Bleek dat we vandaag met een mini-delegatie zouden zijn en met zijn drie begonnen we eraan. Eerst nog een kilo's zware goodie-bag in de auto gestopt en vertrokken voor een eerste stukje om Zeebrugge uit te raken.
Aan het eerste kruispunt stond al iemand met een bordje om bikers en wagens uit elkaar te houden. Hetvolgende kruispunt nog iemand en zelfs op het derde kruispunt, waar de man van dienst ons waarschuwde voor gladdigheid. Dit tempo konden ze toch moeilijk volhouden gedurende de hele toertocht.
Maar waar had de man het over toen hij waarschuwde voor gladdigheid? We vlogen een veldweg in en begrepen het onmiddellijk: voor de vorstperiode lag deze weg waarschijnlijk ondergeregend, nu was het een heuse schaatspiste. Maar daar hadden de organisatoren ook iets op gevonden: een grijze loper bedekte het ijs waar er geen spoor naast het ijs was.
We waren nog geen drie kilometer ver en al zeer onder de indruk van de organisatie, die duidelijk hele zware inspanningen doet om dit mogelijk te maken. We kregen een eerste mooi stukje off-road en reden langs de vismijn (die boten zien er in de zomer toch een stuk aantrekkelijker uit om een tripje te maken) terug Zeebrugge binnen om ons bezoek met een strandwandeling af te ronden.
Getwijfeld of we het strand zouden doen of het alternatief met de duinenpaadjes zouden nemen, maar het was blijkbaar eb, waardoor er een mooie harde strook klaarlag. Even oppassen om er te raken en dan met de wind uit het noordoosten richting zuidwesten. Nog nooit zo snel gereden op het strand. Hier en daar wat opgewaaid zand dat ons van boven de 30 tot onder de 15 km per uur bracht, maar het bolde heel goed tot aan de pier van Blankenberge.
Wat duinenpaadjes gevolgd door wat veldwegels brachten ons achter de Transportzone, waar de wind plots recht op de neus waaide. Dit was niet bevorderlijk voor de gemiddelde snelheid! Gelukkig reden we snel een schooltje binnen in Lissewege, waar de eerste bevoorrading zich aandiende.
We deden een stuk langs het kanaal, waar een prachtige single track was aangelegd tussen de bomen. Een strook van vijf meter breed deed ons denken dat we in een heus bos aan het rijden waren. De brug in Dudzele over hopla, all the way back on the other side.
Het begin liep goed zolang we tussen de bomen reden, maar toen we daar een verlaten kassei opreden zaten we in de open vlakte van de Zeebrugse achterhaven. Ik moest de rol lossen, want die wind aan zee beukt serieus door. Geen hoogtemeters, maar dat gemis wordt hier duidelijk op een andere manier opgevangen...
Plots reden we daar een hellend vlak op, door een 40 voet container door en hop, weer naar beneden om in een verwarmd tentje de tweede bevoorrading aan te doen. We gingen verder door de vreemde weiden die je daar aantreft, een leuke afdaling langs de fotograaf die zo bevroren lag dat mijn voorwiel gleed in plaats van draaien en hop, weeral over de tapijten... We reden en hobbelden verder over de bevroren grond en arriveerden plots aan een nieuw aangelegde kaaimuur. Alleen ligt die (nog) niet aan het water. Vreemd. Was dit de vermoeidheid? Gelukkig zagen de anderen het ook, anders...
Ondertussen zat ik zo ver in de achtervolging dat ik eventjes alleen op de wereld reed, maar toen ik de Kustlaan bereikte stond elke honderd meter weer iemand van de organisatie om je in de juiste richting te loodsen en je veilig de tramsporen te laten oversteken. Ik was daar zo van onder de indruk dat ik een pijltje moet gemist hebben want plotseling stond er niets meer ?!??!
Een andere biker wist waar het sportcentrum was en samen reden we maar gewoon terug naar af, waar ik redelijk voldaan aankwam. Onder het motto "Meer douches dan bikers" genoot ik van de plaatselijke faciliteiten en dan keek ik welke bons ik nog allemaal had gekregen (niet alleen die van mij maar ook die van Slijkske, die snel was vertrokken om op tijd thuis te zijn).
Twee euro inschrijving en daarvoor niet alleen een mooie rit met twee bevoorradingen, maar ook een zak met allerlei lekkers, een boterham, een jenever en heel veel vriendelijk mensen, straf. Dit moet de beste organisatie zijn die ik een heel lange tijd ben tegengekomen. Bravo.
Gereden afstand: 47.00 km
Totale rijtijd: 2:32'36
Gemiddelde snelheid: 18.5 km/u
Hoogste snelheid: 34.1 lm/u (op het strand !!!)
Hoogtemeters: 150m (met dank aan de vele bruggen in het havengebied.)
http://www.hinnaert.net/KML/2010Zeebrugge.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten