Aangekomen in Snellegem zonder verdere glijpartijen en binnen om snel in te schrijven. Er waren slechts 10 wachtenden voor mij, maar toen we aan een tafeltje verzamelden bleek de rij flink aan te zwellen, tot buiten zelfs. We lieten het aan ons hart niet komen en toen we voltallig waren vertrokken we rustig aan wandeltempo.
Honderd meter fietspad en linksaf, waar alles plots veranderde in een sprookje: "Spiegeltje, spiegeltje op de grond, wie maakt de mooiste schuiver van uren in het rond?" We reden zo traag op asfalt dat de wandelaars ons bijna voorbijstaken, maar eens we onverharde grond onder de wielen kregen vlogen we recht op de trappers en gaven we er een lap(je) op. "Joehoe, off-road" schalde het over de eerste weide.
Uncle Sam probeerde me even onderuit te krijgen, toen hij zijn bike onder de mijne probeerde te parkeren, maar ik liet me niet doen. Met een pijnlijke heup en bil ging hij verder. ("Jonge masseuse gevraagd, met zachte maar krachtige handen, zich aanmelden ten huize Sam"). De eerste kilometers waren gewoon wennen aan het gladde asfalt, wat we dan maar omdoopten tot "ijsfalt".
Gelukkig kregen we regelmatig wat vlot rijdende off-road en de bosjes volgden elkaar op. Stukjes van 50 op 100 meter waar vijfhonderd meter parcours werd uitgehaald, maar evengoed flinke bosstroken, die ons naar Loppem brachten.
Slijkcrosserke en ik gingen even zwalpen op een stukje ijsfalt, maar slaagden erin recht te blijven. Toen we iets verder een smal weggetje uit reden probeerde ik heel voorzichtig zonder remmen en zonder draaien het gras aan de overkant te bereiken. Maar ik werd daar brutaal van achter genomen door een biker die dit maar niets vond. Ik ging een eerste keer onderuit. Zonder veel erg. Verder langs de "lac van Loppem" en over de E40 om het Valkenbos en het domein Beisbroek te gaan verkennen. Toen ik probeerde uit te leggen waar we hier eens een snelheidscontrole van de rijkswacht hadden gespot ging ik nog eens onderuit, dit keer op een plas met de allures van een olympische schaatspiste. Nu was het genoeg geweest, ik zou niet meer vallen.
Gelukkig is het Varsenaarse grondgebied nogal bosrijk en konden we veel van heel wat berijdbare ondergrond genieten eer we terug de E40 overgingen om langs het Klein Strand terug naar Snellegem te sjeezen. Nog een tweetal leuke bosjes en een laatste weidedoorsteek (gelukkig lag deze een beetje bevroren, niet te hard om van je bike te daveren, maar hard genoeg om niet te moeten pompen) en daar waren we terug in Snellegem.
De temperatuur in de zaal was van het sauna-type, waardoor we snel een frisdrank van Tongerlo bestelden om uitdroging te voorkomen. De rit was mooi, zelfs met alle gladheid erbij was dit weer een puike organisatie met een heel mooi parcours. Ondertussen doet mijn schouder een beetje pijn, maar het moeten niet altijd de kuiten zijn.
Gereden afstand: 44.38 km
Totale rijtijd: 2:37'05
Gemiddelde snelheid: 17.0 km/u
Hoogste snelheid: 31.4 km/u
Hoogtemeters: 119 (twee bruggen over de E40 en een bult in het bos)
http://www.hinnaert.net/KML/2010Snellegem.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten