Er was al flink wat activiteit en de schare Forumbikers groeide gestaag. Inschrijvingen op het clubblad verliepen rustig en in geen tijd hadden we een eerste pagina van 25 man klaar. We eindigden ergens "in de dertig" en lieten de lijst voor de laatkomers opzij leggen.
Op de bike en ik kreeg de eer om het peleton aan te voeren. Toen we zo'n vijf minuten aan het rijden waren raadde Traxer me aan om eens achter mij te kijken: het was precies een echt wielerpeleton. Zo'n massa volk achter ons. We gingen rechtsaf een single track op en vijf minuten later reed de laatste van de groep ook deze single track op.
De eerste off road en de grond was zwart. Fouquieres. Een stukje terril om op te warmen. Had ik voldoende geslapen, dan had ik hier genoten, nu was ik aan het aanklampen. Toen mijn tellertje op 4.9 km bleef hangen terwijl de anderen al bijna 10 km hadden wist is dat hier iets fout was en het had niets met mijn slaaptekort te maken. Vlug wat op knopjes geduwd en ja hoor, het werkte weer, net op tijd voor de terril van Harnes, waar we weeral alle hoekjes en kantjes konden ontdekken.
Door het bosje in de buurt van Courrieres en op naar Oignies om door het Parc du Hautois en het moeras van Annay richting Delta 3 te rijden. De verwachtingen waren groot en na helemaal rond te zijn gereden reden we niet helemaal naar boven maar door een onbekend bosje rechts naar beneden. Motorbiker reed lek en dit moest nog even gefixt worden maar enkel om het terrein te verlaten?
We draaiden terug en klommen dit keer helemaal boven. Eerst nog wat spelen om dan plots de rest van de bende te vinden, die ook van het parcours was afgeweken. We deden Delta 3 dus drie keer, telkens aangemoedigd door Motorbiker's: "'t is niet waar he".
Terug door het Parc du Hautois, genietend van een kilometerslange single track om langs het duwvaartkanaal te raken terug richting Noyelles. Alleen bleek de wind uit Noyelles te komen... Ik stierf en stierf, maar kon gelukkig blijven aanpikken omdat ze telkens een beetje op me wachtten, maar toen we daar nog een terril meepikten ging het weer beter. Eventjes.
De wind was nog altijd niet gaan liggen en het slaaptekort werd duidelijk. Een modderwegeltje kreeg me nog op mijn zij maar toen het weer bolde ging ik achter mijn makkers aan, maar was heel, heel blij de straten van Noyelles te herkennen.
Bleek dat we de prijs van de grootste club in de wacht hadden gesleept. Toen ik de enorme trofee in ontvangst ging nemen bleef de burgemeester duidelijk ver van mij bleef, de dames kuste hij met plezier en hij nam er de modder bij. Een fotomoment voor de lokale paparazzi later ging ik de douches in, waar ik lang en hard moest schrobben om me weer mens te voelen.Mij geamuseerd als een klein kind, alleen zal mijn nieuw wit vestje nooit meer het oude worden vrees ik.
Gereden afstand: 50.4 km (op een 45km parcours!)
Gemiddelde snelheid: 16.3 km/u
Hoogste snelheid: 34.6 km/u
Hoogtemeters: 467 m
http://www.hinnaert.net/KML/2009Noyelles.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten