Een koffietje gedronken in de kantine en de rest van het zootje opgewacht om samen dit tochtje aan te vatten. Er bleek een soort lussensysteem te zijn ingevoerd, waardoor er niet alleen een tussenafstand kon worden gereden, het stond ook toe om een 60+ toer te rijden. Enfin, we zouden wel zien.
Wat gespeeld rond de plaatselijke sport- en speelterreinen en dwars door wereldstad Izegem naar de eerste klim van de dag: Emelgem brug, om langs de Mandel te raken. Langs het Kasteelbos, de waterzuivering, all the way naar Oostrozebeke, waar we de "bergzone" van Meulebeke al konden zien opduiken aan de horizon. Zon. Ze kwam er eindelijk een beetje door en toen we de klim op een zanderige grond aanvatten kreeg ik goed warm. Ik verloor zelfs de groep, maar kon tijdens de afdaling op de Paanders terug aansluiting vinden, toen ik mij naar beneden gooide aan 45 per uur.
De klim die hier volgde zorgde ervoor dat ik onmiddellijk terug op achtervolgen was aangewezen en de zandbak die daar volgde deed er ook geen goed, maar gelukkig kwam daar de eerste bevoorrading, waardoor ik weer kon aanpikken. Hier bleek dat we een man verloren waren die ergens was ingeslagen en er ook een hadden teruggevonden, die een stukje had overgeslagen.
Weer op weg en langs de Sportschool van Meulebeke gingen we een aantal velden verkennen. Hier en daar lag het toch redelijk vettig, maar toen ik in de verte de bomen van Ardooie Veld zag wist ik tenminste waar we naartoe reden, alleen werd het verdorie zo lastig. Hier werd duidelijk dat er een A en een B-ploeg zou verder rijden.
Langs het provinciaal domein en voor we het wisten reden we de tweede bevoorrading binnen, waar alles om mysterieuze redenen naar prei rook: de wafeltjes, de sinaasappels, de sportdrank... Ik vraag me af wat daar in die schuur zou gebeuren als er geen bevoorrading wordt georganiseerd.
Weer op weg en toen zag ik daar een weidedoorsteek, die ik niet echt nodig had. Ik zag dat er een kilometertje asfalt naast lag en ging voor de verharde ondergrond. Toen we langs Ardovries reden koos ik samen met Rolling Stone voor de weide, terwijl de anderen hier de harde ondergrond verkozen. En dan een maisveld, en nog een, en nog een... Het was alsof je op een matras aan het rijden was. Je zag de grond veren onder het gewicht van de biker voor je en zelf maar duwen met de blik op oneindig.
Een paar betere paadjes leidden ons naar Ingelmunster, waar we langs de Beukendreef naar Emelgem reden om een toerke rond het sportterreinen te maken. Nog een stukje op de Mandel dit keer (ja, hier ligt hij ingekokerd) en dan de brug over Izegem binnen.
Ik voelde al op de brug dat het goed ging, want ik reed er redelijk vlotjes op het grote blad op en ging zo snel ik kon naar beneden. De laatste 1500 meter. Dju, rood licht. Ik trok me weer op gang en werd door Hanzi ingehaald. Even recht op de trappers en ik haalde hem in (ja, ik !!!). Ik voelde me zo goed en wist dat we op minder dan een kilometer van de aankomst waren, dat ik er zelfs voorbij ging. Toen we voor het college aan 42 per uur reden kon ik het halen en moest ik dus doorzetten. Zo'n kans kreeg ik maar 1 keer in mijn leven. Hanzi had blijkbaar geen Cavendish moves in de benen vandaag en ik hield vol tot aan "den arrivee".
Gereden afstand: 58.79km
Totale rijtijd: 3:01'23
Gemiddelde snelheid: 19.4 km/u
Hoogste snelheid: 45.4 km/u
Hoogtemeters: 305m
http://www.hinnaert.net/KML/2009Izegem.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten