meer dan 18 km bostrack op de teller. Mooi mooi.

Net als vorig jaar kwamen we plots op een parcours van wielertoertisten terecht en ja hoor, we gingen erachter. Hanzi en Hein haalden ze bij en gingen er voorbij, wij stelden ons content met er juist achter te gaan hangen.

Toen begon de Hel van het Noorden. Kasseien wisselden elkaar af, inclusief stukjes die voor een paar jaar nog deel uitmaakten van het echte Roubaix parcours. Zolang die plat waren en de wind niet al te veel op de neus waaide ging het redelijk goed: snelheid maken en blijven duwen. Toen het klom of toen de wind op de neus blies begon ik op dezelfde manier, maar kon het niet de hele kassei volhouden.

Toen we al twee kerktorens voorbijgereden waren was de derde eindelijk die van Gondecourt, waar we met de laatste twee kasseien kennis maakten en we terug de speelplaats van het schooltje opreden.

Nog wat verhalen uitgewisseld, een beker opgehaald en Tongerlo's aan een euro gedronken en Orbeabiker, die zijn krachten in het begin een beetje had overschat zien binnenbollen. Binnen een week of twee is hij weer in form. Meer moet dat allemaal niet zijn.


Gereden afstand: 58.36 km
Totale rijtijd: 2:55'40
Gemiddelde snelheid: 19.9 km/u
Hoogste snelheid: 35.5 km/u
Hoogtemeters: 225 m.
Kasseien: 6.5 km

http://www.hinnaert.net/KML/2010Gondecourt.kml


Grotere kaart weergeven

Geen opmerkingen: