Op weg en Traxer hielp me met aanwijzingen van zijn GPS ter plekke, waar we een weide opreden, voor de gelegenheid omgetoverd in parking voor de lokale festiviteiten.
We bleken met zijn vijven te zijn en we konden een aantal constructies op het terrein onmiddellijk aan nauwkeurig onderzoek onderwerpen: een watervoetbalveld om er te kunnen voetballen in dertig centimeter water, twee merkwaardige barbequeaanhangers, een toiletwagen met voorlopige beerput...) In een hangar was een feestzaal ingericht en er kwam zowaar koffie aangerukt. Een kopje later stapten we op de bike.
Om tien uur zal het regenen zei Traxer beslist en met deze goede raad en een regenjasje waren we vertrokken. Tussen de koeienstallen door en hop een eerste bosje in. De tweede boom stond al in de weg en ik slaagde erin van de bike te raken over mijn stuur zonder vallen ?!?! Jammer genoeg bleek achteraf dat ik tijdens dit incident mijn tellertje moet verloren zijn.
Een bosje en dan een weide naar beneden, waar het niet mogelijk was om snelheid te halen wegens schuin naar links, te steil en prikkeldraad beneden!. Beneden een U-turn en door de weide terug naar boven. De toon was gezet. Geen meter plat en hier en daar flink wat pompen om vooruit te raken door de modder. De weidedoorsteken werden afgewisseld door kleine bosjes, hier en daar een veldwegel, maar vooral heel veel off-road.
We herkenden onderweg een stukje dat we eerder hadden gereden tijdens de rit van Montroeul-au-Bois (toen ook te voet naar boven moeten gaan op het laatste stuk) en reden via de taluds van de spoorweg verder richting E42. Daar was een single track aangelegd die kon tellen, alleen was hij net iets te kort.
We reden een bevoorrading binnen en draaiden direct terug naar de snelweg, waar we konden schuilen onder de brug. Het was drie na tien. Tien minuten later gingen we weer op weg de rest van de taluds van de E42 verkennen.
Aan de bevoorrading waren we al twee uur onderweg met net iets meer dan 30 km op de teller en de dreiging van nog een bui waardoor we kozen voor een kortere afstand. Trouwens, de ondergrond lag hier en daar zwaar genoeg om de kilometers dubbel te laten tellen.
Nog een paar single tracks en een lekke band later begon het precies steeds minder goed te bollen. Een zeldzaam stukje op de weg ging nog goed, maar de bosjes en de velden lagen o zo zwaar.
Een paar klimmetjes volgden elkaar op en Traxer kondigde de laatste memorabele klim aan. Ik ging even recht op de trappers en wou een beetje 'trekken' in plaats van zittend duwen, maar moest vaststellen dat mijn voorraad klimvitaminen compleet leeg was. Op het binnenblad en zo groot mogelijk achteraan klom ik verder, waarschijnlijk nog trager dan die slakken waarvan ik gister in de krant las.
Toen ik dacht boven aan te komen was daar nog een weidedoorsteekje, die eindigde in een nog nijdiger klim. Ik raakte boven, net. Een laatste klimmetje op asfalt en het liep weer beter, waarschijnlijk omdat ik het eindpunt links in de diepte zag liggen. Laatste afdaling en nog een stukje over de weide om snel een drankje te gaan nuttigen in de hangar/feestzaal/restaurant/tearoom/cafe.
Klein ritje in Henegouwen... Niet te onderschatten rit was het verdorie. Perfect uitgepijld, goede bevoorradingen en een hele enthousiaste groep inrichters. Wat meer heeft een mens nodig op zondagmorgen? (Een paar dagen droogte voor de rit waren niet mis geweest, maar dat hebben we niet in de hand...)
Gereden afstand: 46.45km
Totale rijtijd: 3:18'42
Gemiddelde snelheid: bedroevend
Hoogste snelheid: 43.7 km/u
Hoogtemeters: 463m
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten