MTB TT Beuvrages (Fr) - 03/06/2007

Deze morgen om 7 uur afgesproken aan de grensovergang in Rekkem om dan in konvooi als een invasiemacht de grens over te steken. Toen ik vijf voor zeven in de mist de parking opreed was ik niet zeker of ik de anderen wel zou vinden in die dikke erwtensoep, maar daar stond het peleton al te wachten. De meeste gezichten waren bekend en naar het einde toe kwamen daar nog een paar onbekenden af, die gelezen hadden dat wij daar om 7 uur zouden vertrekken.

In een lange rij van een vijftiental voertuigen gingen we op weg. De eerste keer dat ik de forumtrein gemotoriseerd heb mogen meemaken. We reden slechts een 50 meter verkeerd en reden de parking van het sportcentrum in Beuvrages op. Er stonden twee (2) wagens met een franse nummerplaat. Tegen de tijd dat ik uit de wagen stapte (dus 15 seconden later) stond de parking vol. Allemaal belgische platen. De voertaal van het evenement was plotseling veranderd. Lokske merkte nog op dat ook onze Waalse vrienden een belgische nummerplaat hebben, maar frans hoorde ik daar niet praten.

Inschrijving was op het grote blad, waardoor we allemaal stonden aan te schuiven om onze naam op de lijst te schrijven. Deze organisatie heeft duidelijk geen ervaring met grote aantallen bikers. Vorig jaar waren ze met 80. Met ons rugnummer gingen we naar beneden en de trein zette zich in beweging met zo'n 20 wagonnetjes. Andere vlaamse bikersclubs kwamen nog steeds het terrein opgereden. We reden rond het voetbalterrein en deden een eerste stukje off-road en dan gingen we de weg op. Ik hoorde opmerkingen in de zin van "er is hier toch wel veel beton hoor" en daar gingen we rechts het bos in. We hadden toen al een volle 1900 meter op asfalt gereden.

Het bos startte toen en het stopte op vrijwel dezelfde plaats 47 kilometer later. Echt. We reden van dat ogenblik steeds in het bos (we hebben ook nog 1400 meter asfalt afgemaald ergens in het bos), wat de totale verhouding op 0.92% road bracht. Na een klein stukje door het bos begon de grond toch verdacht veel op terril ondergrond te lijken. We gingen verder en ja, daar stond nog een mijnlift. We moesten verdorie al onmiddelijk klimmen. Gelukkig voor mij viel het nogal mee en gingen we snel weer het bos in.

Een viertal forumbikers verdween in het bos en ik begon zowaar de achtervolging, gevolgd door de rest van de bende. Bleek trouwens dat dit de beste taktiek was, aangezien niemand mij voorbij kon op deze single track (die een slordige 5 kilometer lang was). Bij het uitkomen van deze track was enkel nog VTT-tje in mijn wiel. De rest bleek ergens "opgehouden". De grond lag er redelijk vettig bij. Plotseling kwamen daar die vier racers er weer aan. Van achter mij?!?!? Bleek dat ze ergens een beetje verkeerd gereden waren. Onmiddellijk gingen ze er weer vandoor. We bleven dreven en paadjes en allerlei lastige stukken afwisselen en daar was ze: de eerste bevoorrading na zo'n 22 kilometer, op een bult waar ik al een tiental meter tekort kwam. Hoe langer we daar stonden, hoe meer vlamingen er binnen reden.

We gingen weer op weg, alhoewel, het was een ploeterstuk waar je toch een paar keer de verkeerde track keuze kon maken. Een paar keer ging ik bijna over mijn stuur en slalomde nogal veel. Bleek dat ik niet alleen was, want toen we daar uitraakten bleek ik nog altijd midden in het pak te zitten. Plotseling begon de ondergrond weer flink grijs te worden. Ik zei dat dit toch verdacht veel op een terril begon te lijken of had ik het verkeerd voor? Dju toch, een bochtje naar rechts en daar gingen we... recht omhoog. Van het grote blad in geen tijd op het kleinste blad en zelfs nog een paar meter te voet, maar wat een uitzicht. Zwitserland heeft er geen lap aan. Plotseling was ik niet meer geinteresseerd in snelle ritten, want het uitzicht was niet alleen adembenemend, de afdaling was ook niet te versmaden. Draaien en keren en toch niet al te snel, want het zag er hier en daar toch redelijk vervaarlijk uit. Waar ik meerdere bikers moest laten voorgaan in het klimmen, haalde ik meer dan de helft terug in tijdens de afdaling. Moest je hier het terrein kennen, dan kan je er nog 5 of 10 kilometer per uur sneller afdalen.

Dan zag ik 30 kilometer op de teller. Ik herinner me vrijwel niets meer van dit ogenblik tot de bevoorrading na zo'n 41 kilometer. Ik zie me enkel nog terwijl ik duwde, duwde en duwde. Even dacht ik om een weggetje te zoeken en terug naar "AF" te rijden. Maar dan spookte het door mijn hoofd: "stel dat ik de rand van het bos bereik, dan zal Beuvrages gegarandeerd aan de andere kant van het bos liggen". Ik reed daar plotseling een plasseltje in en mijn fiets verdween onder mij tot aan de buis! Gelukkig was ik uit mijn pedalen geraakt en moest ik gewoon mijn fiets uit die vijver halen! Op de bevoorrading aangekomen vond ik Lokske, Lichterveldenaere en wat Steenbakkers. Nu zouden ze me niet meer lossen. Ik bleef toch weer redelijk in de buurt. Van zodra het terrein echt vettig lag, kwam ik echt aansluiten. We reden plotseling opnieuw langs de toren van de mijnschacht en ik vreesde dat we opnieuw die terril over moesten. Bleek dat ik niet de enige was die blij was terug op vaste grond te staan en ik volgde de meute richting sportcentrum. Met zijn vieren reden we de meet over en zochten we de bikewash op.

Dit was verdorie toch weer een lastige rit. 47 kilometer onafgebroken off-road, modder, klimmetjes, terrils... noem maar op. Ik denk dat je in Vlaanderen vier weekends moet gaan rijden om zoveel off-road te vinden. Qua lastigheid was dit ook niet te versmaden. Het voelde alsof ik er 80 of 90 had gereden, maar... toen bleek dat de forumbikers de club met de meeste deelnemers was, kon het geluk niet meer op.

Een drankje en een broodje later gingen we terug op weg om deze rit vlug op de kalender van volgend jaar in vetjes (electronisch) of met rood potlood (papier) aan te duiden.

Gereden afstand: 50.91 km
Totale rijtijd: 2:44'56
Gemiddelde snelheid: 18.5 km/u
Hoogste snelheid: 45.6 km/u