We gingen op weg, allemaal achter VTT-tje, uitgerust met madamme Geepeesse. Dit keer ging het sneller en een half uur later kwamen we in Douvrin aan. We vonden snel de pijltjes naar het industrieterrein en reden een massief bedrijvencomplex binnen, waar we dit keer geen indruk kunnen maken toen de forumtrein binnenreed: er waren reeds honderden bikers aanwezig. Niet getreurd, alles klaargemaakt en naar de inschrijvingstafel, waar we snel even een eerste helling van meer dan 20% namen. Gelukkig slechts vier meter lang!
In geen tijd gingen we met een dikke 15 op weg. Na nog geen twee kilometer stond de trein al langs de kant van de weg met een platte band. Ik wou dezelfde fout niet maken als vorige week en ging door samen met Motorbiker en Fritsie. Die bende ongeregeld zou ons toch wel weer inhalen. Voor we er erg in hadden stonden we na 15 kilometer aan de eerste bevoorrading, die naar Franse normen meer dan behoorlijk was. En daar gingen we naar Wingles. Waren het andere paadjes dan vorige keer of lag alles er zo veel droger bij, ik weet het niet, maar wij vlogen door de Base de Wingles als professionelen.
We passeerden langs de plek waar we tijdens de rit van Allennes-les-Marais een bevoorrading hadden gesmaakt, misschien hadden we daar net als toen terug de Base moeten binnenrijden voor een tweede portie plezier, maar we kozen om rechtdoor een korte venijnige helling te nemen. Het was geen kwestie van duwen of stilstaan, maar een kwestie van duwen of achteruit rijden. Ik besliste om een nieuwe versie in te voeren: plat op de zij andere bikers ambeteren!We hadden al een paar kilometer road verwerkt, maar bleek dat er minder en minder asfalt voorhanden was in dit deel van Frankrijk. Heel wat verschillende tracks waren uitgezocht, voornamelijk om de verschillende terrils te vervangen, die op het laatste ogenblik uit het parcours waren geschrapt wegens vergunningsproblemen. Maar elke terril in de buurt heeft bosjes aan de voet en die hebben we allemaal doorgereden. Sommige waren niet simpel, maar leuk waren ze allemaal.
Na 30 en 45 kilometer hadden we nog een bevoorrading, die telkens heel uitgebreid was. De bepijling was trouwens zeer goed, wat geen evidentie is in Frans-Vlaanderen. De laatste bevoorrading in La Bassee was de aanzet tot een lange rit langs het water, die volgens de topografische kaart gewoon terugkeerde langs de andere kant van het water. Dit was eigenlijk gewoon zo, maar er was een volle twee kilometer road one-way en helemaal geen road in het terugkeren. Dit was een stukje genieten, genieten en nog eens genieten.
Motorbiker had ons verlaten net voor dit stuk en Fritsie en ikzelf reden naar de finish alsof ons leven ervan afhing. We bleven gaan en gaan en eigenlijk voelde ik de vermoeidheid minder en minder. Even dacht ik zelfs om voor de 80 kilometer te gaan, maar toen zag ik het industrieterrein weer waar we gestart waren. Plots was 65 meer dan voldoende! Bikes waren helemaal niet vuil, dus gingen we rechtstreeks naar de zaal voor een broodje en een drankje (inbegrepen in de inschrijvingsprijs) en hoopten nog iets te winnen tijdens de gratis tombola. We gingen ons buiten in het zonnetje zetten en zagen geleidelijk aan iedereen binnenlopen.
Een paar drankjes later zijn we vlug nog wat contacten gaan leggen met de organisatoren en vatten we de terugtocht aan. Geen klassieker, maar stukken beter dan de meeste ritten in West-Vlaanderen. Ik moet dringend een buitenverblijfje vinden in deze regio!
Gereden afstand: 64.77 km
Totale rijtijd: 3:05'31
Gemiddelde snelheid: 20.9 km/u
Hoogste snelheid: 38.2 km/u
Geen opmerkingen:
Een reactie posten