Om een of de andere reden was ik ervan overtuigd dat ik veel te laat was, waardoor ik even zonder milieubeslommeringen over de snelweg sjeesde om daar ruimschoots op tijd aan te komen. Niet getreurd, de koffie was lekker en een praatje met de parcoursbouwer is altijd leuk.
Geleidelijk aan kwamen "the usual suspects" ook koffie drinken, sommigen al beweeglijker dan anderen, want die herdersmarathon was eigenlijk nog niet volledig verteerd. Een groepsstart werd georganiseerd voor de camera en hop, wijle weg over de paden van de Base de Loisirs, om in geen tijd de eerste terril aan te doen. Ik voelde dat dit geen dag van recordpogingen zou worden, maar toen bleek dat de rest ook te voet de eerste hellingen opwandelde voelde ik me al veel beter.
Een paar paadjes rond de vijvers en hop de tweede terril omhoog, waar ik weeral een paar meter tekort kwam. Achteraf hoorde ik de klimgeiten onder ons de reden hiervoor gedetailleerd verklaren: door de droogte heb je op die terrilondergrond geen grip. Nu ik dat weet...
Enfin, ondertussen was het peleton al in meerdere groepjes uiteengevallen en bleken Henkieboy en ik alleen over te blijven. We lieten het niet aan ons hart komen en gingen samen het bos in. We gaven er een lapje op en plots herkende ik precies het weggetje langs de visvijvers en ja hoor, we waren terug bij het startpunt na 17 kilometer. Een man van de organisatie hielp ons terug op weg en twee-drie kilometer later kwamen we terug op een stukje parcours dat we nog niet gereden hadden vandaag. (op de satellietbeelden blijkt dus wel dat we een terril hebben gemist, dju toch.)
We reden de eerste bevoorrading binnen en na een kort oponthoud tussen de muggen gingen we er weer vandoor. Het bos is groot, heel groot en we reden zowel over gekende en ongekende paadjes en er kwam geen eind aan, maar wat wil je, een bos ter grootte van vrijwel de helft van West-Vlaanderen is niet direct een kleinigheidje.
Ik begon hier en daar toch een beetje moeite te krijgen rond de 30 kilometer en al die zandpaden hielpen natuurlijk niet om het allemaal vlot te laten bollen. Klimmende zandpaden waren nog net iets erger, maar we sleepten er ons door, kwaadschiks.
We raakten op de tweede bevoorrading en vonden daar zelfs de A-ploeg terug, evenals Fritsie, waarvan we zeker waren dat hij achter ons reed. Blijkbaar had hij de juiste pijltjes gevolgd en de groep bijgebeend.
Opnieuw vertrokken voor de laatste 20 en we zagen plots twee Steenbakkers uit de andere richting komen ?!?! Een stukje verder stond een pijl in omgekeerde richting, waardoor het richtingsgevoel serieus was verstoord. Die pijlen bleken deel uit te maken van een ruiterstocht, die daar net ook doorging. Samen gingen we verder en deden uiteindelijk samen de kassei van de Dreve des Boules d'Herin, beter gekend als "den Arenberg".
Ik wou het juiste gevoel even ervaren, zette mijn vork vast en ging midden op de kassei even rijden, probeerde snelheid te maken, maar moest na drie-vierhonderd meter de strijd staken en beschaamd mijn vering terug aanzetten om honderd meter verder naast de kassei verder te rijden. Ik begrijp dat Parijs-Roubaix ding al iets beter, maar kan enkel besluiten dat die mannen nog gekker zijn dan wij.
We gingen terug het bos in en vonden hier en daar een aantal mooie stukjes met korte venijnige hoogteverschilletjes aan het meer van Goriaux. Eentje deden we zelfs twee keer te voet (wegens al te steil), twee keer de prachtige afdaling, vooraleer we de juiste pijl rechts vonden, die ons naar de laatste terril van de dag bracht, waar we onszelf nog even naar boven vloekten, want we konden hier al wat extra aanmoediging gebruiken.
Een leuke afdaling en daar gingen we weer het bos in om de laatste bosstrook van de dag aan te vatten (voor de tweede keer al ondertussen, want we hadden die al eens gedaan toen we onbewust de 20 km volgden). Nog wat snelheid proberen te maken, wat redelijk lukte tot we links de laatste asfaltstrook naar het startpunt opdraaiden, want hier had ik genoeg gehad voor vandaag.
Na een broodje en een drankje ging ik de douches in, waar ik moest vaststellen dat ik mijn sportzak deze morgen niet volledig in orde had gekregen: de handdoek ontbrak. Gelukkig had Veeteeteetje er twee mee, anders kon ik nat in mijn kleren stappen.
Prachtig ritje, alhoewel ik die derde terril toch wel gemist heb, echt waar. Maar vooral tevreden over mijn prestatie van de laatste vier dagen met drie ritten waarvan twee straffe!
Mijn GPS had weer kuren (ik stuur straks een mailtje naar die mannen van Garmin) waardoor ik geen honderd procent volledig trackske kan aanbieden.
Gereden afstand (volgens Henk's tellertje): zo'n 58 km
Gemiddelde snelheid (eveneens Henk's tellertje): 19.2 km/u
Hoogtemeters (ongeveer, enkel wat GPS-ken heeft geteld): 408 m.
http://www.hinnaert.net/KML/2009Raismes-2.kml
Grotere kaart weergeven
En... aangezien mijn archief niet compleet is zonder een volledig trackske, heb ik dus deze hier van het net geplukt:
http://www.hinnaert.net/KML/60kmRaismes.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten