We genoten van een taske koffie en ze kwamen er allemaal aan. Rond kwart over acht hadden we genoeg gewacht en een halfuurtje voor de groepsstart gingen we er vandoor, de ronde rond het voetbalveld inbegrepen. Cowboy Peter toonde even zijn kunsten in de zandbak die we daar tegenkwamen en bewees dat hij zelfs op vlakke ondergrond de snelste daler is.
Aangezien ik hier de verkenning had gedaan vorig jaar, mocht ik de troepen aanvoeren en ik probeerde om het goed te doen. Ik draaide dit keer als eerste het bos in en 8 kilometer lang reed ik op kop. Toen was het genoeg geweest. In het kader van mijn training voor Wingles in september waar we telkens toerkes van 8 km in estafette rijden liet ik de eerste plek over aan Hanzi.
Na een tiental kilometer verlieten we het bos en een aantal van de groep waren hier eerst niet al te enthousiast over, vooral toen bleek dat de droge ondergrond voor flink wat hobbelende weggetjes zorgde.
Toen we in Conde aankwamen en allerlei vreemde torentjes en waterlopen zagen, gevolgd door een rondrit tussen de vestingen was iedereen al een stuk blijer. Alhoewel, de massale aanwezigheid van visvijvers zorgde er toch voor dat 1 van ons zich afvroeg of hij wel het juiste materiaal meehad vandaag...
De eerste terrilletjes waren in droog weer bijna verwaarloosbaar qua inspanning. De fun factor was ook niet hoog, alhoewel er toch al wat nieuwe terreinen werden ontdekt. We gingen er snel vandoor en toen we plots al meer dan een kilometer op asfalt reden was er duidelijk iets fout. Terug. We ontdekten dat onverlaten de pijltjes aan het omdraaien waren. (Het is blijkbaar zo'n weekend, de organisatie in Westouter had hier gisteren ook al last van).
Terug op het juiste spoor en richting "Le Grand Terril" zoals de mannen van Raismes hem noemen, alleen was er eerst nog een ander stukje speeltuin, die we eerst onveilig zouden maken.
En toen was hij daar... klimmen, dalen, bochten op de rand van het plateau boven en vooral plezier in het kwadraat. Vrijwel geen enkel stukje werd overgeslagen en we gingen ervoor. Vermoeidheid bestond helemaal niet en we bleven op en neer het bochtige pad volgen tot we plotseling helemaal beneden stonden. Het was voorbij.
Een aantal rechte dreven door het bos werden nog een paar keer onderbroken door een single trackske en een paardenpiste door het zand maar dienden voornamelijk om snelheid te maken. We sjeesden er "vollen bak" door en kwamen in geen tijd terug bij het Stade de Notre Dame.
Ons inschrijvingsgeld was niet alleen goed voor een formidabele rit, een broodje, een Leffe, een tombola ticket en een korte maar leuke apres waren ook inbegrepen.
Dit is dus duidelijk een "blijver".
Gereden afstand: 58.95 km
Totale rijtijd: 3:03'13
Gemiddelde snelheid: 19.3 km/u
Hoogste snelheid: 39.9 km/u
Hoogtemeters: 464 m
http://www.hinnaert.net/KML/2009St.Amand.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten