We verzamelden op de "ligweide" en ik ging mijn stuurnummer afhalen. Zoals ik me voelde zou ik die beter achter mijn zadel hangen, dan wisten de mensen tenminste wie het wrak voor hen was. We gingen er snel vandoor, voornamelijk omdat het hier start met een afdaling van om en bij de twee kilometer. De snelheid ging omhoog en in geen tijd reden we boven de 50 per uur. "Nu hebben we ook al de hoogste snelheid van de dag gereden" zei Biker Tino en hij zou gelijk krijgen.
De eerste lus die ons terug naar Cassel zou brengen was lang, heel lang, zeker vergeleken met vorige edities, vooral omdat er nogal wat asfalt in zat. Het duurde bijna 10 kilometer voor we terug op het sportterrein reden, om daar de afdaling te nemen die de vork van mijn vorige bike noodlottig werd. Dit keer zonder problemen naar beneden gereden, trouwens ik kon moeilijk anders want Falco en zijn fototoestel stonden me onderin op te wachten.
Het was al heel de tijd harken en toen we de klim naar de top van de berg inzetten zag ik het al zitten om de kidstoer te volgen. De klim naar de top van de Casselberg doet de muur van Geraardsbergen verbleken, gelukkig is er de bevoorrading om alles te laten vergeten. De volgende kilometers reden iets beter, maar toen ik na een twintigtal kilometer lek reed wist ik al dat ik meerdere keren zou sterven vandaag. Ik drukte per vergissing dan nog mijn tellertje af, waardoor ik een zestal kilometer van het parcours "niet vooruit ging".
Je gelooft niet wat het doet voor je moraal als je iets meer dan 20 km hebt gereden en een tiental minuten later nog maar 20.46 km op de teller ziet. Falco hielp me met aangepaste statistieken en een keer of twee haalde hij me terug, onder het mom te staan wachten om foto's te nemen. Gelukkig reden we snel een bos door, dat de vergelijking met het "bos van den doctoor" in de Herdersmarathon kon doorstaan. Een weggetje verder en daar het motorcrossterrein. Dit jaar was het enkel de klim. Geen bevoorrading en geen afdaling. Toen ik uiteindelijk boven kwam was mijn conclusie kort en allesbehalve krachtig: ik zou plooien vandaag.
Werner, dank je voor de foto.De klim op de kasseien zou me dit keer niet zo goed bekomen, want mijn rechtervoet schoot los een vijftal meter voor de bocht. Dju, dit stukje te voet en herbeginnen voor de laatste meters tot de bevoorrading. Ik kreeg twee fans, die me zouden volgen op de kortere afstand, alhoewel 45 km op en rond de Casselberg nu ook niet van de poes is. Die laatste lus was inderdaad niet te versmaden. Redelijk snel reden we een bos met flink was hoogteverschillen binnen.
Dit is het leuke aan biken. Als je vindt dat je stikkapot bent en je gaat op je eigen tempo rustig omhoog, juist snel genoeg om niet omver te vallen, dan nog haal je mannen in die nog trager zijn. Jammer genoeg moet je dit dan doen op de "Petit chemin de la Gare", die je beginnend met vals plat, via een lange klim, die uitmondt in een flinke klim... om plots een honderdtal meter hoger te raken. Gelukkig komen boven een aantal leuke stukjes door het bos, die je jammer genoeg flink laten dalen, waardoor je weer kan klimmen, maar het zicht op de aankomstboog in de verte geeft een mens vleugels.
Broodje en drankje en de groep verzamelde zich rond Belle, die wat vloeibaars had meegebracht voor haar verjaardag. Een kwartiertje later ging het al veel beter. Het duurde een eeuwigheid voor de anderen eraan kwamen. We bleven veel te lang in de zon zitten en vertelden nog wat heroische verhalen uit de tijd toen de mensen nog haar op hun hoofd hadden...
Ik vond het persoonlijk de minste aflevering die ik al gereden heb. Veel asfalt in het begin op de mooie stukjes op het eind na niet al te veel mooie tracks. Ik had de indruk dat het streven naar een langere afstand aan kwaliteit heeft gekost. Gelukkig had ik de lus van de 60 niet gedaan, want die bleek dan nog eens lange rechte veldwegels te bevatten en die zijn allesbehalve mijn ding. Met dit parcours ben ik niet zeker of ik volgend jaar hier aantreed. Met de benen van vandaag zou ik onze collega Jan Spier willen aanhalen, die zijn bike op de grond gooide bij de aankomst met de gevleugelde woorden "hij staat te koop".
Gereden afstand: 44.60 km
Geregistreerde waarden (tellertje afgezet onderweg...)
Gereden afstand: 38.60 km
Totale rijtijd: 2:33'39
Gemiddelde snelheid: 15.1 km/u
Hoogste snelheid: 52 km/u
Hoogtemeters: 778 m
http://www.hinnaert.net/KML/2011CasselTrophy.kml
Grotere kaart bekijken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten