Deze morgen ging ik voor de dubbel: de Herdermarathon in Schorisse en de helft van ons terras leggen. Gisteravond was ik al lichtjes voorbereid en had ik pasta gekookt en klaargezet als ontbijt. Drie vorken later was ik bang dat al die koolhydraten weer zouden uitkomen waar ik ze erin had gestopt en ik ging maar gewoon voor een taske koffie en een banaan.
Niko opgepikt en naar Schorisse, waar we net na halfnegen arriveerden. Daar aangekomen stonden aan vrijwel iedere wei in de buurt mannen met een bordje "Herderparking". Het werd duidelijk dat de organisatie alles had gedaan om het ons hier naar de zin te maken. Lucske in zijn nieuwe rol als wijkagent even een handje geschud en op naar de inschrijving, die supervlot verliep. Toen we uiteindelijk vertrokken zagen we dat we de bewaakte bike-parking gemist hadden.
Onmiddellijk was er een splitsing voor de 56 en de grotere afstanden, maar dat zou willen zeggen dat we een stukje bos zouden missen. Zonder aarzeling gingen we naar beneden het bosje in. Een eerste single trackje dat zeer gesmaakt werd en ik begon me weeral af te vragen wat me in hemelsnaam bezielde om hier 1000 hoogtemeters te willen klimmen. Voor iemand die enkel klimt voor de afdalingen was dit duidelijk weer geen goeie beslissing.
In een, twee, trois zaten we in het Waalse gewest en gingen we de Pottelberg en Le bois du Pottelberg verkennen. Niko mocht al een eerste keer wachten boven, maar samen gingen we naar beneden met ware doodsverachting. Een paar veldwegels en daar stond een bordje "Livierenbos" (volgens Google is dit Bois de La Louviere, maar who cares...) waar een pracht van een parcours was uitgestippeld. Een afdalingetje met een steile klim deed me bijna weer een Moustache-ke uitvoeren toen ik wou remmen terwijl mijn bike in de lucht hing, maar gelukkig kon ik op de weg (en op mijn bike) blijven. Niko deed nog een kort bisnummer, maar ik voelde dat de overschot die ik vorige week in Beuvry had in Frankrijk was achtergebleven.
Het Brakelbos door en hop, weeral omhoog, gelukkig gevolgd door een flinke afdaling, waar ik mijn ketting van de tandwielen kreeg. Het ging naar beneden, dus niets aan de hand, alleen kon ik niet bijduwen. Alles terug op zijn plaats gelegd en hop, daar gingen we weer... omhoog: Foreest, Korteberg, Steenberg, Buikberg, dju toch, waarom toch, waarom toch?
En daar zag ik het straatnaambordje: Ten Dale. Klaar voor de afdaling draaiden we rechts... naar omhoog. Hadden die Herders wel de verkeerde richting uitgepijld zeker? Hopelijk houden ze daar volgend jaar rekening mee, want mijn ontgoocheling was groot. Boigneberg, Kapelleberg en toen was ik alleen. Niko was vorige week flink in zijn -humhum- gebeten toen ik op het einde de hele meute even losreed en hij had gezworen dat ik hier op vele minuten achterstand zou binnenlopen. Laat ons kort zijn: het lukte. Ik zag hem naar twee andere bikers toerijden, "krullie" en de man met het rode shirt. Hij had al laten weten dat hij hiet niet goed kon verdragen dat beiden voor ons reden. Daar Fritsie's vriend "Lucky Luke" weer eens tegengekomen en samen een beetje verdergereden.
Mijn ketting had nog een paar keer kuren en toen ik eens onderin keek vond ik dat mijn achterderailleur wel een hele vreemde positie had, maar who cares, het ging weer even naar beneden, dus ik duwde maar en probeerde zoveel mogelijk gratis pk's mee te pikken. Tweede (en weeral prachtige) bevoorrading in Etikhove en daar kwam ik aan, net voor "krullie" en "the man in red". Weer op weg en minuten later stond ik daar weer even een ketting op zijn plaats te leggen.
Een beetje op en neer en plots naar links de Taaienberg op. Halverwege ging mijn derailleur weer vies doen en ik stapte even af om een Nikootje te doen (bike woest in het decor gooien en dan met hangende pootjes weer gaan oprapen). Even het hele zootje eraf gehaald, rechtgeplooid en weer gemonteerd en de Taaienberg workshop verlaten. Gelukkig had ik gezien op de bevoorrading dat de aankomst slecht 12 kilometer ver was, dus ik voelde me sterk genoeg om vanaf mijn workshop op de Taaienberg een beetje te gaan jagen, maar verdorie, het ging wel weer omhoog zeker. (Ik mag niet vergeten straks nog even te gaan klagen bij de organisatie, want er zijn zoveel vlakke wegen in de wereld en hier kregen we alleen maar hoogteverschillen te verwerken.)
Een bordje met iets met "paarden-huppeldepup" en ik mocht toch wel weer even stoppen zeker. Vier mannen gingen voorbij, maar ik haalde er drie weer in voor we boven waren. Op den asfalt pakten ze mij terug, maar nog een stukje off-road later zag ik de verlichting van het voetbalveld en was ik terug bij "af". Ik gooide mijn bike in Luc's handen en zei "ge moogt hem hebben", voor ik de kantine binnenging, twintig minuten na Niko (met een correctie voor mijn herstelling op de Taaienberg nog altijd 10 minuten achterstand...).
Nog even genoten van het uitzicht op de ligweide en een paar frisdranken genuttigd met een paar forumbikers om de terugweg naar de wagen aan te vatten, opnieuw door het bosje waar we gestart waren. Technische parcours rijden met een paar glazen schuimend op is toch niet hetzelfde, maar we raakten levend en wel tot aan de parking, waar Niko nog vlug even Falco ramde vooraleer de parking op te rijden. Gelukkig geen schade aan bikes of bikers.
De eerste Herdersmarathon (ze hebben zelf gezegd dat je zelfs de 56 km een marathon mag noemen, dus...) is niet alleen een feit, het was een statement. Weinigen in Vlaanderen kunnen dit (zelfs na jaren organiseren) evenaren. Volgend jaar wordt dit de "Second Shepherd MTB Marathon" want dit kan alleen nog maar een internationaal evenement worden.
Ondertussen nog een bijna een ton zand opgeschept en naar achter gevoerd met de kruiwagen, stabilise gemaakt met de schop en de al de helft van de tegels gelegd. Ik zal goed slapen vannacht, zonder pilleken.
Gereden afstand: 56.81 km
Totale rijtijd: 3:19'47
Gemiddelde snelheid: 17.1 km/u
Hoogste snelheid: 55.1 km/u
Hoogtemeters: 1035m (Niko, dit zijn enkel geklommen meters, niet die naar beneden!)
Als je dit parcours in Google Maps of Earth wil bekijken, copieer deze link: http://www.hinnaert.net/KML/Schorisse.kml en plak in Google Maps of Google Earth
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten