Toen ik gisterenavond Niko belde om af te spreken, hoorde ik geluiden, die duidelijk niet zijn huiskamer waren en onmiddellijk besloten we, om hoe dan ook redelijk laat te starten.
Tegen een uur of 9 reden we richting Oedelem. Geeps zorgde ervoor dat we niet verkeerd reden en wij reden recht naar de inschrijving. Tegen tienen waren we vertrokken.
We gingen de weg op en zagen de bikers voor ons naar rechts draaien richting een bos. Jippie, dachten we, het eerste stukje bos van de dag, maar net voor dit bos (echt letterlijk aan de rand van het bos) draaiden we naar links verder over het asfalt.
In de eerste 10km hadden we niet veel meer dan 2 stroken off-road, die dan nog redelijk droog en hard waren, waardoor we op dat ogenblik met een gemiddelde van meer dan 28km/u over de vlaamse wegen stoven.
Jammer, want er waren zeker flink wat dreven waar we toch wel een beetje konden gaan spelen of zelfs velden waar we eens stukje zouden kunnen gespeeld hebben. De enige helling (via kasseitjes) reed zelfs ik omhoog op het grote blad en iedereen weet dat ik zelfs vals plat op mijn middenblad rij.
Redelijk snel kwamen we aan de eerste bevoorrading. Deze was meer dan behoorlijk, vriendelijke mensen en meer dan genoeg van alles. Snel weer op weg.
Het gehalte aan off-road begon toch een beetje hoger te worden, maar nog altijd waren de paden en dreven flink droog en goed berijdbaar. Vanaf de 25e kilometer begon het toch een beetje beter op een veldtoertocht te lijken. Het off-road gehalte en het vochtigheidsgehalte stegen. Het begon zowaar zelfs leuk te worden.
We bleven goed doorgaan en kwamen vrij snel aan op de tweede bevoorrading. Alweer alles in orde en goed voorzien. Nog zo'n 15km te gaan. We hoorden van iemand van de organisatie dat het nog 7km "lastig" zou zijn en dan terug naar Oedelem. We dachten dat de brave man zijn definitie van "lastig" toch nog even zou moeten bijstellen, maar het venijn zat duidelijk in de staart. Dit laatste stuk was echt goed. Mooie stukken, soms wat modder, een stukje prive.
Plotseling werden we weer vervoegd door de 25km rijders en daar kwamen twee korte afstand spurters ons voorbij gevlogen. We reden gezapig door, hoopten om terug binnen te zijn voor 12 uur en daar zag ik één van die spurters een
bocht missen en pardoes tegen de muur van een garage vliegen. Hij bleef liggen en bleek zijn benen in kramp te hebben. Dat was niets, maar zijn schouder bleek ook flink toegetakeld. We belden de hulpdienst op, maar hij wou niet dat hij werd opgehaald en na een paar minuten ging hij terug op weg, maar gelukkig richting thuis. Ik had gegrapt dat hij er niet mee in moest zitten "er is toch niets aan de muur", maar bleek dat er toch een flinke barst in de muur was. Zo hard was de klap. Wij begrepen de man echt niet - duidelijk een gewonde schouder (uit de kom of sleutelbeen kapot) en zich niet laten helpen. Trouwens, hij reed ook nog eens zonder helm, wat eigenlijk flink onverstandig is. Zijn voorwiel was geplooid, dus zette ik de rem open zodat hij toch naar huis kon fietsen.
We reden verder, het ritme een beetje gebroken, maar ook nog een beetje napratend over dat ongeval. Zoals reeds gezegd, het venijn zat in de staart en een laatste strookje off-road met flink wat modder zorgde ervoor dat we net niet om 12 uur binnenreden, maar we hadden 5 minuten langer nodig om de 47km af te werken.
Het laatste kwart van de rit was redelijk OK, maar de eerste helft was duidelijk die van de gemiste kansen. Het stukje tussenin was best "te doen". Organisatie was heel goed in orde. De pijltjes waren niet echt duidelijk, maar het lint dat vrijwel overal extra was aangebracht maakte veel goed. Goede bikewash en warme douches. Toch jammer, want de streek heeft toch heel wat meer in petto.
Totale afstand: 47.02 Km
Totale rijtijd: 2u06'01
Gemiddelde snelheid: 23.49 Km/u
Hoogste snelheid: 35.6 Km/u
18 februari 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten