Toen we er aankwamen stonden er alles bij elkaar een twintigtal auto's geparkeerd. Een locomotiefje alleen op weg, gevolgd door een hele kleine forumtrein reed langs toen we ons klaarmaakten. We schreven in, waar we nummer 51 en 60 bleken te zijn. Was dit wel een goed idee? De organisatie was duidelijk voorbereid en stond op dat ogenblik met meer personeel klaar dan er bikers waren, wat ons toch wat hoop gaf. We vertrokken en na tweehonderd meter stond het eerste bordje: "Start". Ik voelde meer van de borduur toen we dat voetpad opreden dan normaal en zag dat mijn achterband wel wat lucht kon gebruiken. We reden terug naar de auto en pompten er zo'n 3 kg lucht in.
Terug naar dat eerste stuk, dat onmiddellijk ploeteren was. Hopelijk was dit geen indicatie van de rest, maar gelukkig reden we allerlei leuke tracks links en rechts door, de ene al sneller dan de andere. Niko had nochtans gezegd: " we zouden eens niet te snel moeten starten en geleidelijk aan opbouwen", maar hij kon niemand voor zich zien rijden. Van zodra hij een stipje zag moest hij inhalen en voorbijsteken. Ik erachter puffend en blazend, maar in het wiel. De eerste bevoorrading kwam niets te snel. We hadden een gemiddelde van bijna 25km/u, wat met sommige paadjes niet echt evident was.
En dan kwamen een paar ongelofelijk mooie stukken. Eerst wat spelen langs het kanaal Gent-Brugge aan beide kanten, waar we ontdekten dat sommige snelheidsduivels alleen maar snel gingen op de weg en verharde paden! De single track aan de overkant was precies schoongemaakt. Bij een vorige doortocht was ik helemaal bedekt in bloed door de hoge distels en lage takken die een aanslag hadden gepleegd op mijn armen en benen. Dit keer was hier niets meer van te zien en gingen we een rotvaart langs de vaart! Een biker had problemen met zijn freehub en geloofde niet dat een welgemikte plas alles zou opwarmen en losmaken. Nochtans...
Blijkbaar is het de tijd van het jaar om bomen te rooien, want overal waren kettingzagen te horen en aanhangwagentjes te zien met hout op "stoof-lengte". We reden kort daarna een prive stukje door met "afgronden" langs de Oude Vaart, maar vooral met een ongelofelijke spektakelwaarde en een heel hoog fungehalte. Straf stukske. Bleek dat ze daar de hele afstand eiken hadden gerooid. Dat hadden we nu nog nooit meegemaakt. De mais wordt soms eens afgereden, maar nog nooit een rij bomen!!! Gelukkig was daar heel veel nieuw bos aangeplant. Niko moest vanaf hier de prijs voor zijn snelle start betalen. Het vet was van de soep. Op de weg bleven we mooi samen, maar van zodra de ondergrond sappiger werd kon ik van hem wegrijden, wat niet de normale verhoudingen zijn!
Geen tijd later mochten we gaan rondrijden bij de Broeders van Liefde in Maria-Aalter. Daar was een prachtig stukje technisch parcours uitgepijld, dat redelijk lang en mooi was, waar we toch maar weer konden genieten. We reden gezapig verder en deden niet al te gek, waardoor de recuperatie bevorderd werd. De laatste kilometers hadden nog een leuk speelbosje (ik kende het, maar weet niet meer van welke tocht), waar we jammer genoeg een stukje lieten links liggen. We hadden het moeten meenemen, want de single track van vorige keer was nog duidelijk tussen de bomen te zien.
We gingen de laatste kilometer(s) in en deden dit zonder eindsprint. Er zat duidelijk nog een beetje venijn in de staart, want Niko voelde zijn pijnlijke benen, terwijl mijn kuiten het stadium "drie seconden voor de kramp voelbaar wordt" bereikten. Een beetje strekken en de pijn bleef gelukkig uit. En daar zag ik de aankomst in de verte. De bikewash, op de oprit van de plaatselijke grafzerk-bouwer, was niet alleen goed, de locatie bood ook een oplossing voor degenen die de laatste kilometers aan het sterven waren!
Warme douches (wel kleine kleedkamers) en een drankje later waren we op weg naar huis. Mooie rit, met prachtige prive stukjes. Zeker de moeite.
Gereden afstand: 49.71 km
Totale rijtijd: 2:23'17
Gemiddelde snelheid: 20.8 km/u
Hoogste snelheid: 37.6 km/u
Als je dit parcours in Google Maps of Earth wil bekijken, copieer deze link: http://www.hinnaert.net/KML/Doomkerke.kml
(link copieren en in het zoek vakje van Google Maps plakken of bestand openen in Google Earth)
Let wel: dit parcours bevat private doorgangen, enkel geopend voor de gelegenheid en kan dus niet zomaar worden gereden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten