Daar aangekomen de tweede verrassing van de dag: Midden op straat staat een grote tent, die niet alleen alle verkeer onmogelijk maakt, het is ook waar de inschrijving plaatsvindt. Snel naar binnen, schuilend voor de regen, die met bakken tegelijk blijft vallen.
Een paar twijfelaars bleven naar buiten kijken, waar een beekje zich aan beide kanten van de straat vormde en met lichte groepsdruk kregen we iedereen zo ver zich toch in te schrijven en te vertrekken, de straat naar beneden links en hop, off-road. Driehonderd meter verder waren we ook onderaan doorweekt!
We hadden beslist om een stukje van de aanloop in te korten en tot aan de eerste bevoorrading het parcours van de 25 te volgen om dan terug aan te pikken. De paden waren ofwel modderig en glad ofwel onzichtbaar wegens ondergelopen en toen reden we nog tussen de velden. Toen we het Bois d'Howis doorreden was het hier en daar redelijk spectaculair, vooral toen er gegleden werd. Een verlaten metalen spoorwegbrug over en daar reden we de eerste bevoorrading binnen. We hebben precies nog niet veel moeten klimmen zei de Cowboy. Toen moest het nog beginnen.
We draaiden rechts het bos in en ja hoor, omhoog. De regen bleef ondertussen onverminderd vallen. Zelfs in het bos regende het, waardoor de paadjes ook daar eerder glibberig waren, maar we begonnen te begrijpen waarom Slijkcrosserke het hier vorig jaar zo leuk vond. Het bos had alles, klimmetjes, afdalingen, technische stukjes en hier en daar een recht pad.
Rijden met een bril is geen lachertje en ik reed op kleur: de lichtere plekken zijn het pad, de donkerder plekken zijn plassen. Ik probeerde Motorbiker's fluojasje te volgen, maar de vele modder maakte dit ook niet echt evident, gelukkig kon ik die horde olifanten voor mij volgen op het gehoor: de remmen van zij met schijfremmen.
Toen we het bos aan de abdij van Aulne uitreden ontdekte ik dat zelfs velgremmen niet immuum zijn voor regen en modder en moest ik door de verminderde remkracht zelfs bijna terugkeren naar de bevoorrading.
Gelukkig hadden ze energiedrankjes en energierepen, want toen we van een korte afdaling over de weg hadden genoten van het uitzicht langs de ruines van de abdij zagen we een klein weggeltje links omhoog gaan. We waren twee maal gewaarschuwd: zowel door de mannen aan de bevoorrading als door Slijkcrosserke die "dat is hier een smeerlapke zulle" in ons oor fluisterde.
Het klom en het bleef klimmen. Ik gleed onderaan al over de rotsondergrond of een boomwortel en stopte even. Ik herpakte en toen ik dacht de top te zien kwam er een bochtje, die duidelijk maakte dat ik nog niet eens halverwege de klim was. Zelfs te voet was het niet te doen zagen we toen we hier en daar een verloren biker opraapten, dus bleven we maar duwen tegen beter weten in.
En toen we daar een bosje uitreden kwam een biker ons van links vervoegen, fris als een bliek, duidelijk een kortere afstand gereden. Hier viel alle vermoeidheid plots weg. Erachter. De wind beukte op de neus, maar voor we boven kwamen hadden we hem te pakken. We draaiden rechts opnieuw het bos in en hij nam opnieuw de leiding. Ik er opnieuw achter en toen hoorde ik een bons en "auw" achter me. Ik stopte en hielp Motorbiker uit de gracht. Opnieuw in de achtervolging. We haalden hem bij en reden hem op veilige afstand.
Iedere helling die we over reden toonde ons een nieuwe kerktoren. Zou deze het zijn? Neen. Nog een bult over. Deze? Dju. Gelukkig was het off-road gehalte gehalveerd, maar toen gingen we nog even rechtsaf door de velden recht naar een bos, waar we nog even konden pompen om niet te verzuipen.
Midden in het bos stonden daar plots een aantal carnavalfiguren ons op te wachten met een citroenjenever. Merci mannen, dat deed echt deugd. Zoveel deugd dat ik over die laatste kilometer modderpaden vloog alsof ik pas begonnen was. Volgende week vul ik mijn Camelbak met Zizi Coin Coin.
Jammer van het weer, maar dit was een toprit. Perfecte bepijling en een uitdagend parcours. Goede bevoorradingen en een gemoedelijke organisatie. Misschien nog wat meer spuiten op de bike-wash en een douche of twee, maar ja, vorig jaar moest hier enkel wat afgestoft worden. Nog wat bekers en een tombolaprijs ingeladen en terug naar huis met de verwarming in de auto iets hoger dan normaal.
Gereden afstand: 54.73 km
Totale rijtijd: 3:26'59
Gemiddelde snelheid: 15.9 km/u
Hoogste snelheid: 51.2 km/u
Hoogtemeters: 563m
http://www.hinnaert.net/KML/2009Waudrez.kml
View Larger Map
Geen opmerkingen:
Een reactie posten