De eerste paadjes waren een rustige aanloop en na het eerste stuk off-road reed Motorbiker nog altijd op kop. Hij was daar zo van onder de indruk dat hij dacht de rit vanuit pole position te zullen winnen. Het volgende pad was eerder glibberig en ik koos een paar keer een verkeerd spoor, ging op mijn zij, waardoor ik plotseling tweehonderd meter achter lag. Ik vatte de achtervolging aan en nam de kop van de B-ploeg over, wat ik voor de volgende 25 kilometer zou doen.
Het ging in tegenstelling tot wat we verwacht hadden heel goed. De wegeltjes en paadjes waren heel goed berijdbaar (bereidbaar is de forum-term hiervoor) en de plassen waren meestal perfect te ontwijken. Toen we langs het kanaal kwamen was het even oppassen, want de afdaling van de berm liep goed, terwijl de rand van het kanaal heeeeeel dicht kwam. Eventjes een recht stukje en dan naar de overkant van het kanaal om daar allerlei paadjes, waaronder "La Tortue" aan te pakken. Bleek dat we daar langs de plaatselijke waterzuiveringsinstallatie aan het crossen waren.
De kasseien van Wavrin waren leuk om te rijden (al denkt Motorbiker daar anders over!) en na een klein bosje of twee reden we de eerste bevoorrading binnen. Alles erop en eraan (meer en beter dan vorige week, wat in Frankrijk niet altijd evident is) en we gingen er weer vandoor, over het kanaal. Een aantal rechte stukken, waar Hanzi en Hein in de verte voor ons verdwenen, maar ik bleef Motorbiker en Falco op sleeptouw nemen.
Nu moesten we nog de spoorweg (die Thalys gaat veel rapper dan de forumtrein) en de snelweg over om het bos van Phalempin te bereiken. Motorbiker merkte op dat het in het bos normaal gezien iets droger zou moeten liggen dan op die veldwegels, maar toen we het bos binnengleden, werd Motorbiker wakker. Zijn biologische klok had hier waarschijnlijk beseft dat het al in de vroege voormiddag was en hij gaf er een lap op. Ik bleef op veilige afstand en kon hem bijbenen toen hij eens in de klimop verdween. Hij ging er weer vandoor en de volgende keer dat ik hem kon bijbenen haalde hij een stok uit de spaken van zijn voorwiel. Blijkbaar had hij een wheely gemaakt, maar dat spectakel had ik gemist.
Hanzi en Hein kwamen ons terug inhalen?!?!? Bleek dat ze daar ergens een stukje verkeerd gereden waren en eventjes de buurgemeente waren gaan verkennen. We kwamen terug samen aan de tweede bevoorrading, waar Falco uiteindelijk ook binnenstrompelde. Het leven van een jonge vader moet lastig zijn, want zijn form is samen met de vuile Pampers verdwenen.
De veldwegels aan de andere kant van het bos waren precies iets vochtiger, maar een goede kassei nu en dan zorgde ervoor dat we wakker bleven. Ik ging nog even achter iemand met dunne bandjes, maar na dik 50 kilometer ging dat al zo goed niet meer.
Daar begon een pad wat Motorbiker en ik niet echt zagen zitten en er liep wel een asfaltstrookje langs zeker. Dus wij op de weg (tegen de wind) om in Allennes-les-Marais aan te komen. We volgden opnieuw het parcours en raakten plots het spoor bijster. Gelukkig stond daar nog een wegwijzer en als echte veeteemietjes reden we de laatste kilometers op de weg (nog steeds tegen de wind) terug naar Gondecourt.
Daar aangekomen net op tijd voor de ceremonie protocolaire, terwijl we ons broodje en drankje in de "multifunctionele omnisport theaterzaal" van het gemeentelijk schooltje soldaat maakten. Falco stond daar nog even in zijn blote kont op de speelplaats terwijl de burgemeester binnen de bekers uitreikte, gelukkig werd dit niet opgemerkt door de plaatselijke notabelen.
Dit was echt een verrassing. We kennen de streek ondertussen een beetje, maar dit was zeker een van de beste in de streek (terriltochten uitgezonderd natuurlijk).
Gereden afstand: 57.01 km
Totale rijtijd: 3:11'47
Gemiddelde snelheid: 17.8 km/u
Hoogste snelheid: 33.2 km/u
Hoogtemeters: 260m
http://www.hinnaert.net/KML/2009Gondecourt.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten