Toen ik dacht "hier zal ik toch eens op mijn kaart moeten kijken" stond daar de eerste wegwijzer naar Billy-Berclau, waar ik aankwam en de zaal direct vond. Op de parking werd ik al door Hanzi en Winnitou begroet. We gingen binnen en schreven rustig in. Een peleton Raketmannen kwam ook binnen en wij wachtten rustig op Motorbiker en Lisa, die daar snel aankwamen. ("Je gelooft nooit hoe verkeerd we hier zijn gereden!").
Vlug op weg het dorp uit en nog geen vijfhonderd meter verder zagen we de eerste bomen en bulten van de "Base de Loisirs de Wingles" al lonken. We reden langs stukjes die we kenden om via een eerder onbekend stuk binnen te rijden. Naar het einde van de eerste vijf kilometer reden we stukjes die we kenden in omgekeerde richting, maar er waren duidelijk voor ons onbekende stukjes.
Via allerlei paadjes gingen we verder (gelukkig had het niet al te veel geregend de laatste dagen) en daar konden we de andere hoogtepunten van het parcours al zien liggen in de verte: Loos-en-Gohelle, want je kan ze van heel ver zien, de twin-terrils.Eerst een klein stukje langs de terril van Hulluch en daar kwam Loos dichter en dichter. Net zoals vorig jaar leek het even of we er niet naartoe zouden rijden, maar dit is blijkbaar enkel om bikers in de juiste sfeer te krijgen. We gingen de voetgangersbrug over de snelweg over en daar lagen ze te pronken. Ik wou al kleiner schakelen, maar daar gingen we naar beneden ?!? Aankomen aan de voet van een terril en afdalen? Ik stelde me geen vragen en genoot van een lange singletrack, die bleef afdalen tot het een kleinigheidje begon te klimmen. Met zo'n 20 km op de teller reden we de eerste bevoorrading binnen.
Met een zware maag vatten we de klim aan. Geleidelijk aan tot op het plateau en dan de gekende mooie afdaling op het smalle paadje, dat je trouwens perfect kan zien op satelietbeelden. Beneden gingen we een andere kant op dan gewoonlijk, om na een stuk op de flanken plots opnieuw tussen beide terrils uit te komen. Hanzi probeerde me nog even opnieuw naar boven te laten klimmen, maar ik volgde de pijltjes en ontdekte daar een lange single track naast de snelweg. Heel mooi stukje.Van hieruit langs het terrilterrein van Grenay en de bushalte die we herkenden van vorig jaar recht naar Mazingarbe, waar de afgeplatte terril al naar ons stond te lachen. We reden naar boven op de bult aan de ene kant van de straat om te genieten van de rondrit boven. Vrijwel geen wind deze keer, waardoor het minder gevaarlijk was dan vorige keren en dan de lange afdaling in het bos. Genieten. De straat over en de volgende klim, wisten we. Mijn bike wou perse op de grote plaat blijven vooraan, wat nu niet echt mijn stijl van klimmen is. Even bekeken en wat steentjes verwijderd.
Terug op de terril en daar klommen we precies langs een andere kant naar boven. Toen we bovenkwamen herkenden we punten van vorige ritten, maar de afdaling door een V-vormig dal was leuk. De klim daarentegen bleek enkel te lukken met de cross-motor! Naar boven gestrompeld en nog wat staan kijken hoe anderen het er van af brachten, om te besluiten dat we het nog niet zo slecht hadden gedaan. De stukken die volgden waren grotendeels onbekend en vooral zeer de moeite. Mijn GPS gaf het weer even op en ik heb zo twee kilometer van de track gemist op de terril.
Van hieruit gingen we op een oude spoorwegbedding van terriltreintjes rechte afstanden rijden tot aan de tweede bevoorrading. Opnieuw alles dik in orde en na een praatje weer op weg. Hanzi wat kop laten trekken "voor het gemiddelde" en dan nu en dan zelf eens overgenomen "om het tempo te drukken". Dit keer ging het niet tot aan het kanaal om langs Douvrin terug te keren, maar iets eerder naar rechts, om langs het moeras van Annay opnieuw Wingles binnen te duiken voor een laatste 3-4 kilometer single-track "om het af te leren".
Bleek dat ze hier zodanig overrompeld waren dat de broodjes op waren, maar een drankje en koekjes, fruit... als een derde bevoorrading maakten dit goed. Bijna 500 MTB-ers dit jaar, meer als het dubbele dan de vorige editie en mijns insziens was dit een nog betere versie dan die van vorig jaar.
PS. Een kwartier later bolde een blijkbaar niet eens vermoeide Lisa de aankomstmeet over, nadat ze ook de grote afstand had gereden. Motorbiker en ik hebben duidelijk problemen...
Weliswaar een stukje tekort op Mazingarbe, maar toch nog steeds een goed overzicht van de rit om te bekijken op Google Maps of Google Earth:
http://www.hinnaert.net/KML/2009BillyBerclau.kml
Grotere kaart weergeven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten